Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
234
Nygaard: Verbets stilling.
J>ar fyrir konung (Hkr. 163, 29). sva er sagt, at Einarr hafi
verit allra manna sterkastr ok beztr bogmadr, ok var
hard-skeyti hans umfram alla menn adra (OH. 24, 12). sva er,
sem ydr er kunnigt, at ek em hér kominn á {>inn fund, ok
hefi ek farit langa leid ok torsétta (Hkr. 275, 9). betra
]>ykki mér, J>6tt ek hafa it sama riki ok eignir, at minn
frændi sé konungr yfir Noregi heldr en utlendir konungar,
ok mætti enn vár ætt upp hefjast hér á landi (OH. 34, 28).
pat vilda ek, at J>u rœddir ekki um, ok sé kyrr vedjun J>essi
(Mörk. 98, 25). J>á beiddi jarl J>ess, at konungr skyldi ljå
honum fresta til annars sumars, ok fœri jarl J>á heim at
sinni (OH. 97, 33). vera känn, at eptir makligleikum sé, ok
hafi hon svikit mik (Mörk. 123, 22).
Saaledes ogsaa, naar ok udelades: sidar um vetrinn
var konungi sagt, at Innprœndr hpfdu følment á Mærini,
ok váru J>ar blöt stör at midjum vetri, blétudu ¾>eir pá til
fridar ok vefcrar göds (OH. 103, 15). värd J>at at sætt, at
Hálfdan skyldi halda riki qIIu ]>vi, er ádr hafdi hann haft,
skyldi hann ok låta tihætt vid Eirlk brédur sinn (OH.
6, 24). hon lagdi rád fyrir J>á, at J>á er feeir kvœmi til
J^munreks konungs, at J>eir skyldu gänga of nött at honum
sof anda, skyldi Sgrli ok Hamdir h^ggva af honum hendr
ok fœtr (SE. 77, 16). cfr. en mér spyrst á J>ann veg til
um alla J>á, sem allir verdi ekki at manna, stekkva sumir
af landi á brott (Eg. 16, 11; = at allir verda etc. ok støkkva
sumir).
Ligesaa, om en afsætning med ok sideordnes med
en infinitiv.
l)ér skulut bera Sviakonungi ]mu mfn ord, at ek vil frid
se tja millum landa várra til {>eira takmarka, sem Ölafr
Tryggvason hafdi fyr mér, ok sé pat bundit fastmælum, at
hvárigir gangi J>ar um fram (OH. 53, 2). hinn annarr at
halda bardaga vid mik, ok hafi sá fé, er sigr hefir (OH.
241, 34). pviat {>at er satt at segja, at sva fellr mér petta
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
