Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Hægstad: Anmälan. 193
det fulla nokre (kanskje dei fleste), som er i bruk ogso paa andre
stader; soleis er granrdeitt bruka i Sunnfjord og venteleg vidare,
haarsveip i Sætesdal, truleg ogso sjookeit, av di ordet for "koka" i
SæfcesdaLen eaoo er berre det gamle sjóða (ütt. sjotse), (so nær som
i haöDskap). Eit forvitnelegt ord er sjoonarkawj (umi&Wogsobjaa
Boss i tillegget), som Vidsteen umset med "udsigtehöide" og
sa-manliknar meá isl. sjánarhóll’, fyrste leden sjonar- finn me fleire
stader paa Vestlandet samansett med eit ord, som tyder högd, men
heile ordet hev elles vorte proprium, soleis sfifnaldetton i Vevring
prestegjeld i Sunnfjord, som er ei högd med god utsyn (smlk. gn.
sjónarvQrdr). Fyrr eg endar umröda um samansette ord av dette
slaget, vil eg endaa nemna ordet anndyy v. med tydning mœla
mot, trætta; dette ser ut til aa vera eit gamalt and-yfa (maalforet
kastar bart v i ord som hu(v)a Mv)a og dilike) av gn; yfa, til
eks. i ýfa mal (o: bera upp eit raaalemne).
Ordboki hev ogso nokre usamnnsette ord som er raerkande.
Soleis bar, n. alle korni paa eit aks (gn. barr Alv. 32 i den eldre
Edda, Bugges utg.), beitel m. munnbit i eit beitsl (isl. bttill; smlk.
bittdl «= beid hjaa Fritzner), bugda v. (böygja), farlast v. — gn. & isl.
farast, lida skipbrot, fasa v. (skjera av), flein (skamfull), haal n.
(skraal), Ijiise m. (måge), hjellk ra. (kinn; gn. Jcjalhi), og hertil
JcjdlJcaröe, JcjcllJcaskjegg (isl. JcjálkasJcegg).
Ikkje so faa gamle personnamn som enno er i bruk, er
med-tekne. Umfram mange som er aalkjende, finn me ogso nokre som
er meir sjeldhöyrde elles i landet: AUvall, Assgaid, Dag,
Gjiss-laug, Goitskalk (!), Hallstein, Ingjemaar, Nœl (Njaal?), Siggfuss,
Steinvor, Sœbjöddn, mange med Torr- som fyrsteled, og millom
deim Torrrnoon, Viiar, 0llvar.
I det heile er ordboki ein sterk vitnesburd um at det gamle
norske ordforraad hev halde seg godt til denne tid i
Sunnhord-land. Her ovanfor er berre medteke l) noko av det gamle ordfang
som boki inneheld og som ikkje fyrr hev vore uppteikna.
Umfram dette inneheld boki tusunder av gamle norske ord som er
kjende fraa ordbökerne aat Aasen og Boss, og som difor her ikkje
vert umrödde.
Författaren hev som fyrr nemnt sett seg fyre aa samla inn
olle ord som er i bruk i talen i ved k oroande bygder2). Det er
difor rimelegt at me maa finna merke etter dansken som i so lange
tider hev vore det einaste bokmaalet her som elles i landet. For
den som er mindre kjend med norske maaltilstand, vil det fulla
likevel vera heller uventande aa finna so faa ord fraa bokmaalet i
eit norsk maalföre i vaar tid som denne ordsamlingi er vitne um.
Umfram ymse framande ord og ordformer som hev trengt seg inn
’) Eit par andre ord er ogso medtekne, men med serleg merknad um
at dei er kjende fyrr.
*) Dette er no ei vand sak, og baade Aasen og Boss hev ord fraa
Sonnhordland, som Vidsteen ikkje förer upp, soleis orr adj. og 8ßim m.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
