- Project Runeberg -  Arkiv for/för nordisk filologi / Tjugosjätte Bandet. Ny följd. Tjugoandra Bandet. 1910 /
145

(1882) With: Gustav Storm, Axel Kock, Erik Brate, Sophus Bugge, Gustaf Cederschiöld, Hjalmar Falk, Finnur Jónsson, Kristian Kålund, Nils Linder, Adolf Noreen, Gustav Storm, Ludvig F. A. Wimmer, Theodor Wisén
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Kahle: Die awestnord. Beinamen. 145
diesen vielleicht als charakteristischer für den Mann als sei-
nen Eigennamen ansah. So entstanden eine Anzahl neuer
Personennamen. Einige von diesen führt Storm an: Der
Dichter Sighvatr fórdarson taufte den Sohn des heiligen Oláfr
nach Karl magnus mit dem Namen Magnús und beruhigte
den König, der darüber aufgebracht war, dass der Sohn
keinen der im Geschlecht üblichen Namen erhalten hatte,
durch den Hinweis darauf, dass er nach dem berühmtesten
Fürsten der Welt benannt worden sei. Dass dies das erste
Auftauchen des Eigennamens Magnus in der nordischen W elt
gewesen ist, wie Storm will, ist freilich nicht ganz richtig,
A. Bugge weist, Die Wikinger, übrs. v. Hungerland S. 151
Anm.**, nach, dass der Name schon früher bei den Nord-
leuten in Limmerik auf Irland vorkommt. Aber für Nor-
wegen und Island hat dies offenbar keine Bedeutung, hier
ist der neue Königsname die Yeranlassung dazu gewesen,
dass ein neuer Eigenname entstand. Nach seinem Grossvater
Jormódr skapti erhielt der Gesetzessprecher Skapti seinen
Eigennamen. Ebenso erhielten nach den Beinamen ihrer
Grossväter Jórólfr skjálgr, jbórdr gellir ; Ofeigr grettir, |>or-
geirr lambi, Jorir piprandi deren Enkel ihre Eigennamen.
Nach jáorsteinn brásteinn wurde sein Sohn unter Verkürzung
des Beinamens “Steinn genannt. Solche zu Eigennamen ge-
wordenen Beinamen sind ferner noch Lambi, Illugi, Sturla,
Orøkja, Tjçrfi, Hjalti, vgl. Bygh S. VIII, A. Kock, Skand.
Arch. 1, 5 f., Ark. 12, 2 6 3 /
Dass in vielen Fällen der Beiname als der eigentlich
charakteristische galt, können wir gut sehen, wenn dieser den
Eigennamen ganz oder doch fast ganz verdrängt, und so ge-
wissermassen schon bei dem ursprünglichen Träger zum Eigen-
namen wird. So wird uns von Jorgrimr |>orsteinsson erzählt,
dass er Snerrir genannt worden sei und später Snorri, Eb.
12, 5. Diesen Namen führt er aber dann ausschliesslich.
Gering führt in der Anm. zur Stelle ähnliche Fälle an: der
ARKIV FÜR NORDISK Fri.OT.OOI XXVI, NY F Ö L JD X X II. 10

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 02:25:47 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/anf/1910/0153.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free