Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
86
li UK TA SÖUIJIi.
34. G.
sinn sem áör haföi hann. Hann gengr siöan til kastalans,
ok segir Igerne allt eð sanna [ ; bon saniþykkir þá viö
konúng, ok fekk liann þá hennar1; þau áttu ij horn: hét
sun Jeirra Artúrus en dóttir Anna ; ok litlu siöarr fekk
konúngr kránAleika mikinn ok niæöilegan, ok mcöan konúngr
lá sjúkr, var þeim Otta leypt lirott or niyrkvastofu, ok
fóru til Saxlands , ok fóru aftr til Bretlands mcfi úvígjan
her; ok er þetta spurðu Bretar, fýstu þeir koniíng at gifta
Annu dóttur sína Loö konüng« af Irlaudi, ok þat var til
ráös tekita , ok ferr hann sifian meö her móti Söxuni 3,
ok varö J)ar harðr hardagi, ok laukst mefi J)vi at Bretar
flýðu. Ok er Yöir4 konúngr spyrr |)at, stefnir hann til
sin üllum höföingjum , ok let bera sig á bürum móti her
Saxa. 3?etta þótti Söxum mikil skömm, at þeir skylilu
berjast viö sjúkan mann; Jieir fóru þá i borg jþá er
Væro-lammum heitir, ok bjoggust [iår fyri. Bretar brutu
borgina, ok er Saxar så |>at, gengu þeir út af bosginni, ok
varfi J)ar harör bardagi; feil þar Otta ok flest hans folk,
en þeir flýöu er lífit }>águ. Konúngr varö glaör viö sigr
siníi ok mælti: heldr vilda ek sjúkr vega slíkan sigr en
’)fra [oc með huerium brBgðum hann Iiefir liana fengit: oc {><> at }>ú
|)ikiz nú mikinn skaða bcðit liafa í drápi bónda þíns, Jjá uiunu
skiótt ráðaz bætr á því fyri Ji.’i grein, aí nií skaltn vera mfn
draining oc skal ck i ockarri samuist allt þat bæta scm ek hcfir áðr
brotið við fig, cn hon mœlti nieð miklum harmi: nú cr ek snrliga
suikin oc hliriuuliga gint; ho, lid! segir hon, mikil óskaup eio
vorðin, sua cr sem ek sé vorðin banamaðr bónda míns, sua rigætz,
honnin unna/ ck (scm) líkaina siálfrar minnar oc sua scni lífi mfnu,
hann villdi mer allt gott oc Jjat skal vcrða alldri at ck gáiigi
lostig í sama sæng {>cim manni , cr minn bónda hcfir suikit, ok
fyrr skal ck låta mitt líf en fat vcrði. Hon grætr nü sárliga oc
herr sua mikinn harm, at engi maðr mátti huggaliana. Koniingrinn
bcrr mi fetla mal fyri Mcrlinum speking, oc biðr hann nú sua
gcra meö sinuni räöuin at frvin samfycki honuin. Merlinus mælti:
hcrra, sagöi hann, fat cr lítil þraut, þvíat ck må gefa henni pann
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
