Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
FÆRØISKE FOLKESAGN«
171
faldt han i afmagt af hunger og turst, og blev nu strax dræbt, da han
kom ned. — Da bonden i Akrabirgi døde, flyttede hans sonner til
Sunnbe og bleve kristnede.
Sosum framman tindan er fråsagt, hovdu nåkrir Frisar bustad i
Akrabirgi sunnast å Suduroy. Tå id sottin svarta kom til Suduroyjar,
doyflu oli Frisahusini tit; to slapp eitt undan sjukuni, og kallast
hus-bondin i li abondin i Akrabirgi”; hann vår vidgitin mådur firi slirki,
hann ålti atta prudar og menniligar sinir.
Um tå somu tidina hesin bondin livdi, vår grundvdllurin lagdur åt
Kirkjubøarmurinum; bispurin, id lå såt i Kirkjubø, kalladist Mus, sum
to mundi vera eyknevni; hann pindi storar skattir ut åf Føroyingum at
faa, kirkjuna bigda sum prydiligasta. lletta likadi ollum illa; allir
Føroyingar, id budu sunnan firi llorisgotu (leir i Sudurslreymoy, Sandoy,
Skuvoy og Suduroy) gjordu uppstand imoti honum. Men bispttr fekk
NorOanmennirnar, bin partin åfoyjunum, at halda vid sår; bispurin vår
sjålvur bovdingi teirra. Bådir partarnir ruku såman i Mannafcllsdåli,
sum liggur nordan firi Kallbaksbotn i Streymoy. Sunnanmennirnir
måttu vikja, og vard hår stort mannfall. I dålinum siggjast enn mangir
heygir, sum sigast at vera frå besum bardåganum; gråsid er rey tt, og
er tåd sagt at vera åf ollum blodinum, 15 hår fleyt. Firi nordan dålin
stendur storur steinur, sum kallast aBrinjumanna bord”, og er sognin,
at hår hildu Nordanmennirnir sigurveitslu, tå id teir hovdu vunnid.
Omanå hesum klettinum liggur ein steinur, sum Nordanmennirnir hovdu
til håv; teir royndu hår slirki, ådur enn teir foru at berjast; hann, id
ikki vår mentur at hevja steinin, slapp ikki at vera vid i bardaganum.
Arid eftir komu Sunnanmennirnir aftur at bevna helta; tå stod
stridid i dålinum vid bigdina i Kollafirdi, og tå fingu Sudurlendingar
sigur. Teir hovdu fingid bondan i Akrabirgi og sinir hans ‘at vera
fremstar i bardaganum; tvey vikingaskip, sum hdvdu verid firi sunnan,
hjålptu teim væl og lupu inn dågin frammanundan stridinum i fleiri
bigdir å nordara parlinum åf oyjunum; teir budu til at ræna hår; ti
sluppn mangir åf Nordanmonnunum ikki heiman, teir tordu ikki låta
konufolkid vera einsamalt eftir firi rånsmonnunum. So. bår tåd til, at
Sunnanmennirnir vunnu sigur åf hinum og drupu nogv folk. Bispurin
måtti flyja undan, og slapp heilbjargin heim til Kirkjubøar, men
Sunnanmennirnir vildu håva hann dripnan, og foru ti eftir honum i bispagårdin.
To tordi eingin at leggja hendur å hann, liat allir mundu kvida firi at
verda settir l bann åf påvanum, og ti fingu teir bondan i Akrabirgi til
;z«,byGoo^le
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
