Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
FÆRØISKE FOLKESAGN.
831
sum ådrar sagoir eru um; hann vår komin til Kirkjubøar og fekk hann
I festi; kona Simunar vår sistir ådurnevnda Jéns Olafssonar I Skåvoy;
ikki sigist hann at håva verid gédur og blidur vid konuna, uttan heldur
fittgist vid at slåa håna og fåra illa ?id henni. Simun vår bædi stérur
og sterkur; honum kravdi til stuku trfggjar stikkur tvihvolvt åf
vad-mali; framm um hann tordi eiogin åf håskollunum at fåra å fjalli,
uttan hann vildi missa liv; um so vår, at seydurin slapp tir
fjallgon-guni, vår Simun té alltid fremstur åf ollum.
Uppi f reynunum vid Kirkjube budi ein huldumådur; Simun vitsti
åf honum, ti hann hevdi såd hulduseyd ganga i håganum hjå sår, og
verid vårur vid, at huldumådurin råk Kirkjubeseydin burtur åf tf géda
gråsinum upp å tey mest gr^tottu reynini, so at står filgi åf hesum
seyd-inum soltnadi upp i deydaråk, medan hulduseydurin vår feitur. Simun
lovadi, at fekk hann fætir å huldumanninum, skuldi han lona honum
hetta aftur. Ein dågin, id Simun vår åtrogvin, kom éfert vedur 4
hann, so tåd vår ikki meira enn at teir slitu til lands aftur; hår s&
Simun hulduiftannin standa firi sår i fjoruni, og Simun fér strax å
hann; teir bardust leiogi, og umsidur vann bondin og ætladi at drepa
huldumannin; té gåv hann honum liv og grid, tå fd huldumådurin
jéttadi Sfmuni at fåra år Streymoy vid dllum sinum og ikki seta fétin
hår oftari. Huldumådurin gekk undir hetta, hvarv hådani, og fér tå
i kambin ivir Frédabø i Suduroy. Teir, id véru hjå huldumannium,
eggjadu hann at bøta aftur tå skommina, Simun hevdi gjort honum, og
at hevnast å hann. Simun vår treydur at lurta eftir hesum, tiat hana
hevdi lovad ikki at koma til Streymoyjar aftur; umsidir fann hann eitt
råd, sum dugdi. Vid nordasta endan åf Sandoy liggur ein holmur,
Tvdllhdvdi, sum hoyrir til Kirkjuboar; å hesum holminum håva teir
nå, sum ådur, seyd og stundum oxar og geldneyt. Huldumådurin
ték nå ein oxa og slepti honum åt i Trollhovda. Simon kemur åt
I hovda og sår henda gråa oxan, sum han åtti ikki; hann beyd
oxan framm try år upp i siåg å Olavsvokutingi, men eingin vildi kanna
sår oxan, tridju ferdina segdi bann å tinginum, at hann sjålvur
vildi tåka og drepa hann nå, sosum eingin toktist eiga hann. Jén
fsaksson år Skåvoy, sum vår skipadur at siga firi minni å hvoijum
tingi, råddi Simuni at låta oxan ganga; så, id hevdi sett hann i hovdan,
mundi væl tåka hann aftur (ti hann grunadi tåd, at huldumådur åtti
oxan). Simun gåv ikki hesum gætir; um heystid vildi hann tåka hann.
Ein morgun snimma um veturaætur fer Simun upp og vekir allar
hås-kallar at fåra vid sår åt i hovda; allir véru teir fusir til tess, uttan
ein, sum bådi uti å Bø og kalladist Trollabårdur, hann segdist ikki
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
