Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
207
Som ho ligg der mod og ør,
det bankar hardt paa Ute-Dør,
og henne just det varar.
Ho upp og kring seg ser.
Er Folk paa Veg i slikt eit Ver?
— Ho spør, men ingen svarar.
Og digteren trækker som i et syn forhænget
tilside for dette forunderlige Norge, hvor
mysti-ken spiller slik rolle i menneskenes sind:
Det stig av Hav eit Alveland
med Tind og Mo;
det kviler klaart mot Himmelrand
i kveldblaa Ro.
Eg saag det tidt som sveipt i Eim
bak Havdis graa;
det er ein huld, ein heilag Heim,
me ei kan naa.
Ho søv, den fine Tinderad
i Draume-Band;
men so ei Stund ved Solegla
ho kjem i Brand.
Naar Dagen sig som Eld og Blod
i Blaae-Myr,
det logar upp med Glim og Glo
og Eventyr.
Det brenn i Bræ og skjelv og skin
med gyllne Bragd,
og Lufti glø’r i Glans av Vin,
Sylv og Smaragd.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
