Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Bandamanna saga
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
skála; hefir hann sofit fast ok lengi, spratt upp
ok veit at menn eru gersamlega ór skálanum.
Honum þótti þetta undarlegt, ok talar þó fátt.
Hann býst nú ok nökkurir ménn með honum.
Þeim þótti þetta undarlegt, ok ríða nú til
leiðarinnar. Ok er þeir kómu þar, þá var þar
mart manna fyrir, ok váru þá mjök í brott
búnir, ok var helguð leiðin. Oddi bregðr nú í
brún, ok þykkir undarleg þessi tiltekja; fara
menn heim ok líða þaðan nökkurir dagar. Nú
gerist fátt með þeim; virðir Oddr svá sem
Óspakr vili áhald nökkut veita hans sæmd, ok
gera sik at meira manni enn honum sómi, ok
þykkir hann eigi launa sér með réttu mikit
yfirlæti. Þat var einn dag, er Oddr sat undir
borði, ok Óspakr gegnt honum, ok er minst
varir hleypr Oddr undan borðinu ok at Óspaki, ok
hefir reidda öxi í hendi sér; biðr hann nú laust
láta goðorðit. Óspakr segir: „Þegar er þér er
alhugat at taka við, þá skaltu hafa goðorð þitt,
þótt þú leitir eigi með heitun eftir, ok annat
væri sannlegra fyrir mitt starf“, segir hann, ok
rétti fram höndina ok seldi honum goðorðit.
Oddr segir: „Svá mun ek virða, sem haft hafir
þú þvílíkan sómann, at ærit sé goldit fyrir
starfit“. Nú þykkir mjök sinn veg hvárum þeira.
Verðr nú ekki af bús umsýslu, og lætr Oddr
eigi sem hann viti. Var nú kyrt um hríð, ok
heðan af gerist fátt með þeim Oddi ok Óspaki;
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
