Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - B - blankvax ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
blankvax – 185 – blekvappling
-wichse f.
-vax, Polir-, Glanz|wachs n.
-vers,
Blankvers m.
blaserad, a. blasiert, tibersättigt, abgestumpft.
Vara fullkomligt ~ gegen alles abgestumpft
Bein,
Blasius, npr. Blasius m.
blask, -et, O, dünnes Getränk, P Gesöff n.
Jauche f om kaffe F Lorke f. Det här är ju
bara ~ das ist ja das reine Abwaschwasser.
-a¹, intr. manschen, planschen,
-ande,
Manscherei, Planscherei f. se föreg.
blasoner‖a¹, tr. blasonieren, ein Wappen
kunstgerecht beschreiben. Person som
Blaso
-nist, Blasoneur m.
-ande, -ing, Blasonieren n.
-ingskonst, Blasonierkunst f.
blast, -en, O, blaster, -n, O, Kraut n. Potatis~
Kartoffel|kraut n. -staude f.
bleck, -et, Blech n. Av ~ bleche[r]n; räfflat
~ ⚙ Riffelblech; järri~ ⚙ Eisenblech;
förtent järri~ ⚙ verzinntes Eisenblech,
Weißblech; tunt järnesj ⚙ Dünneisenblech;
svart ~ ⚙ Schwarz-, Sturz|blech; 0
Kreuz-, Sturz-, Weiß|blech.
blecka¹, tr. skogst. laschen, anlaschen,
anschal-men. ~ kvarstående träd die Laßreiser
zeichnen.
bleck‖arbete, Blecharbeit f.
-ask, Blechbüchse
f.
-avfall, Blech|abfall m. -abschnitzel n.
-Schnitzel (pl.).
-bunke, se -form,
-dosa,
Blechdose f.
-emballage, ⚙ Blechemballage f.
bleckert, vinson Bleichart m.
bleck‖flaska, Blechflasche f.
-form, kök.
Blechform f; se äv. bakelseform.
-hammare, ⚙ 1.
verktyg Blechhammer m.
2. verk Blech|hammer
m. -hütte f. -hammerwerk n.
-hytta,
Blechhütte f.
-instrument, mus,
Blechinstrument n.
-knapp, Blechknopf m.
-kärl,
Blech|gefäß, -geschirr n. särs~ Blechtopf m.
-mugg, Blech|becher n. -kanne f.
-mått,
Blechmaß n.
-plåt, 1. Blechplatte f. Blech n.
2. ⚙ Weißblech n.
-plåtsaker, pl.
Weißblechwaren (pl.).
-saker, pl. Blech|waren (pl.)
-geschirr w; barnleksaker Blech|spielwaren (pl.),
-Spielzeug n.
-sax, ⚙ Blechschere f.
-slagare,
Klempner, Blechschmied m.
-slageri, -et,
-er, Klempnerei f. yrket äv.
Klempnereihandwerk n. verkstad äv. Klempnereiwerkstatt f.
-valsverk, ⚙ Blechwalzwerk n.
blek, a. blaß, bleich. ~t ansikte blasses el.
bleiches Gesicht; avunden blasser Neid;
~ fruktan blasse Furcht; färg blasse
Farbe; ~ metall bleiches Metall; f ~ om
nosen blaß (im Gesicht); ~ panna blasse
Stirn; ~t ställe ⚙ bokt. i tryck Mönch m; ~
som döden toten-, tod|bleich, totenblaß;
som krita kreidebleich; ~ som marmor
marmorbleich; ~ som ett spöke geisterbleich;
som vax bleich wie Wachs, wachsbleich;
håret var die Locken waren bleich; se ~
ut blaß aussehen; bliva av rädsla vor
Schreck blaß werden el. erblassen,
-a¹, tr.
bleichen, ausblassen, äv. entfärben, ~ linne
Leinwand bleichen; solen ~er färgen die
Sonne blaßt die Farben aus; tyget, som skall
~s der zu bleichende Stoff; ljusets ~nde
förmåga die entfärbende Kraft des Lichtes;
~s sich bleichen; sich entfärben: kappan -es
[ur] der Mantel entfärbt sich,
-aktig, a.
bläßlich. -ansikte. Bleich-, Blaß|gesicht w.
-are,
Bleicher m.
-blå, a. blaßblau,
-e, -t, -n, 1.
blekning Bleiche f.
2. blekplats Bleiche f.
Bleich|platz, -anger m.
3. ⚓ Wind-,
Meeres|stille f.
-eri, -et, -er, Bleicherei, Bleiche f.
-erska. Bleicherin f.
-grön, a. blaßgrün,
-gul,
a. blaßgelb, -het. Blåse, Bleiche, Bleichheit
f Spöklik ~ geisterhafte Blåse,
Leichenblåse f; dödens ~ Toten- el.
Todes|blåse f.
bleking,
-ar, Blekinger m. Bewohner der
Provinz Blekinge.
Bleking[e], npr. Blekinge n.
bleking‖sflicka, blekingisches Mädchen,
Mädchen aus Blekinge,
-sk|a, -an, -or,
Blekingerin f.
blekl‖ag|d, a. bläßlich. Ett -t nej ein kurzes,
kaltes, entschiedenes el. bestimmtes Nein;
han fick ett -t nej på sin bön seine Bitte
wurde ihm rundweg el. kurzweg
abgeschlagen.
-lagdhet, bläßliche Farbe, Blåse,
Bleichheit f. -medel. Bleich-,
Entfärbungs|mittel n.
-na¹, intr. om personer blaß el. bleich
werden, erbleichen, erblassen, om saker, färg
äv. ab, ver|blassen. Hennes ansikte ~tde ihr
Antlitz entfärbte sich; drottningen ~de
och svimmade die Königin erblaßte und fiel
in e-e Ohnmacht; färgen, tyget ~r die
Farbe, das Tuch blaßt ab el. verschießt:
stjärnorna die Sterne erblassen; ~de bilder,
färger verblaßte Bilder, Farben; han ~de
av förskräckelse er wurde blaß vor Schreck,
-nande, Erblassen, Erbleichen n.
-ning, ⚙
Bleichen n. Bleiche f. ~ i det fria
Rasen-el. Natur|bleiche f|~ solskenet
Sonnen-bleiche f; ~ med klorkalk Chlor- el.
Kunst|bleiche f; framställa vitt genom ~- Weiß
durch Entfärbung darstellen,
-nos, blassess
Kind, Kind mit blasser Farbe el. bl.-issem
Teint. Du är en liten ~ ung. du siehet
so blaß aus; en sådan liten ~ ung nein,
wie blaß das Kindchen aussieht,
-plats,
Bleiche f. Bleich|platz,
-plan, -anger m.
-pulver, Bleich|pulver n. -kalk m.
-ros, i-oi
Rosa damascena Damascener Rose,
-röd, n.
blaßrot.
-siktig, a. bleichsüchtig,
-sot, m~ o. ⚙
trädg. Bleichsucht f. Som har ~
Bleichsüchtige(r) m; hon har ~ äv. sie ist
bleichsüchtig; få ~ bleichsüchtig werden, trädg. äv.
dünn und farblos aufschießen, F verquienen.
-still, a. wau. Det är ~t der Wind ist
wau el. ruht ganz.
-ställe, se -plats,
-vatten,
⚙ Bleichwasser n. Rau de Javelle m. m.
-väppling, bot. se alsikeklöver.
––––
0 saknar plur. † omljud. F familjärt. P lägre språk.mindre brukl. ᚼ militärisk term. ⚔ sjöterm. ⚓ teknisk term. ⚙
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>