Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
16
Hirsch. »Folket dømer altid sunnt; det tek ikkje
letteleg imist paa slike Ting«. Og Kapellanen sette
seg fyre, at her vilde han gjera alt han kunde for
aa faa løysa denne bundne Krafti. Ein einaste slik
Mann, som med store Gaavur gjekk frisk og sterk
fram av sjølve Folkets Naturgrunn, — kva han kunde
gjera i vaart folkelege Gjenfødingsarbeid, det var meir
enn kanskje nokon kunde drøyma.
Eit heilt Aar hadde han, som Urtegardsmann,
gjenget her og søkt etter eit friskt Tre med frukt
-berande Kraft. No hadde han funnet det. Og no
skulde lian med Guds Hjelp dyrka det so, at Frukti
kunde faa mogna seg fram i all sin rike Fylle. —
Daa Daniel var konfirmerad, fekk Kapellanen ein
Sundag fat i Far hans med Kyrkja. Og han talde
for Ole Johannes det beste han kunde um, at han
burde halda denne Guten fram til Lærdom. Ole
Johannes vart so fornøgd yver dette, at det var so han
raudnad i sine gamle Kjakar; men det vilde no væl
verta for dyrt. Kapellanen svarad, at han vilde lesa
med Guten sjølv so langt han kunde, og det skulde
ingenting kosta. Daa blenkte det sterkt upp i Augo
hans Ole Johannes Sørbraut. Dessutan, heldt
Kapellanen fram, skulde han tala med Klokkaren, so
Daniel kunde faa gaa fritt paa Klokkarskulen og læra
Skriving og Rekning og andre Ting, som han der
best og lettast kunde læra. Ja, dette var fælt snildt
av Presten, reint overlag snildt, sagde Ole Johannes.
Men . . . var ikkje Presten rædd, det kunde vera
faar-legt for Guten aa faa so mykje verdsleg Kunnskap?
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
