Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
81
Aalmennt Samtykke. Braut var eit makalaust
Namn, eit herlegt Namn, eit staut Namn! og so
norskt daa! — dei vart ivrige alle. Olsen den fyrste
spurde, kva Daniel vilde hava for det Namnet sitt;
og Ortvedt minnte um, at »Braut« var det same som
Brud paa Tysk, so finare Namn kunde ingen Ungkar
bera. Og so lengje heldt dei paa, til dess Daniel
sjølv totte, at »Daniel Braut« lyddest godt, og
endeleg lovad han Haugum med Haand og Munn, at han
skulde bruka det Namnet, — »dersom det gjekk an«.
— »Ja visst gjeng det an«, sagde dei alle.
»Hoh-oh-oh! gjeng an?« braut det no laust med
stort Braak og ein hol, hivande Laatt fraa
»Myrkje-kroken«, der Aslak Fjor dan hadde sitt Rom.
»Hoh-oh-oh! enn Don Pedro daa? Don Pedro de Monsen,
oh-oh-oh! — som skifte Namn, kvar Gong han flutte,
so naar dei skulde ut med Rekningar paa Monsen,
so heitte han Larsen, og naar Rekningarne lydde paa
Larsen, so heitte han Rabbestad, og kom det
Rekningar paa Rabbestad, so heitte han Monsen att —
hoh-oh-oh-oh!« — Men no kom ikkje Aslak Fjordan
lenger; for Døri gjekk upp paa vid Vegg, og inn
steig »Gammeln«, stor og røseleg i sin lange blaae
Slengfrakke, aalvorleg som ein Senator, men med
Skalken glyrande fram av sine graablaae kloke Augo
bak Brilleglasi, og med den høge, breide, haarsnaude
Skallen liksom lysande av Aand og Vit.
I Hælarne paa seg hadde han ei Rad av Gutar,
som kom for seint. Det var for det meste slike,
som høyrde med til »Bonnskrapet«, og som jamt var
Garborg: Bondestudentar. 6
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
