Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
124_
Studenterliv — eit Ungdomsliv i Ljoset fraa det
evige Ideal — enn paa aa lesa lærde Bøker. Dei
skulde bruka Tidi til aa umraa seg, sjaa seg um,
finna seg tilrettes i den nye Heimen, vinna Yver syn
og Utsyn yver dei Vidder, dei sidan skulde vandra; dei
skulde njota sin Ungdom, men njota som Studentar,
som aandsvigde Sveinar i Ideens Presteskap, som
rives academiri: og det var det herlege ved aa vera
ung Student; det var det sanne Innhald av
Russe-Gleda, av Jubelen og Festen her i Kveld. (Stort
Samtykkje). Og so vilde daa endeleg Professoren
slutta med eit Leve I for den studerande Ungdom.
»Hurra!« Hurra!« ropad dei Salen rundt, kvar i sin
Takt, so det fekk ingen Ende; tilslutt døydde
Rop-ingi burt i ei lang, brakande Klapping.
Etterpaa vart Professoren under Jubel og Laatt
boren paa Gullstol. Daniel hadde aldri set slikt fyrr
og totte det saag dumt ut; men klappad gjorde han
som dei andre; for det siste Stykket av Talen totte
han var makalaust.
Han arbeidde seg attende til Bordet sitt og
sma-kad paa Punsen. Han var so modig og glad. Verdi
var so hyggjeleg, og Folk var so gode; han fekk
slik Hug til aa tala med dei, — tala ut, segja si
Hjartans Meining til dei, og faa høyra deira Hjartans
Meining igjen; og helst hadde han Hug til aa tala
med sin kjære Ven Haugum. Men Haugum stod
langt burti Salen og snakkad med ein framand Fyr
— ein stor Tosk saag det ut til aa vera —; og Aslak
Fjordan var komen inn i eit annat Lag ved eit annat
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
