Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VI.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
151_
lengtat etter so saart og so lengje; — Dagen var
komen; men han tenkte ikkje paa aa vera glad. Han
hadde berre ein Tanke, og den kunde han ikkje
koma ifraa: at han hadde fenget Haud istadenfor
Laud, fordi han hadde havt Robert Djevelen til
Censor.
Han gjekk ut for aa finna Folk. Ingen var
heime. Ei tung Modløysa tok Guten; han totte han
var so aaleine. Kammeratar aatte han, men ingen
Ven; ikkje eingong Berta Maria brydde seg um han;
for hadde ho gjort det, so hadde ho ikkje voret so
mykje ute um Sundagskveldarne. Han var ein
Fatik-manns Son og hadde Fatikmanns Lukka; og naar
det leid av ei Stund, so kanskje svalt han ihel, elder
maatte gaa paa Arbeid. —
Han hadde skrivet til Jens Bakke etter eit
Tilleggslaan paa 100 Dalar »for aa kunna taka
Andre-Eksamen i ein Fart;« og han hadde tydeleg
forklarat, at det vilde vera til Bakkes eigen Bate.
Men vilde den Moldtrælen forstaa dette?
Og han, som hadde tenkt aa fria til Inga Holm,
naar han vart Student! — Aa jau. Ein Student med
Haud, utan Pengar og utan Voner, det skulde verta
Friar, det! Daa kunde Hønsi paa Klokkargarden
kakla og gjera Narr av han, og daa var det vandt,
um gamle Klokkar Holm baud han med seg til
Middags .
Dei gamle hadde sagt, at Fatikdom var Synd. Det
var ei avstyggjeleg Lygn. Fatikdom var ei Ulukka,
— den verste og tyngste Ulukka paa Jordi. —
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
