Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VI.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
153_
fortalde um sin eigen Historie-Eksamen, og det
let-tad svært aa faa snakka ut. Det gjorde merkjeleg
godt aa koma ut i Lufti og Verdi att for den, som
hadde voret so lengje bokteken, og den Tyngdi, han
hadde kjennt som ei vond Klemming yver Heile og
Bringa, losnad og lettad som Skodd yver Skogen.
Daa Aslak fyrst var komen paa Los, hadde han
ei Mengd av Eksamenssogur. Og Daniel vart heiltupp
modig av aa høyra, at so mange hadde voret kleinare
enn han. Tilslutt spurde Aslak, um Daniel vilde
vera med upp til Hærland. Den Hærland’en var ein
merkjeleg Kar, sagde han, ein stor Latinar og ein
forbannad Filosoff, men snild Gut likevæl; Daniel
heldt alt paa aa svara ja; men so flaug Aslak. Her
var ikkje Stunder i Dag, sagde han.
Daniel ruslad utetter Vegen og var ikkje ille i
Lag. Det var daa ein god Ting aa vera ferdig, og
naar alt kom ihop, hadde han visst voret likso heppen
som mange andre. Her ute var fritt og fagert.
Augustlufti laag fin og blaa yver Eng og Skog,
tindrande rein, med haustdjupe Skuggar. Det var so
klaart, og alle Kantar so godt synte, at ein kunde
skilja Tretopparne langt uppe mot Himmelsyni.
Akers-bygdi laag bleiknande og ven med sine Aakrar og
Kjelvur millom Lundar og linde Bakkedrag, og lengst
nede glinsad Fjorden innunder Oskarshall, kvit i den
sterke Solglimen. Men Fjellgarden i Vest drog seg
i mjuke, fine Byljedrag gjenom den solklaare Lufti
som yndefull, kraftig Plastik.
Daniel saag, at dette var fagert; — han hadde
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
