Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VII.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
177_
paa Ryggen som Hunden yver ein stolen Kjøtknok,
og aat, aat, sukkad av Sæla, langad i seg grundigt
og metodiskt, so kvar einskild Bite kom til sin Rett,
gjorde reint Bord, og ynskte seg ein Svanehals, so
denne Gleda kunde vara litt lenger. Men naar han
væl kom heim, var han svolten paa nytt.
Det var ikkje so poetiskt aa svelta som Daniel
hadde tenkt. Og det var med stigande Rædsla han
saag, at Pengarne hans kvar Dag minkad. Por kvar
Dalar, som gjekk, var det som der losnad eit Stykkje
av Grunnen under han, og naar den siste Skillingen
ein Dag maatte springa . . . det vilde vera som aa
glida ut i eit myrkt, myrkt Djuv.
Han hadde Kammeratar; men dei turvte nok
sine Skillingar sjølve. Haugum skulde heim til
Ny-aar og taka ein Skulepost; Ortvedt skulde upp paa
Landet og vera Huslærar; Aslak Fjordan hadde nok
slitet sterkt paa Bankboki si, og Hærland og Sven
Dufva — livde paa Laan som dei fleste andre.
Dessutan heldt Kammeratarne seg meir ifraa han no.
Dei likad" seg ikkje paa Hybelen hans; der var altid
so ustelt; dessutan tok Daniel til aa sjaa slik ut, at
dei altid hadde ei Uro for, at han kunde vilde laana
Pengar.
Han. tenkte ikkje lenger paa aa vera fin; dei
Draum arne hadde han lagt til Sides for det fyrste.
Kisteklædi sine maatte han spara so lengje han kunde,
totte han, og Kvardagsklædi var syrgjeleg slitne.
Trøya, som hadde skift Liter og var midt imillom
flaskegrøn og oskegul, hekk ikring han i Posar som
Garborg: Bondestudentar. . 12
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
