Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
2:30
helsa. Døri gjekk upp, »Studenten« kom, med
Ryggen fyre, bukkande innetter, og Daniel høyrde ei
breid, hjarteleg Røyst, som sagde: »Herren være med
dej, kjære Ven!« — Med ein Gong vart Daniel
bleik, so strakst etter raud; den framande Studenten
var Ole Bentsen.
Men Ole Bentsen vart korkje bleik elder raud.
Derimot saag det ut til, at han vart glad. Han
stansad og sagde med syngjande Mæle: »Naa, skal
eg raaka deg her? Det var svært hyggjelegt. So
hev altso Vaarherre funnet deg — endeleg. Eg visste,
at han arbeidde paa deg; eg saag, at han maatte
bruka strenge Raader imot deg, for du var faafengeleg
i Hjartat ditt og vilde ikkje høyra hans Røyst. No
hev han funnet deg; eg ser det paa deg; vælkomen
skal du vera!« Og Ole Bentsen snudde seg til
Pater og sagde: »Det er Student Daniel Braut, —
ein gamall god Kj ending. Eyrr var han eit
Verdens-barn, som eg og so mange andre; men no trur eg
visst, at Herren gjenom si strenge Tukt hev bøygt
han.« »Vælkomen skal du vera!« sagde Pater
barneglad og med eit veldigt Handtak; »vælkomen, kjære
Ven! Kom, lat meg faa tala med deg . . . ja, eg
fær væl Lov aa segja »du«?« — Daniel stod der
raud som ein kokt Hummar, og reint fortryllt; »Takk,
Takk«, stotad han. »Ja Farvæl daa, kjære Bentsen!«
sagde Pater; Bentsen gjekk, og tenkte med seg: no
skal han daa ikkje turva plaga oss etter Pengar.
Men Pater drog Daniel med seg inn: »Kom! kom
inn, kjære unge Ven!« sagde han, og leet att Døri.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
