Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Upplysningar og merknader av Olav Midttun
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
med i fabrikk-året, ein ålvorleg kar, noko grundtvigsk».
Det er presten Nils Krog (1845—I9I5) ^ Nedre Eiker,
seminarist 1867, lærar i Tunsberg ei tid, student 1875,
kand. teol. 1883. — tess — av «til dess» — «til noko gagn».
— Sørbraut— sfr. s. 10 eg 34. — Side 50. Jens Rud —
«ein komposisjon nærast; eg hadde ein utvendes modell, ein
gut som gjekk på fabrikken og seinare vart agronom, Kann
henda eg og tenkte på Emil Frøen», (ein kjend
jordbruks-skribent og gardbrukar frå Vestre Aker, 1858— 1929), sfr.
s. 60. — Aslak Fjordan — «er lånt frå seminaret i Holt, Aslak
Lid frå Rauland, lærar og gardbrukar» {kjend for
sogekunn-skapane sine). — Side 51. —Lars Risvold— «hadde modell,
høg, ålvorsam, stiv, lite snakk i; gløymt namnet». Bernt
Bruvik— «representant for ei klasse» (sfr. s. 65 og 188).
— *to svartkladte, høfiige mændt — stemnevitne, pantevitne
— Side 53. trilogien den høgste filosofiske sanning —
gjeld Hegels filosofi, eit spekulativt tankesystem til å
forklåra samanhengen med Iivsovringane. (Sjå merkn. til
s. 101). — Remdølom øg bellovakingom — norsklaga
dativ fleirtalsformer til remi, genitiv remorum — gallisk
folk som budde der no Reims ligg, og bellovaci,
bello-vacorum — folk der no Beauvais er. — Horats (65—8
f. Kr.) fekk eit lite landgods i Sabinfjelli av Mæcenas,
nær Tibur, på gamal tempelgrunn ved bekken Licensa.
Han hev gong på gong skildra det herlege, rolege
land-livet der i diktingi si. — Side 54. Lartem Porsinnam
— frå Livius II, 9: «Jam Tarquini ad Lartem
Porsinnam, Clusinum regem, perfugerant Ibi miscendo
consi-tium precesque . . . nunc orabant . . . nunc
mone-bant» («alt hadde dei rømt for Tarquinius til Lars Porsinna,
kongen i Clusitim. Her snart med fyreteljing, snart med
bøner ... no bad dei, . . no uppmoda dei»). Lartem
heiter i nominativ Lars, eit etruskisk fyrstenamn, heiderstitel.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
