Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
8<»
c) Rariflorum: semipedalis; capilalis distantibus, folia
radicalia emarcida. Hab. in sylvis ntnbrosis. llæc forma
valde gracdis et ægre a Gn. supino uiajori distingvilur.
rf) 1’rocumbens: eaulibus mullis ex una radice enalis,
proeumbenlibus, bipolliearibus, fobis radiealibus emarudrs.
Hab. locis durioribus. Forma æstivilis.
e) Radicißurum: floribus a radice per totum caulem,
ad apicem sparsis; fobis radicalibtis plurimis lineaii
ob-longis (non emarcidis). Hab. locis dnris, lapidosis. Forma
serolina, auctumno florens anno 1855.
f) Serotinum: fobis elongatis, Imeari oblongis;
eaulibus abbreviatis, floribus in capitulum congestis. Forma
maxime serotina florens auctumno miliö Octobris 1855.
Hab. locis denudalis apcrtis
g) Subsupinum: caule paucifloro, abbreviato, gracili,
paucifolio. Habilat in ericetis < irca Pajala 1855. Valde
similis Gn. supino.
Ex bis rariflorum, vernalis est forma, clongalum,
densiflorum, æslivales; procumbens, radiciflornrn,
serotinum, et subsupinum, auclumnales sunt, et cerlis annis
tantum obveniunt; æstale calida, ut anno 1855, quo
anno inopia pluviæ crescere non poluit, sed dcmum
versus auelumnum, primum folia, deinde caules abbre—
viali vegetare cæperunl, ideoque forma maxime serolina
ferc aeaulis fuit.
Omncs islifi formæ singulares distinguunlur a Gn.
supino foliis supra denudalis, latioribus, floribus magis
coloratis: occuiiunl lamen individua valde dubia, inler
Gn. sylvatieum el supinum media, quæ si specimina
plu-rima invenirenlur, Gnaplialium fuseum quodcm modo
effieere posscnt. Diflcrt emm Gtiaphal. supinum a
Gna-pliabo fusco, foliis linearibus, acummatis, duplo
longio-ribus; calycibus extimis acutioribus, glaberrimis. Secun—
dum bane nolam Fig. b. c. in Sv. Bot. Tab. 716. ad
Gnaplialium fuseum pertinerent, sed Fig. a. ibid. ad
Gna-pbalium supinum perlinet, rpnppc Gn. fuseum in
Lapponia Torncnsi a me non visum, ubi Gnaphal. supinum
frequens. Gnaplialium norvegicum differt, secund.
diagno-sin Kocini, »fobis ulrimque lanuginosis», radice simplici
(minime ramosa et slolonifera, ut Gn. sylvatieum).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
