- Project Runeberg -  Vaciski latviska vardnica /
598

(1944) Author: Jekabs Dravnieks - Tema: Dictionaries, Latvia
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V - verschleppen ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

598

verschleppen — Verschönerung

verschlep’pen, I. v. a. 1. izvazāt, aiz
vazāt; 2. (einschleppen) eine Krankheit
in ein Land ievest slimību kādā
zemē; II. v. refl. sich novilcināties.
Verschleppung, f. pl. -en, 1.
izvazā-šana, f.; 2. (Einschleppung) ievešana,
f.; 3. fig. vilcināšana, f.; vilcinājums,
m.

Verschleu’derer, m. izšķērdētājs, m.
verschleu’dern, v. a. izšķērdēt, izmētāt;
seine Ware pārdot preces zem
cenas (od. par nieka naudu).
Verschleuderung, f. pl. -en,
izšķērdēšana, f.; izšķērdējums, m.; (von
Waren) pārdošana zem cenas,
verschließ’bär, adj. aizslēdzams,
verschlie’ßen, I. v. a. (v. schließen) (part.
p. verschlos’sen) 1. (zuschließen)
aizslēgt; eine Tür slēgt durvis cieti,
aizslēgt durvis; die Augen aizvērt
od. aiztaisīt od. aizdarīt acis; 2.
(einschließen) ieslēgt; noglabāt; fig.
seinen Kummer in sich neizrādīt savas
bēdas; II. v. refl. sich ieslēgties;
fig. sich in sich selbst neizrādīt savu
sirdi.

Verschlie’ßung, f. aizslēgšana, f.;
aizsle-gums, m.; (vom Magenmunde)
savilk-šanās, f.

verschlim’mern, I. v. a. padarīt ļaunāku,
paļaunināt; (erschweren) darīt
grūtāku, pagrūtināt; II. v. refl. sich tapt
ļaunākam, vērsties uz ļauno pusi.
Verschlim’merung, f. paļauninājums,

m.; vēršanās uz ļauno pusi.
verschling’en, v. a. (v. schlingen) (part.
p. verschlung’en) 1. (umschlingen)
sarežģīt; 2. (gierig essen od. fressen)
norīt; aprīt; fig. das Meer hat das
Schiff verschlungen, jūra aprijusi kuģi.
Verschling’er, m. -s, pl. rijējs, m.
Verschling’ung, f. pl. -en, 1.
sarežģījums, m.; 2. aprīšana, f.; aprijums, m.
verschlos’sen, adj. (v. verschlie’ßen) 1.
aizslēgts; ieslēgts; -e Türen finden,
atrast durvis cieti; bei -en Türen, pie
slēgtām durvīm; 2. fig. (schweigsam)
nerunīgs, sevī noslēgts.
Verschlossenheit, f. noslēgtība, f.
verschluck’en, I. v. a. 1. norīt, aizrit; 2.
fig. die Wörter neskaidri izrunāt
vārdus; II. v. refl. sich aizrīties.
Verschluck’en, n. aizrīšana, f.
verschlum’mern, v. a. nosnaust.
Verschluß’, m. 1. (Vorrichtung zum
Verschließen) aizvars, m.; (Schloß)
atslēga, f.; 2. (Schließung) aizslēgšana, f.
-klinke, f. grizeklis, m.; aizslēgums, m.
verschmachten, I. v. a. sein Leben
nodzīvot savu mūžu tvīkstot; » lassen,

nomērdēt; II. v. n. iztvīkt, badu mirt;
vor Durst mirt aiz slāpēm.
Verschmach’tung, f. «., iztvīkšana, f.; iz-

tvīkums, m.
verschmā’hen, v. a. nosmādēt;
(verachten) nievāt; das ist nicht zu tas nav
peļams; to var pajemt.
Verschmä’hung, f. nopēlums, m.;
nosmā-dējums, m.; (Verachtung) nicinājums,
m.

verschmau’chen, v. a. fam. izpīpēt,
verschmau’sen, v. a. fam. 1. iztērēt
naudu par ēdieniem un dzērieniem; 2.
(aufessen) apēst,
verschmel’zen, v. a. (v. schmelzen) (part.
p. verschmol’zen) 1. sakausēt; 2. fig.
(verbinden) savienot; II. v. n. u. refl.
sich 1. sakust; 2. fig. savienoties.
Verschmel’zung, f. 1. sakausējums, m.;

sakusums, m.; 2. fig. savienojums, m.
verschmer’zen, v. a. pārciest; (aushalten)
panest, aizciest; ich kann das nicht
to es nevaru aizciest.
verschmie’den, v. a. izkalt,
verschmie’ren, v. a. 1. iztriept, izziest;
2. (zuschmieren) ein Loch aizziest
caurumu; 3. fam. viel Papier
pietriept daudz papīra,
verschmitzt’, adj. viltīgs; (gerieben)
norūdīts.

Verschmitzt’heit, f. pl. -en, viltība, f.
verschnei’den, v. a. (v. schneiden) (part.
p. verschnitten) 1. (zuschneiden)
nogriezt, apgriezt; 2. sagriezt; viel Tuch
zu einem Kleide izgriezt uzvalkam
daudz drānas; 3. (falsch schneiden)
aplami sagriezt, sagraizīt; 4.
(kastrieren) rūnīt; der Verschnittene,
izrūnī-tais.

Verschnei’ļļden, n. od. -dung, f. 1.
sagriešana, f.; sagriezums, m.; 2.
(Kast-rierung) rūnīšana, f.
verschnei’en, I. v. a. apklāt ar sniegu,
apsnigt, aizsnigt; aizputināt; II. v. n.
apklāties ar sniegu, būt aizsnigušam;
alle Wege sind verschneit, visi ceļi
aizputināti,
verschnitten v. verschneiden,
verschnü’ren, v. a. sasiet, apsiet,
verschö’ben v. verschieben
verschol’len, adj. nozudis; er ist viņš
bez vēsts nozudis; nav zināms, kas ar
viņu noticis.
Verschol’lenheit, f. nozudums, m.
verschöben, v. a. taupīt, saudzēt,
verschö’nern, I. v. a. skaistināt, izdaiļot;
II. v. refl. sich tapt skaistākam,
skaistināties.
Verschönerung, f. pl. -en,
skaistinā-jums, m.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 19:39:19 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/delv1944/0596.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free