Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - «Og de skal være ett kjød» - III
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
147
«Kofør kom du kje aa saag ette? — Førresten
kund du ha venta.»
«Da va kje nødvendi. Her har vi overfloa.»
«Ja da mein eg. Ha du læst om lotus-etaran ?»
«Da minnes eg ikkje. Korlessen gjek da med
di?»
«Jau sir du,» sa hun troskyldig, «di aat tel di
glømt de va mennesja. Sia levde di baade i
her-lighet aa glea. — Men da vart ei trist glea, di kund
kje bi mennesja meirl«
Peder lo — nu hadde han hende:
«E kje da himmerikje?»
«Jau,» sa hun langsomt, «før di saa lika da
slaje!» ■ -
Peder maatte se paa hende. Da møtte hun hans
blik og vek ikke; det blev han som maatte slaa
øinene ned, og da lo hun godt og ertende.
De sat længe ved bordet. Praten gik lystig. Her
var det saa godt at sitte at han ikke gad reise sig.
Da han endelig gik, gjorde Sørine sig erend ut
og fulgte ham til buggyen.
«Da va nokka e skuld ha snakka med deg om,
Permand,)) sa hun lavt og varmmælt. «No ska du
kje bi sint paa meg?»
«Da behøv du kje va red før, guldmor.))
«Du ska døp glønten din.» Som om hun var ræd
han skulde ta det ilde op, la hun til: «Duveit
korlessen da gaar naar vi heild paa aa bi gammel —
da vi lært i barnaaran, veks seg sterkar med tia.»
Peder tidde. Godheten hos hende, og end mer
maaten hun valgte at si det paa, rørte ham.
Sørine snak te igjen, lavt, med stor inderlighet,
det var ikke frit for graat i:
«Eg heild av deg, Permand. Darfør snakka eg
aat deg. Ta smaaglønten din tel presten saasnart
du kan. Ingjen av os veit ke saa kan hend — Aa
no har vi faat saa mykje tel prest!)) Hun grep om
0,e i^f tja-/~t&*7 «
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
