- Project Runeberg -  Estnisch-deutsches Wörterbuch : Eesti-saksa sõnaraamat /
246

(1970) [MARC] Author: Kallista Kann, Elisabeth Kibbermann, Felix Kibbermann, Salme Kirotar - Tema: Dictionaries, Estonia
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - K - kihutama ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

kihutama

246

kiini

kihutama 1) (ässitama) auf/hetzen tr.,
äuf/wiegeln tr., äuf/stacheln tr:, 2)
(ergutama) än/spornen tr.,
än/trei-ben* tr:, 3) (tormama) dahin/eilen
intr. (s), dahin/jagen intr. (s),
dahin/stürmen intr. (s), rennen* intr.
(s), rasen intr. (s, h), jagen intr.
(s, h); kuuli pähe ~ eine Kugel
durch den Kopf jagen
kihutus 1) (ässitus) die Aufhetzerei,
die Aufwiegelung, die Aufstachelurig;
2) (ergutus) die Anspornung, der
Antrieb, -(e)s
kihutustöö die Agitation, -, -en
kihv der Eckzahn, -(e)s, Äe, der Hauer,
-s, -

kihvatama 1) (järsku valutama)
plötzlich heftig schmerzen intr:, 2) ([labil
sähvatama) durchzucken tr.
kihvt van., vt. mürk
kihvtine van., vt. mürgine
kihvtitama van., vt. mürgitama
kii vt. piljardikepp
kiide das Lob, -(e)s, das Loben, -s
kiiduavaldus der Beifall, -(e)s, das
Lob, -(e)s; kiiduavaldused pl.
(käte-plagin) der Applaus, -es, -e, das
Beifallklatschen, -s, das Händeklat
sehen, -s

kiidukukk piltl (kiitleja, hoopleja) der

Prahlhans, -es, ~e
kiiduköne die Lobrede, -, -n
kiidulaul das Loblied, -(e)s, -er, der
Löbgesang, -(e)s, Äe; kiidulaulu
laulma sich in Lobeserhebungen
ergeh (e)n*

kiiduväärne, kiiduväärt löbenswert,

empfehlenswert
kiige sport, (kiikumine) das Schaukeln,
-s

kiigelaud das Schäukelbrett, -(e)s, -er
kiigelaul das Schäukellied, -(e)s, -er
kiigutama 1) (kiigel) schaukeln tr:, 2)

(häliis) wiegen tr.
kiigutus 1) das Schaukeln, -s, die
Schaukelei, -, -en; 2) das Wiegen,
-s; vt. kiigutama
kiik 1) die Schaukel, -, -n; 2) (häll)

die Wiege, -, -n
kiiker das Fernrohr, -(e)s, -e, der
Kieker, -s, -

kiikhobune das Schaukelpferd, -(e)s, -e
kiiksuma quietschen intr., quieken intr.,

quieksen intr.
kiiksutus das Gequieke, -s
kiiktool der Schaukelstuhl, -(e)s, Äe
kiikuma schaukeln intr., sich
schaukeln, sich wiegen

kiil [kiili] zool. die Wasserjungfer, -, -n,

die Libelle, -, -n
kiil [kiilu] I (puulöhkumiseks) der Keil,
-(e)s, -e

kiil [kiilu] II (laeval) der Kiel, -(e)s, -e
kiilama 1) (kiilas olema) glatt (e.
blank e. glänzend) sein* (s); 2)
(läikima) glänzen intr.
kiilas (libe, sile, läikiv) glatt, blank,

glänzend
kiilasjää das Glatteis, -es
kiilaspea der Kahlkopf, -(e)s, "e, der

Glatzkopf, -(e)s, ~e
kiilaspäine kahlköpfig, glatzköpfig
kiilaspäisus die Kählköpfigkeit. die

Glätzköpfigkeit
kiilkiri ajal. die Keilschrift, -, -en
kiillause gramm, der Schaltsatz, -es,

"e, der Zwischensatz, -es, "e
kiilsõna gramm, das Schaltwort, -(e)s,
"er

kiiluma 1) (kiiluna sisse ajama)
einkeilen tr., einen Keil hinein/treiben*;
2) (tihedalt vahele suruma)
vollstopfen tr., völl/pfropfen tr.
kiiluvesi mer. das Kielwasser, -s
kiim die Brunst, -, "e, die Geilheit, die

Wollust, -, ~e, die Lüsternheit
kiimal: ~ olema vt. kiimlema
kiimaline (himur) brünstig, geil,
wollüstig, lüstern
kiimalisus, kiimalus vt. kiim
kiimlema 1) (inimese kohta) wollüstig
(e. geil) sein* (s); 2) (looma kohta)
brünstig (e. läufig) sein* (s)
kiin (parm) zool. die Bremse, -, -n
kiinakoor farm. die Chinarinde [g ..]
kiinapuu bot. der Chinabaum [g..],
-(e)s, "e

kiindlik anhänglich, sich leicht
anschließend
kiinduma sich hängen (an A), sich
klammern (an A), sich än/schließen*
(an A), lieb/gewinnen* tr.,
eingenommen sein* (s) (von D), Feuer
und Flamme sein* (s) (für Ä);
(millessegi) põikpäiselt ~ sich
verbohren (in A); ta on sellesse tugevasti
kiindunud das ist ihm ans Herz
gewachsen

kiindumus 1) die Anhänglichkeit; 2)
(kalduvus) der Hang, -(e)s, die
Neigung, die Vorliebe; 3) (andumus)
die Hingabe, die Ergebenheit
kiindunud anhänglich, ergeben,
zugetan, treu (D)
kiini: ~ jooksma wie von der Tarantel
gestochen laufen* (s)

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 22:58:34 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/etde1970/0246.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free