Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
28
Fedraheimen·
14de Februar 1880.
oss aa ivara paa det. Uig. hev brennt seg paa
det ein Gong, at han lagde sor braadt i Veg, so
no lyt han sjaa seg fyre. Men kanskje gjeng det
fortare enn han notrur· So mykje er vcel visst, at
»Fedraheimen« ikkje gjeng inn til Vaaren.
Storthinget godkjende Valet baade til Motz-
seldt og Bentsen (mot 18 Royster), og det vart
uttalat, at ikkje alt hadde gjengje logleg til, soleis
’med Merkjing av Rkiyftesetlar paa ymse Staer.
Onsdag vart det opnat paa vanlege Maaten Til
Præsidentar i Storthinget heve dei valt Essendrop
(og Sverdrup), i Odelsthinget Steen (og Sakforar
Bentsen), i Lagthinget Biskop Smitt (og Lens-
maiin Gnge·) Til Lagthinget hev deivalt: Mor-
tensen, Aschehoug, Enge,Havig, Lindstøl,
Kolbenstvedt109 R., Aarslot, Gssendrop,
Egge, Tonning108R»Ueland Jverssen,
N. Hansen, 107 R, Skaar og Fougner105
R., Holm, —»104R Taraldsen 100 R·, Are-
tander 98 R., Svendsen 94 R., Kirkhorn
93 R·, Lambrechts 92 R., L. So»lberg
89 R., Hjelmstad 87 R., Landmark 85·
R., Biskop Smitt 76 R., Venberg 71 R.,
Frilseth 64 R., Qvam og Motzseldt 52 R.
Til Valnemndi hev dei valt: Enge 180 R·,
Sten 108, Aarslot 104, Haugland 104,
Lindstol104 Welde104,J.Sverdrrip103,
Gssendrop 102, Tonning100, S. Nielsen
98, J. Smitt 94, Mortensen 86,Havi-g 84,
Fougner 7(3, Jaabcek 65, Loderg64,Asche-
houg 60, Helland 59, Storsteen 55, Enst-
berg 54, Thomesen 50, Motzseldt 48. J
Mote idag vart sramlagt 41 kgl Propositionar og
32 private Forslag.
Paa Kristianiamarknaden var det stillt og
livlaust iaar Det gjeng til atters med den Aar
syr Aar, og det er an so rimelegt, naar det er so
god Samferdsel og Handelsumsetning hellest, som
det no i dei seinare Tider hev voret med alleslags
Utstellingar og soooret. Dei hadde hell ikkje Stor-
torget iaar. De var berre paa Jongstorget, at
»Komersen« var, og der gjekk han visst utruleg,
den Slags Handel, som er stodaste Marknadshan-
delen, med Sotkakiir, Sukkerty og slikt, som By-
folket etter gamal Skikk og Bruk maa handla. Det
var au nok af Tusindknnstnarar og Trollmenn skulde
vera, som hadde sett seg ned i Smaakottom paa
alle Sidur og viste sram Kunsterne sine Hellest
var det noko Blikvare og so av Husbunad ymist.
— Det einaste Ein kann vera glad yver var, at
detvart selt nokot Timber. Prisariie heve no teket
til aa stiga att, soleis at ein Storleik i det siste
hev stiget sraa 24 til 32 Kr. Tylvti, og alle seg-
jer dei det, at no hev Smalhanstidi teket te snu
Royndi glytte ho under Augneloki inn i den tjukke
Skogen, der no ein Flokk unge Sveinar ncemad
seg Aai med Skratt og Laatt.
»Hurra, dersit misann Skogssrui, um det
ikkje er Lilla Mormor daa! Agta deg, Olos, at
ho ikkje dreg deg ned i Aaii« ropad ein.
Else lest korkje sjaa elder hoyra nokon Ting,
endaa detta gjekk fyr seg beintsyre der ho sat;
for enno stod nokre velduge Boketrce millom Gut-
arne og Aai. Ho saag no, korso Olos, rikaste
Vondeguten i Bygdi, gav Kameratarne Pengar,
og ho forstod, at dermed vart det avtalat, at dei
skulde motast i eitkvart Drykkjelaget seinare paa
Dagen. Snart stod Olos att einsleg ved Aai.
Else saag, at han’ reivad inn retteleg vel ein liten
Stein i Gras og Mose, og so sigtad han og kastad
honom yver Bekken, so han datt ned i Fanget
hennar.
No saag ho upp og svarad vyrdlaust paa
Helsingi hans. Han sette Henderne fyr Munnen
og ropad:
»Eg kjem yver aat deg!"
,,Daa foer du hoppa yver her, um du vil
sinna meg!" ropad ho gikkande og reiste seg syr
W- j -
paa seg, for naar Timbre ranglar ivegen, so plar
det rangle iveg paa andre Leider att an-
Hellest so kann det væl ikkje verta so sælt
mykje Drift lel iVetr, det er reint sor kleint Vedr
og Fare alloist daa i Upplaiidi og Glaamdalen,
der største Vruket er. Det er mest reint snjolaust
i Skogen all Vegjen, ja det hev vorejamvcel meir
Leeke uppi Fjellbygderne paa Upplandet hell i
sjølve Kristiania. Her i Byen er me no fraa ga-
mal Tid vane te aa hava Surp og SoylaiMark-
nadsbilet, som det an plent hev varet iaar. Det
hev au no i lange Tider voret paatenkt eit Kapp-
renn paa Skeisiir utpaa Fjoren her, hev voret til-
·lyst mange Vendur, men so heve det kome Snjo——
rusk, og so heve Jsen vatna uppaa att, so Vats-
spruten stod te Kneg, naar dei skulde skrida, men
no er det sett til syrste Sundagen (15de), um det
daa vil laga seg. — Hellest er det no Kongen
og Storthinget, Folk er ·mest i Vimi etter.
Kongen og Kronprinsen, dei er med all Stad,
paa Kapptraavingi paa Frognerkilen var dei,
paa Theatret er dei ofte, og skapar sullt Hiis
der au, for det er stødt nok av dei, som vil sjaa
Kongen, og no Onsdagen heldt Studentarne eit
Lag, som Kronprinsen var i, og der sorvita deihonom
so godt dei kunna, med Song og Spil og so eit
Theaterstykkje, som dei sjolve hadde diktat og som
dei sjolve spilad. Og so er det au retr som det er
Dans selag syr Kongen og Finfraegdi (men Fedrh·
hev ikkje voret med nokon Gong, so han ikkje
plent kann skildra, koss dei heve det); snart hev
det voret hjaa Stang og snart hjaa Andre, og
no Thorsdagskiielden heldt Kongen sjolv an eit
paa Slottet, der det var medbedet ikring 1500
Menneskje; det skulde vcel vera som ei LCra fyr
Storthinget, som an var med.
Galitlc Liiddcrstad, den kjende svenske Skal-
den, Styrar av Ostgiita Colrespoudeirten» skriv i
i.o 17 av dette Bladet sitt eit Dikt: ,,Sverjge
oah Norge tjll Professor L. Dietrithou, der
han bed denne Maanen, som hev voret i Sverig
og er kjend der, um no aa stiga srain aa forklaia
fyr Nordmennerne: koss Svenskarne i rette Royndi
tenkjer um Norig og um Samfestet Han segjer
mill. A.:
,,vi Sider 0111 Sida
Med edels sin,
0011 framzt meci eder
Vi viija gal-
Af gammnlt vi Miil-d-
ijvtil nf vigt
Att 1eftsxr oah tiinkn
Smfitt rjdderijgi·«
thi upp infiir Norge
Oah tala- nu!
Hvem mnuas viil dertill,
Om iake du?
Hur itu man mfr Stride-
Pfi denne jo:sd,
sii ligger dook segken
l friclens ord-a
Likbrcmcing. J Tyskland hev dei brenntLik
18de Gongen. Etter som den avlidne hadde til-
sagt det, var det korkje Tale hell andre Fornigjer-
der (Ceremonier), og Oska vart ikkje samlad, men
berre straatt utyver Kyrkjegardeii.
Rqut scg iheL Det var ein Mann ute i
Asker her teit innmed Kristiania. Han hadde vo-
ret til Kræmaren og fenget seg ei halv Tunna
Mjel og annan Vare. So lesste han dette paa
Kjelkeii sin og sette seg sjolv uppaa til aa aka ut-
gjenom Vegen. Som han kjem i full Fart, sto
det sram ein Staurende paa eit Led, som han skulde
igjenon1, og Mannen for beint imot’n, so Staureii
gjekk ei halv Alen uppgjenoin Mage11. Han sekk
dreget Stauren ut att sjø1v, men Jnnvolarne valt
ut. Det kom to Lækararte Hjelp, men det var ingjo
Raad. 16 Timar etter doydde han imykjen Verk
og Vaande» Haii var 58 Aar.
I Franlkikc hev det voret ein fælskeleg Sa-
manstpyt paa Jarnvegen; detvar Skodda som valde
det; 138 vart saara, 22 dpydde paa Staden.
Merakcrbaucn er no fovidt ferdug, at dei
heve byrjat sora Vare paa han inn i Sverike.
lltnctmlingnr. Presten P. A. Nielseii paa
Vegoy, Helgeland, hev vorte flutt te Eidskogen
burtmed Svenskegrensa.
Ni) Mcdaljc. Kongen vil gjeva ein ny Me-
dalje til dei som hev voret med paa Nordhavsferdi.
Kriiig 50 skalvera av Sylv og dei skal berast paa
Bringaz 4 er av Gall, som ikkje skal berast; sor
Nordenskjold skal vera slik laga, at han ikkje bryr
seg um aa bera Stas paa Bringa·
Lys-Veed
o- O
Jedrahenncn
til Amerita kostar:
send koar 14de Dag: Kr. 5.44 fyr Aaret;
send kvar Vika: — — « 6.88 ,, —
Kristiania. Trykt i Ringvolds Voktrykkcri.
(Jernl)anegata No. 6.)
aa ganga; men daa tok Olos eit Hopp midt ut i
Fossen, der Vatnet sraa ein Pall ovansyr veltad
seg ned paa ein breid slat Stein. Else skreik i,
for Vatskavet reiv honomikoll, men han var ikkje
lenge um aa koma seg paa Foterne att og hoppad
sraa Stein til Stein, tildess han stod paa turr
Grunn.
,,Er du galen, Olofi«
»Nei, men du vilde det, og syr aa faa tala
ved deg einsleg kunde eg ganga gjenom Eld, og
kvifyr daa ikkje gjenom Vatn,« svarad han og
skok paa seg som ein vaat Hund.
»Stodt den same "Visa,.Olof! Du veit daa
likevel, at eg leet meg ikkje daara, som mange
andre fatige Gjentur gjerer, av rike Olos-3 sagre
Lovnadar.«
»Men no kjem eg syr aa segja deg, at det
er mitt sulle Aalvort baade Mor og Syster mi
hev no gjevet seg, so at, vil du, vert du Kona paa
Storegard alt i denne Sumar.«
Glse tagde. Olos gjorde daa langt meir enn
Thomas fyr aa vinna henne; han maatte altso
vera den, som elskad henne — elskad henne med
slik Kjærleik, som den ho hadde leset um i sume Beker
sn ,»,- —- —
,,Dii tenkjer vel ikkje no paa Thomas?«
heldt Olos stam, og han beit Tennerne saman.
»Den Kareii talar um deg, som han vøre din
sjalvgjevne Festarmann og som det var ei avgjord
Sak,«at du helder vilde verta Husmannskjerring
og ganga paa Dagarbeid paa Herregarden enn
sitja som Husinor paa største Garden i Sokni og
bera Klæde, kaupte og sydde isjelve—Helsing-
borgs By.««
»Thomas skulde ikkje vera sor trygg!« Else
kastad Hovudet attyver. — »Men royv meg ikkje,
—du er daa vaat som ei Kraaka, og so kysser eg no
ikkje helder nokon annan enn den, som vert Man-
nen min.«
»Eg kjem heim aat dykk i Massen,« sagde
han med neddayvd Traadom.
»Som du vil, men kom daa ved ljos Dag."
Ho nikkad kort, men venleg aat den rike Fria-
ren, tok Bokerne og skundad seg heimtil.
Daa Fredagen kom, visste baade Thomas og
heile Grendi, at Olof fraa Storegard vitjad »Lilla
Mormor« i Plassen til kvar Dag, og at han vilde
hava henne til Kona. (Meir.)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
