Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
" som berre btyr seg um Vinning.
1ste Mai 1880.
Fedraheinren·
Detta haiid syer Skilid, syer haiid Skilid, hvort-
skakd mundi ordid fyrik skildi, har Som Jon
Sigurdseon fjell fra. Pjer vissud ad hann hefur
Skade i forvigi fyrir rgettindum, Soemd og kram-
för1im rettjardar sinuar frxi iingum aldri, og vildi
ekki Sleppa vopnunum fyr enu daudiun tok paa
1jr hiindum hans. Pjer hakid skilid ad lxit Sigurs
stole foringja ti ad Skipa oss fast-ars um merki
fosturjardor vori-ar. Petia tjer oss ydar fagm
og dyrmkgto Seuding og ydar brddurlogtr avarp·
Sendiogin er Sigurlaun lkitins hjodskorungs, kivarpid
pei1n buggun og soknarhvöt, Sem eptir lif8.
Hniid hakkir fyrir hvorttveggja — Dakkir frei
rotutn hjartansl
Astkoeru freendurl Pjer haiid sagt- oss af
ydvarri bariittu. vj81« skiljum ham-. til hlitar.
Vjor Skiljum svo vel, ad pjer viljid Smeygjn
11öptum af tungu ydar sem hafa ad utan ei hana
borist· Vjer Huuum til liins sama Saunleika Sem
pjor Ennid: eigi pjodernid rjett ti gjer, svxi eit
lidfudatridid Dette-, ad bad megi lifa sinu 1ifi. En
hjoderuid hetir jni ei sjer heldur daudamark enn
1ifsmork, er bad lytur og hlzidir meirannarlogi1m
1ögum, enu heim Som eru steivgratin i edli og
liti hjodarionar, eda ef modurmxilid bergmxilar
annarlegar 1sacic1ir og skrydist leigusknjdi fra
iidrum bjodum«
Vjer hekkjum barkittu yder: vjer eigum liser
Sitt hvad enn upp ad roeta 1«1r jtirtagardi vorrar
kjodan Hamingjan Stydji kappsmuni hvori-a-
tveggjul
Astkoeru broedukl Ydar foikimnar fagra og
mimiilega gjdk fer nu i dag heim til lslands, i
kistu jxjodhetgunnar flamlidnu.Ht«1u skal tjfr
jslendingum um aldir, ad Deir xitim i Sorg Sinni
brmdur oad boki i Noregi, hun skal votta jmd
fyrir okonmum dldum ad lslenclingai og Noidmenn
attu enn ski fraeiidloid hvoiir til anuara 1880,
sont fariu vais Ti dijgum Eyvindar skd.lclaspillis.
Forsjdnin Stjsri Svo kjdrum hvorratveggju, ad
vje1- eigum sem flest- og allt sem beztz Samkml
Med kvedjum pakklaztis og brodernis med
oskiun liamingju og prifnadar
virdingmfyllst
Kaupmonnahdfn 18 april 1880
1 nofni lslendinga i Kaupmonnahdfn
Eirikui Jonsson, Tryggvi Gunnarsson,
Sti1). Aisnamagn· All)i11gismadiir,
Direktør.
Til
isjelagsins ,,Det norske Samlag««
Christiania-
Umskrift:
»Høgvyrde Lagsmenn i det »Norske Samlag.«
Kjære Frendar! Det er ikkje fyrste Gongen Mord-
menn hev vist, korleids det gjenom deim stroymer
Blod, som Jslendingarne eig Lut i, men me ser
likvel meir enn berre Framdekjcerleik i detta, at De
hev teket Tott i vaar og vaart Folks Sorg paa
ein so fager og inneleg Maate. Vaart Folk hev
no misst ein god Mann; sor Jon Sigurdsson var
det, som og med rette vart sunget ved ein annan
Manns Avserd, »Jslands kjære, trufaste Son og
LEttjordi sin Blome«.
Detta hev De skynat, De hev skynat, koat
Skard i Skjoldet det er vortet ved Jon Siguros-
sons Fraafall. De visste, at han fraa ung Alder
hev stadet fremst i Kampen fyr sitt Fedralands
Rettende, Heidr og Framstig og ikkje vilde sleppa
Vaapni, syrr Dauden tok deim or Henderne hans.
De hev skynat, at den sigerseele Hovdings Burtferd
maa skipa oss somykje fastare kring vaart Fedra-
lands Merke. Detta syner seg baade av Dykkar
fagre og dyrmcete Sending og av Dykkar broderlege
Brev. Sendingen er Sigerlon aat den burtgjengne
Folkeven, Brevet Hugnad og Hugkveikjing aat
deim, som liva etter. Hav Takk syr baae Deil-
der — Takk av Hjortans Grunn!
Kjære Frendar! De hev fortalt oss um Dyk-
kar Kamp. Me skynar honom full vel. Me sky-
nar so vel, at De vil smoygja dei Lekkjur av
Tunga Dykkar, som er boret paa henne utanifraa.
Me vedkjennest den same Sanning som De: der-
som Tjodskapen (Nationaliteten) eig Rett i seg, so
er det eit Hovudvilkor, at han seer liva sitt eiget
Liv. Men Tjodskapen ber helder Dandsmerke enn
Livsmerke, naarhan boygjer seg under og meir
. lyder sramande Logjer enn deim, som er steingravne
iLandslydens Natur og Liv, elder naar Mor-
maalet gjev Attergny av sramande Royster elder
skryder seg med Leigeskrud fraa andre Folk.
— Me kjenner Dykkar Kamp; me hev og enno
eit og annat Ukrutet aa rykkja upp fraa vaart
Folks Urtegard. Heppa stydje baae Folks Arbeid!
Kjære Broder! Dykkarser-i-Lag fagre og min-
neverdige Gaava vert idag heimsend til Jsland
paa Kista aat den burtgjengne Folkekjempar. Ho
skal i Mandsaldrar visa Jslendingarne, at dei i
Norig aatte Broder, som syrgde med deim, ho
skal vitna det i komande Tider, at Jslendingar og
Nordmenit enno i 1880 hadde den same Frem
deveg til kvarandre som i Øyvind Skaldaspillars
Dagar. Forsynet styre so baae Folks Lagnad,
at me maa eiga so mykje som moglegt og alt det
beste saman!
Med Takksemd og Brorskaps Helsing, med
Ynskje um Lukka og Trivnad
hagvyrdnadsfullt
Eirik Jonsson. Tryggve Gunnarsson.
— »-s- -
Trasalgar, Nilen, Kjøbenhavn, Namni paa
dei tri største Sigrarne hans. Eg hev aldri visst
Nelson var so liten, at Sigeren ved Kjøbenhavn
skulde vera No. Z. Men National-Skrytet kjem
til Hjelp. Engelsmannens segjer, at Danskarne
misste 6000 Mann iSlaget, og det hoyrest gromt
ut. Men det kann nok inkje hanga so rett ihop
med det, syr heile den danske Styrken var berre
nokot yver 5000 Maan-
St. Pauls Kyrkja er, liksom Westminster Ab-
bediet, eit National-Tempel syr dei, som Landet
hev LEra av. Her ser England sramsynt sin eigen
Stordom. Mange vil venteleg verta sorundrad,
fordi det mest er Hermenner, som deiærarsoleids;
Engelsmennerne gjeng fyr aa vera eit Kræmarfolk,
Men det er nok
inkje alt so vidst. Gg saagieit engelsk Atterhalds-
Blad, Standard, i eit Stykke som stod der, at
Engelsmennerne er det Folket i vaare Dagar, som
likjest mest paa dei gamle Romararne, og Stan-
dard hev truleg Rett. Cngland og det gamle Nom
er adels-styrde og pengestyrde baade tvo, uppsette
paa Vinning og urcedde, naar det gjeld um aa
verja sine ,,Jnteresser««. Dei er inkje Militcer-
Statar, og naar det vert Usred, tapar dei fyr det
meste i Fyrstningi, daa Militcer-Stellet tidt er i
Ulag, men Folke-Lynnet er seigt, so dei vinn til
Slutt. Der er den same kalde Ro og faste Styre-
Tanken i baade desse Folki, og usvikelegt Krav
um, at kvar skal gjera sin Skyldnad. Meir enn
ein Gong hev Soldatarne stadet som Murar og
gjort godt att det, som Fprararne hev forbrotet.
Meir enn ein Gong hev laakt Militcer-Stell ført
uhorvelege Tap paa baade desse Folki, men naar
Sverdet er dreget, legg dei det inkje ned, fyr Si-
geren er vunnen. J Krim-Usreden, daa dei hadde
slegest i tri Aar og Napoleon vort troytt av Ufre-
den, daa tok nettupp Strids-Hugen til aa vakna i
England, daa syrst hadde dei senget Skikk paa alt
og ventad seg Siger, sameleids som i det gamle
Rom. Dei gamle Grekararne daydde ,,fagert« fyr
Fedralandet, men Romararne vaagad Livet, syr
di det var Skyldnaden deira· Napoleon sagde til
Fransmennerne fyre Slaget ved Pyramiderne, at
,,40 Aarhundrad skodar ned paa dykk’«, han vilde
vekkja LEresykja deira. Men Nelson fyre Slaget
ved Trafalgar sagde: »England ventar, at kvar
Mann vil gjera sin Skyldnad.« Stormennerne i
"doms-Kjelda syr Stormennerne.
Staali Stoyl.
J Fedraheimen No. 8 sto eit liti Stykkji sraa
K. Kjilland om Staali Stoyl aa Sonine -hass;— s-
men daa eg kann sjaa av Stykkji, at den som hev
fortaalt han dæ,»ikkje hev havt full Greie paa due,
vil eg her fortelje lidt nogjare om dessi Kjempe-
karane. (
Stoyl ce naa bare ein Stayle (Sæter), men
hev ført vori Gare. Staali aatte baadi Stoyl
aa tvo store Garar paa Momerak. Sonine hass
— tri i Tali, alle Kjempekarar — sille saa kver-
sin av dessi Garane, mot at dei sill· bere kversin
store Steine israa Stoylshovden aa fram paa den
Garen, dei sill faa, sorutta aa kvile paa Vegen.
Han va upp i Nuten aa sann ut tri store Stei-
nar for dei. Dei tvo største Steinane ae paa Lag
3 Alner lange, ei halv Alen dreie, meii ikkji sullt
so tykke, den tre’e Steinen ce lidt mindre. Den
eldste av dei bar Steinen heilt ti Momerak, aa
de ce innpaa ei halv Mil; den nest elste rokk umpass
halvvegjes, so maatte- han setj’an ne, den yngste paa
Lag ein halv Fjoraang. Men denni Beringjae ha
tekji so paa dei, at dei blei helseknekte adde sine
Dagar etti· Steinane finst ennaa den Dag iDag,
aa de ska vere knabbe Lyfti for tvo Karar, naar dei
tek i kver sin Endi. Id
Dei gamle Hnsce paa Støvl, som dessi Kjern-
pekarane hev butt i, stond ennaa Stoga a- av
dei gamle Raykstogune.
Staali ska vera gravlagd paa Støvl; der
synest Merkji ette Gravce tie-paa ei Ækre.
Olav Naper.
Kristianill, den 30te April
Vinjc, Telemarki (Vrev) Ullmann reiste hit,
med same Skolen sluttad i Selljord, og no hev
han haldet 8 Fyredrag her. Sunndagen (U-4)
talad han hver Vangilja. Hellest var det um
Sokrates, um Yggdrasell, 2 Foredrag um Hans Nil-
son Hange; dei andre 3 fekk eg kje Tak til aa
hgyra paa. Det var nok bibclske Emne, han der
hadde fhr seg. Serleg merkjelege (av det eg høyrde)
var dei tvo Fyredragji um Hange. Jnkje nettupp
fyr, at dei var betre og meir upplysande i sitt
Slag hell hine. Men det er eit Emne, som me
paa ein Maate liver og rører konn i, og som di-
syr vert sosvigtigt i den Rivning, som no er millom
«Rom dreiv ein slog Handelspolitik og tente ende-
laust med Pengar; dei oydelagde Korinth og Kar-
thago, so inkje desse skulde liggja den romerske
Storhandelen i Vegen. England hev gjort seg til
Herre yver ,,Verdenshandelen« i vaare Dagar—,det
eig ei lagleg Øy elder ei Hamn her og kvar hurt-
igjenom og store og mange Nybygder, so ingen
kann tevla med det. Det hev heile Verdi liksom
i eit fint ihopsett Garn. Jadia er fyr Cngland,
det som Litle-Asia var fyr Rom, ei botnlaus Nik-
Dit kann ein
Stormann fara, vera der nokre Aar, kjem so heim
so rik som Krosus og held Stormannsveldet appe-
Rom pinte ut Litle-Asia, og England piner ut Ju-
dia. Detta store Landet, som i gamle Dagar var
namnkjent syr Rikdom, er no likso satigt som No-
rig. Liksom Rom aydelagde Handelsbyen Karthago,
hev Gngland av reint Handelsnid pydelagt Indv-
strien iJrland. Engelsmennerne eig mest all Jordi
i Jrland, Jrarne er satige og held paa og svelt
ihel, og den ,,grøne Øyi«’ er no berre som ei stor
Eng, der det inkje loner seg aa avla Korn, liksom
i Jtalia i Republikkens stste Tider, daa Smaabøn-
derne var ihelslegne elder Røvarar. Der dei skot-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
