Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
10de Juli 1880.
J«edraheimen.
111
ikkje berre Logi, men og, etter Umstendi, Retteti
med seg-. Dei hadde alle rimelege »Kvalisikatio-
ner;« dei var med og bar alle Samfundsbrndernez
dei hadde Saiis og Interesse sor Samsundslivet;
so snart thsteretten vakt utvidad — og heile
Samfundet stod og sagde: Jtoysteretteir bør ut-
vidastt — so vilde dei hava thsterett. Men
daa Samfundet ikkje svutest kunna elder vilja
gjeva desse Folk denne Retten deira — Bakstree-
vet sagde naturlegvis, at »Erfaring« hadde ikkje
,.vist«, at her var »Trang« til slikt ——, so var
det, desse Folk sagde til seg sjolve: me skal visa,
at her er »Trang«, og me skal vis a, at ei lvgleg
og lempeleg Rettebot i denne Saki ikkje vil vera
det Gragd meir ,,faarleg«, enn den Skikkeri som
alt er sett. Og so fekk me Mvrmennerne Takt
skal Vakstrcevet hava —! Dei Liberale vilde
vist mykje helder havt Roysterettsvidking som Folk
bad um.
»Me kunde og finna paa aa skapa Myr-
menn«, segjer Morgenbladetl «Dersom De held
paa med det, og dersotn De paa den Maateii vert
oss for sterke, so kunde me taka etter!«
Etter MgbL er det naturlegvis dei Liberale,
som fhrst hev funnet paa denne Myr·nu11ms-Utve-
gest. Og kjem Baksircevararne ette1«, so er det»berre
dei Liberale« som hev for-fort dei. Det er fælt
aa hava slike Folk i eit Land som desse Liberale·
»Slet Selskal1 fordærver gode Sasderl«
Morgenbladet skulde vel aldrivitanokon Tiiig
um det, som hev varet fortalt baade paa Prent og
hellest, — um dei »forlorne« Vorgarskapsbrev,
Handverksmeistarbrev og- Handelsbrev, som ,,besid-
delseslose«« Bakstrcevarar iByarne hev kaupt seg
Roysterett paa —— mang ein god Dag fyrr »Mhr-
mennerne« kom upp? —-
Viir det verdt, gode Morgenblad, aa vera so
«1—ysligt moraljsk" i denne Saki? Var det ikkje
bedst aa bera Nebben nokot mindre bugt, sopa sitt
eiget Tuti og so segja til seg sjolv: Sanneleg,
desse Radikale hev Rett: Roysteretten maa utvi-
dast, so det eingong kann verta Slutt paa alt
slikt ——?
»Det vilde vaere Novembersoreningens Med-
lemmer saare let at skabe stemmeberettigede Myr-
meend i hundredevis«, — fortel Morgenbladet.
Sol Vilde det vera so «saare let".
Cnn Skrivaren daa? Og Magistraten?
Vilde Skrivareti i Aker og MagistrateniKri-
stiania kanskje sortolka Logi paa ein annan
Maate enn dei gjorde sist, naar det var Novems
ber-Myrmenn«.2
Det var morosamt, det. Det var rart det —!
Og so ein Ting til. Millom dei Liberale
hev det ooret so, at kvar Mann, som hadde «Trang"
til Roysterett, han laut kaupa seg Jor«d sjolv.
Det var ingen som kaupte aat honom. Han fekk
melda seg sjvlv til Jord-Eigareri og sjvlv betala
det som skulde til. Det var ikkje stort; men det
var daa «ein Skillittg bortkastat» det og! —-
Vil Bakstrrevet «taka etter» dei Liberale i
denne Vegen« so nyttar· det altso ikkje November-
Mennerne aa «skapa Myrmennz« dei maa berre
bjoda Jord ut og segja: «ver»·so god! Vil Folk
hava Røvsterett, kann dei faa; men dei seer visa
so vidt Sans og Interesse, at dei meldersegsjolve
og — betalar sjolve". Gjer November-Mennerne
det, so vert det kanskje ikkje so «saare let" endaa
aa faa «Mhrmcend i hnndredevis« — sjolv um
Skrivaren og Magistraten vilde vera. snilde Gutarl
Pastor Heucls skal og upp i Politikkett no.
Haii er innoald i Styr-et for — November-
foreningi.
Aa ja. Der Bakstreevet er i vaar Tid, der
flokkast gjet«1ia Prestarne· Heuch hpyrer etter sitt
heile Tankelag meir· heime i Millomalderen enn i
ihtidi« so det er eit heilt underlegt Merkje for
Novembersamlaget, at det f(e1« just denne Presten
inn i Styret sitt. Det er Alderdomen, som sø-
kjer Alderdomen. Sams Snt gjev sams Hug»
Baae tvo freler dei for Framtidi, for det nye,
som gror, sor det, som skal liva, og so slcer dei
seg ihop· Presteit skal hjelpa til aa mana den
politiske Fridomshugen i Jordi, og til Gjetigjeld
skal Pengesekkjerne byggja Mur mot Vantrni.
Forunderlege Folk! At dei daa aldri kann leera
denne simple historiske Samling, at den, som vil
styra Straumgangen i ei Tid, han maa ikkje lig-
gja i Vaktroppi og jamra og vera reedd« men han
maa vera i Fyre-Endetr med dei styrande Tan-
kar! —
Det kann hellest vera verdt aa merkja seg, at
endaa «Fcedre·landet» og «Verg. Astenblad« finn
Novembersamlaget «vael konseroativt«. Og Grunnen
til, at dei finn dette, shnst vera den, at Novem-
bersamlaget held strengt paa Statskurkja og bryr
seg ikkje um »Reform"-Strcevet iKyrkjevegen held.
Det ser ut til, at det mest vert desse kyrkjelege
Spursmaal« som heretter tjent til aa skilja mil-
lom «Høgre» og «Centrum» her iLandet.
vil hava Statskyrkja og Vanekristendom heilt upp
paa gamal Vis; «Centrum» vil hava eit sterkare
Khrkje-Liv iallfall i Formerne, og meir Prestemagt.
Meii i Politikken kjem dei til aa halda Lag
Her er det ingen Skiliiad lenger paa »Centrum«
og »Høgre«z »Fcedrelandet« arbeider liksoilskt sor
absolut Jeto som Morgenbladet. Dei hev ulike
Meiningar i sume mindre Ting —— og til-med
Kyrkjespurstnaali vert »mindre Ting« no —;
men dei hev Disivlin« desse Bakstrcevsmenm dei
veit, at iAalvors Tider gjeld det aa halda ihop.»
Dette prækar Fædrelandet osta um. Alle, som »i
det Viesentiige«« kann vera med paa eit Høgre-
Prograni» bør samla seg um Regjeringi,segjer det,
utan aa bri) seg um mindre Meiningsbrigde
Det erslikt« som heiter ,,llselvstre11dighed«« —
naar Vinstre gjer det. Naar Hogre gjer det
same» er det naturlegvis berre »selvstcendigt«.
Hogreslokken hev si eigi Ordbok og sin eigen Moral
i alt slikt. dett.
l Kktlna kostar det aa frelsa Samfundet 1
Kruria krev Novemberlaget for aa skriva deg inn
i Bokeriie sine som god Borgar og paaliteleg
Matiit.
Det er godt Kjep! — Berre det no ikkje vert
Godtkjopsvarur, alt det dei fer med! —
— Denne Krnna utn Aaret vil dei bruka til
mangt, er det Vort, men serleg til aa prenta Bø-
ker (og Blad?»), som det er sagt skal utdelast fritt
som andre Traktatarr Det vert «godt Kjop paa
store Tankar" og, det. s
Det verste er, at Folk les ikkje dei Voker«11e,
dei fæ1« til gjevande! ——
Og no gjeng NovemberkMennerne ikring og
fiskar — Lagsmeiin og Krnnur. Det er gode til
aa «be sor seg·’, og mang ein skikkeleg Matms vil
vel skasta i dei den Kruna for aa sleppa sraa dei.
Sume Studer, der dei veit, at slikt hjelper, span-
derar dei Brenneviti paa Folk er det«sagt. Den
gode Sak maa hjelpast fram paa alle Maatar.
— Pengar maa der til! Det veit Bakstrre-
vararne, og det gjer dei sterke· Det er ikkje slik
Armod med dei som med oss. Eiti kami ikkje
vinna alt med Pengar i denne Verdi; men Eiii
kann vinna mykje
som dei kallar erqujs, veepna til Tennerue, tru-
gar deg til aa betale Skaden, og auser Fantord
imot deg. — So hev Eiti desutan Mufflon-Sau-
den, eit overlag underlegt Dyr, som ikkje finnst
andre Stader; det er eit framifraa Villi, men
vondt aa veide. Nauddyr, Daadyr, Fasanar» Aa-
kerhonur finnst der, og Ein kann aldri upptelja alle
dei Slag av Veidedhr, som det krhr med paa Kor-
sika.· Dersonr De held av aa,skjote, so far til
sorsika, Oberst; der vil De kunne skjote av alle
Plag, sraa Trast uppyver til Murin, som han sa,
ein av Vertanne mine«.
Ved Te-Vorde fortalde Kapteinen ei Soge,
som tryllte Miss Lpdiri paa nhtt Lag; det var um
et «vencletta t1sansversale«) endaa meir underleg
enn den fysste. Og daa han tok til aa fortelja
henne nm Landslaget paa Korsika« kor villt det
var, og um Folke, dess sermerkte Lhnne, Gjeste-
venskapen» den natursimple Sed og Skikk, so fekk
ho» slik Hug paa Korsika, at det bar reint utor.
Tilsltttt gav han henne ein fiii litenStilett (Dolk),
rar paa Lage og med Koparskaft, men mest mer-
kselegt ved den Eigaren, han hadde havt. Eiii
vtdksend Novar hadde gjeve han til Kaptein Ellis
og sagt, at han kunde svara fyre, at den Stiletteti
1) La Vendetta paa Korsika soarar grannt til vaar
gamle Blodhemm Det er ntrulegt« kor vidt det gjekk.
Fraa 1359 til 1729 reknar ein Sogeskrivar» at 333,0()0
vart drepiie og likso mange saaka. Fraa 1821—52
vart 4,3()0 drepnr. Dyi hev 250,000 Jbrtarar.
hadde stae i fire Mannskroppar. Miss Lydia
stakk han i Belte sitt, lae han sia paa Nattborde
og drog han tvo Gonger or Slira, syer ho laeseg
til aa«sooa· Obersten paa sin Karit drøymde, at
han hadde skote ein Mufslon, og at han laut be-
tala Verde, som han og viljugt gjorde; for det
var eit overlag underlegt Dyr; det var som eit
Villsviii med Rauddhrham og Fasanstert.
«Ellis fortel, at det er gode Veidevoner paa
Korsika«’, sa Obersten, daa han og Dotter hans
heldt paa med Morgonmaale; «bare det ikkje laag
so langt unda, var det Hngnad aa vera der ein
Fjortandags Tid.’«
«Ja vel,« svara Lydia, »kvi ser me ikkje til
Korsika? Naar du er paa Iagt, so teiknar eg.
Kor scel eg skulde vera, ucn eg hadde i Albumme
mitt den Berghola, der Bonaparte las og droymde
som Barn!» »
Det var kannhende syste Gongem at eit Yn-
skje av Obersten hadde funne Medhald av Dotteri.
Haii vart reint tryllt, men hadde endaa Vit nok
til aa gjera eit Par Motlegg, for aa eggje Dotteri
dess meir· Han tala um, kor villt Lande var,
og kor vandt det var aa ferdast der for eitKvende;
—— faasengt! Ho var ikkje rcedd nokon Ting; aa
ride lika ho betre enn alt anna; aa svva nte ved
ein Nhing (C«ld) vilde vera ein Fest; tilslutt truga"
ho med aa fara til Litle-Asia. Kort, ho hadde
Svar paa alt; ei engelsk Dame hadde aldri vore
paa Korsika, og derfor skulde ho reise. Og tenk
kor seel ho vilde vera av aa faa svne fram Al-
bumme sitt, naar ho kom heim att til St-. James’
Squarel . . . »Men kjcere vene, dette sortrollande
sagre Bilcete der —?« «Aa, det er ’kje nokoz det
er bare eit Fyrevit, som eg hev teikna av ein
vidkjeiid korsikansk Røvar«, som var Forar for oss««.
«Kva Slag? Hev de vore paa Korsika«sl«« . . . .
Det gjekk ikkje Eimbaatar endaa millom Frank-
rik og Korsika. Obersteri hmjrde seg daa um etter
eit Skiv, som kunde føre dei hver til den Øvi,
som Miss Lydia hadde sett seg fyre aa «nppdaga«.
Same Dagen skreiv han til Paris og sa upp dei
Romi, han hadde leigt; fekk so tinge seg Far
med ein korsikansk Goejlette, som laag klar til aa
sigle aat Ajaecio· Skirte havde tvo Rosii, gode i
sume Maatar, laake i andre. Matsaker vart
medteknez Skippareir banna paa, at Kokken hans,
ein gamall Matros, kunne sine Ting og særleg var
makalaus i aa laga Fleskepostei, og haii lova Miss
Lydia ein hyggjeleg Tilr, god Bør, sagert Hav.
Millom anna tinga Obersten seg, daa Dotter
hans vilde det, at Skippareti ikkje skulde taka an-
dre Ferdafolk med, og at han skulde laga det so,
at dei kom til aa sigle fram-med O1)i,«so dei sekk
sjaa Fjelli·
11.
Um Morgonen paa den fastsette Dagen var
alt nedlagt og ført umbvrd; Goeletten skulde sigla
Døng —-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
