Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
27de Nodembet l880«
3edraheimeu.
191
ittn i det hatt skriv; han hev vant seg til-aalata
seg drioa med av allslags Jttnfalll Dette kan
rsera brtt nok, ttaar Eitt skriv «’Canseri-L)lt«tiklar« i
eit Blad-; tttett det kann toma frelande ille med,
naar Ein«sit aaleitte i ein Artest og skal skriva
ci Forklaring for ein Krigsrett — og so Eitt
berre hev eitt Formiddag aagjera paa. Dist kuttde
henda den beste, at han i eit slitt Tilfelle kottt til
aa ftriva Tall; tnen for Jvar illiortenson var det
mest tit-aad attttat etttt at han tttaatte koma til aa
fara lntrt i Vilsta« Me skal ittje gjera oss «vig-
tige" yvet« dette. Tenk deg. Lesat«, at dtt var 22
Aar. nksend nted Livet og iser med Log og Rett,
mctt allermest tttjeud tued Militaerlivet og med
tnilitter »Log og Rett," dulnttadstuparuppi nokot»
sont du sjelv ikkje fot«stend, — trut«, du hev gjort
ein aod lsljeruing men vert sett fast sottt ein Brots- «
tuaun -——; hev iugett aa samraada deg med, sont
forstend deg; alt det dtt hottrist« gjettg heile ditt
Vit imot; s selve slettett synest deg soyverallFor-
stand, at dit litso godt kantt trtt han vil dotna
deg av ttted Livet sottt at hatt vil doma deg fri:
so sit dit der aaleine i eitt Artest og skal skriva
ei"Forklariug«· . . eg vaagar dtt vil skriva skik, at
naar du sidan kjettt ut og fin sjaa det att, fo vil
du itkjtt forstaa det sjvlts. Ttt vil,dersom du ikkje
er sasrleg godt kjend i Rettsksvassett og flitt, mest
altid toma til aa skriva nklokt og bakvendt« Det
«rettoende« og uatnrlege, det, som skulde liggja
narast for Haand, det vil i slike Tilfelle vera det
som du sist kjettt paa.
At Jvar Mortenson skreiv som hatt skreiv,
kauu eg altso so godt forstaa, ——— helst naar det
vat- han, ttted han-S serlege Natur og hans Maate
aa taka Verdi paa. Det, som Eitt kunde undrast
meir paa, var, at han ikkjis reiv Stykket sittsnndt,
naar hatt saag, at det iktje dugde. Men tnedden
underlege og flokutte Forsvarsplanem han hadde
lagt, tann det vera ritttelegt nok, at han tottest
trengsa »Cousept» til dett Talen, hatt vilde halda
for Retten. Han kom virl iktje paa det helder,
at dei knttde vilja taka Papiret ifraa han. Og
allermiust tentte han vakl at dei vilde brnka det
paa den Maaten dei gjorde-, naar dei vidste, at
det var eit privat Papir, som han ikkse hadde
tenkt aa leggja srattt "i Retten
Joar Mortenson er av dei, som Eitt segjer
er «altfot— asrlege.:« hatt trttr Folk for godt. Det
vil Eitt av Stykket hans i«Fedrh.» sjait hev voret
Ulutka hans fraa syrst til sist. Og daa han til-
sltttt saag, at Folk nok ikkse var sont han hadde
teukt ——— iallfall ikkje dei militaere —-—. so forstod
han dei ikkje lettger; han kunde ikkje tala meir
med dei, og fo gav han sig hver og leet dei
gjera som dei vilde. Hitn totte hatt stod baade
verjelans og raadlan—3, naar han ikkje forstod sine
Folk og itkje kunde faa dei til aa forftaa seg
heldet··
Det var ille at det gjekk so; men det er
liteva»l dette, etttt nm det hadde vorel so som det
saag ut til av Mgbk at IVEortenson hadde gsevet
upp seg sjoltt. No, daa alt for hans Vcdkotttattde
er npplhst og uppklaarat, vil han som syrr hava
full Vhrdttad og Medhtth hjait alle, og ingen vil
lettger kunua mistyda Aatferdi hans.
Ezz skulde hnskt, at Mortensott med det sante
hadde upplyst yntse Ting av det sotu vedkjettt Mot-
parten og. Viel ser ttte stttnt av Sttttket hans,
som for alle kuuuige Folk vil sjaa fornttderlegtut.
Eitt Dontar som talar uttt «Lresikar« til ein, som
er under Forhot)r, er soleids eitt sonnderteg Ting,
at Eitt kan spyrja, utn han heyrer heitne i eit
logskipat Samfund. Og heile dett Maaten, som
Forhohret syttest vera fort paa — endaa Momen-
sott nteftJngeuting segjer ttttt det -—— tek segikkje
nthkje hugleg nt· Men det er andre Ting, som
Eitt kunde ynskja upplyste· Det gjeng ytnseFraa-
segner her intte ttttt desse Greidnrtte. Snmesegjer
at Mortenson hev havt det betre i Fengslet enn
loglegt; andre segjer han hev havt det verke, og
set-leet at det Noticer han sat i, tvertitttot Logi var
halv-tnyrkt. Dette siste segjer dei fleste. Diss-
utatt skulde det vera fcelt godt, umEin kunde faa
fttll llpplhsnittg unt den Flot-(Matfeitt-) Greida
Folk utu disn vert det sagt ttteir entt eg het« vil
fot·teljit. Det skulde t. D. vera godt aa vita:
l) Kor mange Maun det vart kotat Mai til
unt Dinteu det« paa (S·iraateuntoett;
Y Kor mange Vogner Bataljouen brttkad uttt
Tagen.
—–— for det tek seg so merkjeleg rart ut, at
Eitt skulde-, brnka npp Flotet aat eitt heilBataljou
til Vogttsmurning Men —- ttaar Jvar Mortenson
ltett tagt ttnt det, so faIr Eitt vlrl fittna seg i aa
ikij vitit attttat ntn det enn det, sotn Gjetordet
forte.l, ——— alt unt det ikkje er det beste.
— Dtsi tuilittere Herrar trttr, at det er best
for Disciplitten, at alle stygge Tittkt uttt deiFnre-
sette vert tteddoyode, so dei ikkje kjettt npp i fnllt
Dagsljos. Men audretrur, at ingenting er verre
for Tigeiplittistt enttt just allis dessil Sozzur og For-
teljingar» som gjeng so leynlegt tttillotn Folk og
vert trndde, tttan at Autoritetarne gjet· nokot for
aa saa dei upplyste og Syndararne refste. G.
Kristtauia den 25 Novetttber.
Biujcs Stokegut. .3die Upplaget av denne
Boki hev voret utselt ei Tid som Boki itkje hev
voret aa faa. Ro vil Satnlaget gjeva ut 4de
Upplaget — fint utstyrt og i Lunteformat —;
det skal vera serdigt til Jitl, er Tanken.
«Fædtclaudet« driv paa med Moralen· No
leet det eitt Stuletneister skrivit nttt, kor ravgalt
det er, at Lærararue gjettg med dei «t«adikale.»
«Vcerst av alt er det, naar Politikkenogsaa trekkes
ned i Skolestuetc," segjer Mauttett; »det er oplyst,
at der er blevet holdt Foredrag i Skolett af radi-
kale Lærere » til Bedste for Oppositionspartiets
Forslitg. Skolisn burde da idetmindste være uen-
tral og fri for Tidens forbitrede Sstrid."’
Ja ikkje sam, gode SkulenteifterY Men kvi
skjeller du berre paa dei raditalecI Kvi gloyttter
dttdei, fotnverre er? Et« det berre Oppositiotts-
partiets« Polititt, som skjemmer ut SknlettY
«Novctttbcrsorenittgen« skal hava eit eigetBlttd
til næste Actt«. Det er bra, fo seer tne daa sjaa,
kva det er for uokol nytt og merkjelegt,· som han
ltev aa konta med, og som meir ettn ttokot annat
skal kuttua thtut "?liadikalismett.« Det vert
-sagt, at Novetnberlaget itkje skal hava tneir enn
ikritut 20,()0() Kr. aa ajera med, tnen at det stend
rike Folk attutn, sont kann ftydja til, nm det knip.
Gitt ung Skulelasrar sraa Kristiania skal dei keit-
kja paa aa faa til Redaktor »
Han skal hellest hava det Vitel, at han set
npp som Vilkot« at han vil vera fnllt fri i Arbei-
det sitt; han oil ttok og helst verit beirre Med-
arbeidar i Bladet«
2 Mann som var med i Usreden i 1814, er
i Aar daane i Fett. Oltt Hanssenklijanes dohdde
i April og Anders Torsteinsen Nordbh noidenne
Maanaden s
Eiu fransk Eitnbaat, lteiter Josef« hev steytt
i Hop med eitt italiettsk Eitttltaat« Josefs sokk og
25() Menneskior bleiv; berre 3() av deint som var
om Bot·d vart redda.
B. Bjiiknson hev skrive eit langt Brett heitn,
sont die er trykt Ordrag or i Dagbladet og andre–
Blad. Han likar seg siel godt. lHan legg i
mangt sratn eit atttta og betre Syn paa Tilstattd
og Folk der hver en ttte vanleg fat av Blad og
Boket·· Aftettbladet vil depva dett Elden, sotudce
vel er rasdd, Skrive til Vjoruson vil kveikja, og
tek inn Stnmpar av Bristt fraa eit Pttr som ikkje
hev havt da- godt i Attterikal Dit-. er som da: vil
segja: Amerita er iktje eit Paradis i alt og for
alle. Da! visste tne fhrr.
hev havt lilt Feber, og eg tuvtje Falske-. Pt«efi-t-
ten. som eg tek til aa like godl, hev gjeve oss eitt
Laskjar, som eg litar likso godt; han hev i tvo
Dagar loyst oss fraa all Pine. Feberridihett ikkje
konte att, og Fitr vil tata paa med aa jagit no;
men eg uegtar han det endaa. —— Korleids, hev
De raaka paa Bergslotte Dykkath Stettd Mord-
taarne ettdaa paa sattte Staden? Fittttst det my-
kte Skrytntt Eg spyr tttn alt dette, avdi Fat
minttest, De hev lova han Daadyr, Villsvitt, Mons-
floufaar . . . ., var ikkje det Namne paa dette
fratnande Dyre? Dait me tto vil gaa utubord i
Bastm, retnar ttte paa GjesttnildskapenDykkar, og
eg vonar, at della Rebbia-Botgi, som De segjer
er to gatttal og stral, ikkje feil ned hver Hovudi
vaare Endaa Presektett er so elskværdig at han
aldrt vatttar Satutaleetune — hellest snteikjer eg
tnegmed aa ha gjort Mannen litttulleniHovnde
–— hev tne· liktnel tala mykse tttn hans Naade,
della d)iehbta. Det logkttttttige i Bastia hev sendt
honottt·vtsfe Meldittgar tttn ein Fatt, fotttdei hev
halde t Band og Lekkjttr; dessesdlieldittqttrne er
soletdsis vortte, at dei vil taka bnrt dett siste Mis-
tanken. Udenfkapeu Tykkar, som stundom hev nroa
tneg, vil tlutte heretter· De kann ikkje tru, kor
dette hev gledt tneg. Datt de foor fraa oss iLttg
tned»dett Jagre Voeeratrice, mvrt i Attgo og med
Bytte t Haand, totte eg, De var meir Korsikanar
etttt nokostttn . .allsor tuykje storsitauatr Eg
skrto so tnykte av di Tidi fell tneg lang.
Peefekten skal dessverre fara. Me skal sende
Dykk eit Bod, naar ttte gjev oss i Veg ntot Fjelli
Dykkar og vil vera so djerve aa skriva til Frøken
Colnmba aa bedet ho nttt aa laga eitt Bruccio,
ein av fhrste Slage. J Millomtidi maa de helse
ho tttsttnd Gongeo Eg gjer tttykje Brttk av Dol-
kett hennar; eg skjer npp Blctdi i eitt tn) Roman
med han; men dette gruvelege Vaapne kjenner seg
visst saara ved dette og fkjet’ sund Voki paa ein
groteleg Maate Farvel, min Herre; Fitr sender
thk »his best love." .Lt)d ettett Presektett; hatt
erxein Mana, som kan gjeva ei god Raad, og han
tek av Vegen, trttr eg, for Tykkar Skuld; ——— han
skal leggje ein Grunnstein i Corte; eg tettkjernteg,
at det maa vera eit storslegt Sha, og er overs
leid for eg ikkje kann vera med. Eitt Herrei
tttsautna Silkekleednad, Silkehosur, kvitt Skjerf,
held ei Klubbe i Haandil . . . Deretter er Tale;
det heile ender med det tttsnnd Gonger uppattekne
Rope: Lede Knngeu! De kunde taka til aa gjera
Dykk til av aa ha fengje tneg til aa fyllefire Si-
dnr; men eg tek det nppatt: Tidi sell ttteg lang,
tttitt lHerre, og av den Grnnn gjev eg Dykk Lott
til aa svara i eit langt Brev. Det er sannt; eg
fiint det mykje underlegt. at De ettdaa ikkje hev
skrive hit uin, at De lukkeleg og vasl er framkomen
til Pietranera-Bo»rgi. Lydia
"P. S. Eg tnanar Dykk til aa hente paii
«Zt«efekten, og gjerit det, sont han segjet—. Me lfsev
baae kome til det, at De- ltor gjera slik, og det skulde
vera tneg ei llileda.«
Orso lass Breve tri hell fjttre Gongen oxz det
gav han mange Tattkar. So skreiv han eit langt
Svar som han leet Saveria bera til eitt Mann
fraa Landsbyen som skulde til Ajaecio same Notti.
Han tenkte alt ikkje storre paa aa strida med Co-
ltttnba nttt dei fantte hell falske Klaganne tnot
Barricinianne Breve fraa Miss Lydiahaddesett
han i flikt Godlag, at han hyste korkje Mistanke
hell Hitt lettger· Dait han hadde venta ei Tid
paa, at Systeri skulde kotna ned att, men ikkje
hadde set ttoko til henne, gjekk han og lae seg med
eit lettare Hjarta etttt ltan hadde stivt-i paa lettgje·
Colnmba hadde fyrst sendt Chilina avstad med
lohnlege Rettleidingar, og vart so fitjande storste
Lutett av Notti og las gamle Brev. Litt fhre
Dag vart nokre smaa Flintefteiuar kasta tuotGlase
hennar; paa detttt Teitne steig ho ned i Hagen,
opna ei loyttd Der og forde inn» i Huse- tvo Mettner
sont saag ut til ttoko av kvart« Det fyrste ho
gjorde var aa beda dei intt i Kjokett og gjeva dei
ttoto aa liva av. Kvett desse tvo var, skal Befa-
rett snart faa vita.
xV.
Frattt mot Klotktt seks um Morgonen banka
ein Tenar fraa Prefekten paa Tert hjaa Orfo.
Han vart motteken av Colamba og sat-. at Pre-
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
