Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
194
Jledraheimem
4de Desember 188(«).
Folk ikkje av annat, enn at Ncess var ein stikkeleg
Maan, og mange av dei vart reint harme paa
desse Novemberkararne, som soor ikring og sette
ut slik ufyseleg Sthggedom um ein Mana, berre
fordi han var ein politisk Motitandar« Men det
hjelpte ikkje; Sogurne vart sleire og fleire, og det
var Menn, som foor ikring og provde med stor
Jhug aa sretta desse statkars Gjentuugarue nt,
og heldt paa med dette, til dess dei tottest kunna
saa Mamien rinder Forhoyr. Skuleautoritetarue
sreistad aa faa Mannen til aa segja seg ut av
Skiilett sjølv; men Næss negtad; han hadde ikkje
gjort nokot galet, sagde han, og han vilde ikkje
slutta Sknlen. Det, som kom srain i Forheyret,
var helder ikksesverre enn at Mannen nok kunde
vera saklaus· Det var nok ikkje stort annat enn
at Niess eingong hadde sett ei Gjenni etter paa
Skal-eri, fordi ho aldri kunde Leksurne sine;Gjeuta
hadde prth aa ryma siuVeg, og Ncess hadde daa
voret noyd til aa draga henne inn att med Magt;
so tot Gjeiitii til aa tuta, og so kom Moer hennar
i det same, og so vart det lagt ut paa vond Maatez
endaa det ingentiiig vondt var. Men sidan stal
det vera sramkomet meir. Selboik og Thrond9t1)-
en hev arbeidt av all si Magt for aa faa Siiki
uppklaarad; dei heri sjolvrs voret med som Liin-
rettesmeim ved Forhvyri og hev frettad og spurt
dei stakkars Smaagjentnrne so lengje og paa fo
mange Maatar, at desse tilslutt hev sagt det, som
iallsall Novemberniennerue trudde var sannt. Er
det Sanning, so hev som sagt Novembermennerne
gjort — iallfiill ein naudsynleg Gjerning. No
hev Anitet sett Nasss under Tiltale, so no lyt vrel
Sanningi fullt sram i Dagen. Eiii kann ikkje
annat enu ynskja, at den stygge Soga maatte vera
nsanu, og me veit det et- dei, som enno hev sine
eigue Tankar nm denne Greidii« Men lat oss
ingentiug segja elder døma, syrr alt vert upplyst.
Daii seer den, som er sakad, taka Domen som han
sell, og Doiiieit vert«streng, kva Sida han fo
sell til.
Men stakkars dei Smaagjentnrne, som er
dregne upp i all denne Ufhsa i fo ung eiu Alder.
Verre den Magten, dei er utspurde og forhoyrde
paa, kann oydeleggjii dei, dersom alt er sannt som
det vert sagt. Det var vakt nandsyulegt, at dei
maatte sorhoyrast. Men Gud hjelpe dei, som hev
gjort det, dersom dei iktje hev gjort det med den
alra største Varseiiid« For kvar og eiit kann ten-
som dermed -maatte sylgja, med alle dei stygge
Ting, dei dermed fekk vita og alle dei Tankar,
som dette gav, — tot« alt det vil kunna her ja ei
ung, rein Barnesjasl Det er fo du kan verta sjut
ao aa tenkja paa det.
Meir Skandalel —— Jkkje mindre enn tvo
store Handelshus her i lKristiania skal vera sunne
i Tollsvik Det eineHandelshusZet, Ilo."1, skal
for fleire Aar sidan hava havt eiii Fullmegtig,
som ein god Dkig fann Hove til aa snyta Toil-
verket paa mange tustmd Dalar paa den Magten,
at hiin skjenkte Tolk-skamme Vin, so dei ikkje san-
sad aa gjera upp Retningi paa rette Magten· So
gjekk Fullmegtigeii« heim til Herrarnesine og gjorde
seg til av det han hadde gjort. Det var eit»sa–
lande godt Kanp,, totte han. Dei sjolve likad det
ikkje, ettersom det er sagt under Forheyretz men
dei gjorde ikkje nokot med det, fordi Fullmegtigeu
sagde, at det vilde berre vera aa øydeleggja dei
staktars TollaKararne No hevFullmegtigen mellt
dei; for han heri vortet sinnad paa dei, av di dei
ikkje hev viljat gjeva han Pengar, vert det sagt;
men det er so lengje sidan det hende, at dei kann
ikkje faa Straff for det, men slepp med aabetala
tilbake det dei hi11 Gongen «tente·«
No. 2 skal vera verre ute, daa han nok hev
drivet Tollstiik i fleire Aar- Lntn hev hellcst gjort
dette paii ein mykje slog Maate Hait handlar
med »Parfymerier,« sin Saapa og flitt; so skal
han hii ført inn (lehcerin-Saapa fraa Utlandet i
nhorveleg store Stykkje, som hev voret innhole og
fhllte med —- Spiritits. (Filhcerin-caapa er gje-
uomsynleg, og Spiritnsen et« sargelans; naar no
det indre Noinet vart plent fhllt med Spiritus og
so godt att-dyttat, so kunde ingen merkja annat,
enn at Saapestykket var heilt. -No er Saapetollen
.mykje mindre enn Spiritus-Tollen, so Mannen
hev nok tent storePengar paa denne Trafiken sin.
Det er væk Von til, at Eiii snart seer full Greida
i baae desse Sakerne, daa det alt er ei Stund
sidan dei vart sramlagde for Retten. Til dess er
det vrel ikkje verdt aa nemna Ram-i.
»Fedrh» svrtalde sor eit Vil sidan um ei
Fruva i eiii Vestiandsbh» som hadde voret so«sin»
paa det, at ho hadde latet ein Mann blivii fram-
for Augo paa henne, fordi ho ikkje vilde havaein
«sinipel» Mann upp i Baaten Dkst vart· haldet
Forhoyr hver denne Fruvm men det saag halvt
um halvt ut til, at Amoritetarne vildik doyva
Sati ned att, og ars den Grunn var det, at Folk
sann, Sozjii burde inn i Bladi. For det vilde
vera altfor srelt, um ei slik Søge-, dersom ho var
sann, ad sit-llte Retten skulde leggjast ned, berre
fordi det var ei fin ’Dame- det galdt; -—- men
Sozjii lant vasl vera sann, etterdi Retten ikkje
lagde sram nokot, som kunde avsanna henne. No
vert det sagt, at Frnva endeleg skal vera sett nu-
der Tiltale Dermed er det Vort um, at den
Sati og kan verta fullt npplhst.
Kaptein Jakobsen hev kttegjeringi negstad
Livskil. Han hadde paii vanleg Maate sott "Av-
skil i Naade« og »1ned Pension ;« men daa Regn-
riugi itkje vilde gjeva han dette, sagde ho tvert
nei til heile Soknadeir Dette er visst ein ny
Maate aa gjera det paa. Naar ein Manu sekjer
seg fraa eit Embaktte, so er det vikl, fordi han ikkje
lenger kann elder vil staa i Embaettet; han
vil-altso i alle Tilselle ut. lKann han saa
«Avskil i Naade,» er det godt; kann han itkje det,
so frer han ut likeviel, — nt or Embcettet maa
han. Men i dette Tilsellet fann vaar vise Regn-.-
ring, at det itkje kunde vera so. Kaptein Jakob-
sen —— meinte nok f)iegjeringi — hadde berre
følt Avskil for aa faii eit lettare Livebraud
(Loii utaii Arbeid), og naar han ikkje fekk det —
meiute Regjeringi —, so vilde han visst iktje ut
or Embeettet helder, ——— altso «Nei·« Det er ikkje
berre ein Urett, som her er vist mot Jakobsen;
det maa og, so visst Eiii kann sjaa, vera ei Ære-
krenking Det er forunderlegt, so lite som den
norske Regjeriugi synest tru paa, at der er person-
leg LErekjenslii hjaa Norigs Ossiserar. Ho
trur, at ho endesram kann kasta ein Ossiser det i
Ango, at han hev sokt Avfkil berre for aa faa
Pension! —- og kanskje den kgl. Selmerske Regjering
ikkje eingong hev lagt Merke til, at dette maatte
vera sorncermelegt aa hvyra for eiii asrekjwr Em-
bcettsmann og Ossiset«.
Fornuderlegt er det og, at Selmers?)iegjering
vil hava ein Ofsifer i den norske Herr-in
som ho iktje sinu verdig til aa faaAvskili Naade-
Mannen hev forbrotet seks so hardt, at han ikkje
kann saa «naadig« Livskil, og av den Grunn skal
han »naadigst« —s— haldast fast i Einbasttetl Deri
som kunde forstaa slit ein Tankegang, han vilde
vera tlok.
Etter »Dagbl." hevstkaptein Jakobsen no
kja seg til, korleids slike Utfrettingar med alt det,
Colnmba.
Korsikaiisk Forteljing etter Prosper Nemme-e-
(Framhald).
Prefetteii vart ikkje lite sorundra av aa sjaa
Orso pkia Fotenue og gaugande nokso lett. Med
saae Ord vedgjekk Colomba Lygni si og bad dei
orsaka. «Hadde De butt ein annan Stad, Hr.
Prefekt," sa ho, »vilde Vror min helst paci Dykk
naar.»
3 Orso fkunda seg aa koma med Orsakingar,
sorsikra, at han ikkje kjende noko til dette Knepe
som krenkte han djupt. Presekteii og gamle Var-
ricini saag ut til trn han; han saag og nt til aa
tala sanut, leid og tryllt som han var, og etter
dei strenge Ordi han gav Systeriz men Senenne
aat Mairen synteft ikkje aa vera nogde: «Dei
gjer Narr av bss," sa Orlanduceio fo hogt at det
kunde hoyrast
«Um mi Syster gjorde meg flike Prettiir,
skulde eg nok leerii henne til ein annan Gong·«
Desse Ordi, og meir enn alt Tonen, mislika
Orso, og han vart noto mindre glad i sine Folk-
Han bytte Augnekaft med dei unge Barricinianne
og dei Augnakasti var ikkje mykje blide.
Dessimillom hadde alle sett seg ned, so nasr
som Columba, som stod burtiutot Deri til Kjet-
ken. Prefekten tok Lade og sae fhrstnoko soi det
aalmenne nm Fordomanne i dette Lande, minnte
so um, at Fleirtcile av dei mest inugrodde Uveir-
skaparne berre hadde Mistrmingar til Grunir
So vende han seij til Mairen, og sae at Ht«. dellci
Rebbia aldri hadde trutt, at Barriciniietti paa
nokou Maate hadde vore medidet syrgjelege Hende-,
som hadde rova Fa’r hans fraa han; at han nok
hadde tvila noko um eit Stykkjei den Saki,
som hadde vore serd millom Ætteue, men at denne
Tvilen leet seg orsaka ved det, at Orso hadde
vore fo lengje bnrte, og at han itkje hadde sengje
dei beste Rettleidinganne; men no daa han visste,
korleids alt hekk ihop, heldt han seg for sulluovd
og vuskte aa halda Venskap og godt Grannelag med
Hr. Barricini og Sener.
Orso bukka med ein tiltvingd Mine; Ord-Bar-
ricini stota sram nokre Ord, som ingen hvyrde;
Senenne saag upp iTakstokkaue Prefekten skulde
just til aa halda sram med Tala si og segja nokre
liknande forsonlege Ord til»Orso; — daa steig
Columba aalvorsleth millom’ dei og drog fram
nokre Papir under Halsduken
«Det skulde vera med den stvrfte Fagnad,"
sae ho, «at eg saag Usreden millom LEtteiie saa
ein Ende; men for at Seiiijii kann vera aijarta,
gjeld det nm aa greidik for seg og ikkje lata uoko
Tvilsmaal uloyst ..... H r. Prefekt, Vitnemaale
aat Tomaso Bianchi mistenkte eg med god (85rnnn,
daa det kom fraa ein so illgjeten Mann. Eg hev
sagt, at Sonentie Dykkar kannhende heri vore hjaa
denne Mannen i Fengsle i Bastia," vende ho seg
til Hr. Barrieini.
«Det er Lyan slengde Orlandnceio inn, «eg
hev itkje fet ·l,)an."
Colnmba saag svivyrdeleg paa han og heldt
fram, overlag roleg, saag det ut sor: »
«De hev sagt, at cszrunnen til at Tomaso
skreiri dette Breve i Namne aateinvidkjend Rovar,
skulde vera den, at han vilde verja Mylla for«
Brot« sin, Mylla, som Fiir hadde leigt han fo
billegt«.t»
«Det er greidt,« sa Presekten
»Av slik eiii Laaking, som denne Biauchi,
kann Eiit vente alt,« sa Orso; han leet seg narre
av at Systeri syntest fo hovsaiu. ·
»Det falske Breve,» heldt Colnmba fram, og
Ango heunar tok til aa lyse med sterkare Glans,
"er skrive den llte Jiili. Tomaso var daa hjaa
Bror sin i Mylla.«
«Ja,« sa JJlairen litt uroleg.
«Kva Bate kunde so Tomaso Liiankhi ha av
det alt?" ropii Coluinba med ein trinmferande
Mine. »Kontrakti aat Bror hans var sln·tt; zar
hadde gjeve han Adskil den 1ste Juli. err hev
de Reknskape aat Far; Avskile stenduppskrive paa
Minutten; hei· ser De Breve aat em Borgar i
Ajaccio, som bnd sram ein ny Myllatz» · .
Me’ ho tala, slidde ho Presekten Vrev1, som
ho heldt i Haandi.
Dei stod alle som sjetra eit Bil. Mairen
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
