Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
44
Fedraheimen.
19de Mars 1881.
Mars var Grunnlog. Serleg rette dei
Kritikken imot deim, som hadde röystat
for Yde-Juni-Vedtaket med det Skilord,
at dette ikkje skulde vera nokon ”Pro-
mulgation” av Grunnlogvedtaket, men
at Spursmaalet um Grunnlog elder Ikkje-
Grunnlog skulde vera under Tinging
millom Statsmagterne; desse kunde so-
leids ikkje vera med aa handla, som um
17de Mars-Vedtaket var fullt ut Grun-
log. Paa den andre Sida talad bl. a.
J. Sverdrup, J. Steen, H. Bentsen,
Jak. Sverdrup, S. Nilsen og Haug-
land. Var Statsraadsvedtaket Grunnlog,
so var dette Brivdet ei likefram og naud-
synleg Etterfyled, og med Avsyn paa
Spursmaalet um Grunnlog elder Ikkje-
Grunnlog var Thinget for sin Del bun-
det ved 9de Juni- -Avgjerdi. Det var
her ikkje Spursmaal um annat, eun um
Thinget skulde taka Fylederne av Av-
gjerdi fraa ifjor for sitt Vedkomande;
for dette Tillegget var ein Regel, som
ikkje strekkte sine Verkningar utanfyre
Thingsalsveggjerne; og det var Stor-
thinget sin ’Skyldnad aa hava Reglemen-
tet sitt i det Stand, som maatte til,
um Grunnlogi — det, som det heldt for
Grunnlog — skulde kunna setjast i Verk.
Dette Reglementsbrigdet kunde koma i
Kraft, naar det skulde vera, berre
Regjeringi kom til Yvervitning um, at
Storthingsavgjerdi i Statsraadssaki ved
sjölve: Vedtaket den l7de Mars fyllte
dei konstitutionelle Vilkor for aa vera
Grunnlog; ho turvte ingi Kunngjerd
for aa vera fullt ut Grunnlog: Jen vart
vedteken med 70 R. imot 42. "Av dei
74, som stod saman den Ode Juni 1880,
röystad 2 (Gregersen og Didrichsen) med
Mindretalet, og 2 (Huser og Iversen)
var burte.
Den l4de Mars vart fyrst eit For-
slag fraa Konow, um aa taka inn ein
$, som gav Statsraadarne ein Forret til
aa fan Ordet, forkastat med 88 mot 20
R. — um $arne 58—40 sagde Asche-
houg, at han vilde röysta imot deim
alle saman, fordi dei hövde ikkje med
den Tånken som laag til Grunn for Grl.
$ 75 h. Meiningi med denne var berre,
at Thinget skulde hava Rett til aa kalla
inn for seg Folk — baade Statsraadar og
andre — for aa faa Svar paa Spursmaal,
som Thinget hadde teket ved fyreaat,
men ikkje Rett til aa tyinga nokon —
like so lite Statsraadar som andre — til
aa vera medi Tingingarne. Den Fram-
gangsmaaten, som var fyreslegen, var
ellers og utenleg for Formaalet. H.
Bentsen: Det var sannt, at det var
Meiningi aa gjeva Grl. $ 75 h ein ny
”Anyendelse”, men ein lagde ikkje difyre
Spursmaal um Røyaranne, og kor dei
hadde rymt av.
Columba kasta seg i Fange paa henne
og kviskra: ”Dei er frelste”. So vende
ho seg til Sersjanten: ”Min Herre”, sa
ho, ”De ser vel, at Frøkni ikkje veit
noko av det, De spyr um. Lat oss gaa
att til Landsbyen, der dei ventar paa
oss med stort Utaal”.
”De skal koma dit snarare enn De
ynskjer”, sa Sersjanten, og De vil daa
faa gjera Rekneskap for, kva De hev aa
gjera i Skogen paa denne Tid, saman
med Rövaraune, som nyst flydde. Ee
veit ikkje, kva Slags Trollskap desse
Farkanne brukar, men Trollskap maa
det vera, for allstad der det finst Røva-
rar, finn ein liksovist fagre Droser”.
”De gjøler, Hr. Sersjant” , Så Columba,
”men De gjer ikkje gale i aa leggje
Merke til det, De segjer. * Denne Dama
er skyld til Prefekten, og De tarv ikkje
drive Fjas med ho!”
”Skyld til Prefekten!” mulla ein Skyt-
tar til Føraren sin. ”Sanneleg ho hev
ein Hatt, som—!”
”Hatten segjer ikkje noko”, sa Ser-
sjanten. ”Dei var baae tvo i Lag med
Pastoren, som er den største Skalken i
Lande, og min Skyldnad er det aa taka
dei med meg. Men me hey ikkje meir
ikkje vera med paa aa blanda burt
nokor ny ”Betydning" in. Högsteretten
hadde i 1846 uttalat, at Tbinget hev
Rett til aa taka imot munnlege Utgrei-
dingar av vedkomande å Sakkunnige sjölv,
og det var ikkje annat dei no etlad aa
gjera; dette vart ikkje nokot Medyære
i Ordskiftet. Roll og Bonnevie talad
imot Brigding. J. Ste en forstod ikkje
korleids dei, som var for Statsraadssakdi,
kunde hava unnot dette Reglementsbrig-
det. Det var ikkje trulegt annat, enn
at Statsraadarne, um dei vart innkallade,
”loyalt” «vilde höyra paa Tingingårne og
gjeva dei Upplysningarne, som dei kunde
hava. Joh. Sverdrup meinte, at
hadde Thinget fyrr gjenget til det aa
kalla inn Statsraadarne, og hadde dette
voret gjort paa rette Maaten, so vilde
me no ha voret lenger framme med
Gjenomföringi av Statsraadssaki. L.
Smitt meinte, at Spursmaali rnaatte
setjast upp skriftleg, tydeleg og greidt
alt ved Innkallingi, og fyreslo, at Sluten
av $ 59 skulde ganga ut, og gjorde For-
slag til ein ny $ 40. Harbitz lagde
Pen Forslag til ein ny $ 40, som skulde
hindra, at Statsrasdarne vart dregne inn
i Ordskiftet. Jak. Sverdrup fyreslo,
at Ordi: ”uden foregaaende Debat og”
i$ 40 skulde ut. Motzfeldt vilde
Stats-
raadssaki soleids som han tykte dei gjorde
her, naar dei, for aa faa Statsraadarne
inn i Thinget, vilde ved eit Regleinents-
brigde opna seg Veg til na gjera vidare
Bruk av Gri. Sr 75 li, enn som upphavleg
meint var. Det var ikkje berre for aa
faa Upplysningar og Utgreidingar me
vilde hava Statsra adarne i inn i Thinget;
nei me vilde, at dei. som sit i Kongens
Raad, skal liva i og med Folket, skal hava
nokot Greida paa, korleids dei fenkjer og
handlar og liver derute, Me vil sikkra oss,
at det er Folk, som er kjende, vert kjennde
og toler aa verta kjennde bland dette Fol-
ket. Me vil faa det i Stand, at me
gjenom Tiderne kann verta frie for det
personlege Regimente, som er det elen-
digaste, som vera kann i eit konstitutio-
nelt Land. Difyre var det liti Hjelp i
dette Reglementsbrigde; til aa ’skaffa
fram simple Upplysningar var det godt
nok det Reglementet, som var. $ 38 vart
samtykt etter Instillingi mot 57 R., $
59 fyrste Luten mot 36 R., andre Lu-
ten mot 37 R., $ 40 med 65 R. mot
40. Dei 65 var Ø9de-Juni-Fleirtalet —
Didrichsen, Fougner. Gregersen og Krogh
(som röystad imot) og Glestad, Havig,
Huser, Jörstad og Wennberg, som var
burte. Jak. Sverdrups Forslag vart for-
kastat mot 24 R.
Den 16de Mars vart bl. a. beviljat
til hendelege Utgifter ved Tollvæse-
net 275, 163 Kr. og til den geografiske
Uppminalingi 99,800 Kr. Um ei Inn-
stilling fraa Næringsnemndi No. 2 ”ang.
Regjering sforedrag betræffende Betin-
Iålere for Meddelelse af Nationalitets-
bevis for Skibe indkjöbte i England for
norsk Regning samt betræffende de en-
gelske Lovregler,om Skibes Over-
lastning m.v.” vart det eit langet
Ordskifte. Tislut vart (mot 28 R.)
aa gjera her. Hadde ikkje denne for-
dømde Korporal Taupin . . . denne Fylle-
bytta av ein Franskmann, synt seg fyrr
eg hadde kringsett Skogen, so skulde me
ha tekje dei som i eit Garn.”
”Det er sju av Dykk?” spurde Co-
lumba. ”Veit De, mine Herrar, at um
dei tri Brøranne Gambini, Sarocehi, og
Théodore Poliav eit Hende laag gjøymde
ved Sankt-Christine-Krossen med Bran-
dolaceio og Pastoren, so vilde dei kunne
gjeva Dykk nok aa greide. Um De
skal ha ei Samtale med Mark-Komman-
danten*), vilde eg ikkje bry meg stort
um aa vera med. Kulunne kjenner
ikkje nokon um Notti"- (Meir.)
*) Det var
førde.
Titelen, som’ Théodore Poli
det og Meiningi,
vedteket eit Forslag av J. Sverdrup,
som lydde so: "Regjeringen anmodes
om at gjenoptage Forbandlingerne med
England angaaende, at de i den engel-
ske Söfartsloy af 1876 indeholdte Be-
stemmelser om Advang for engelske
Myndigheder til at stoppe Skibe, som
paa Grund af Overlastning eller uhen-
sigtsmæssig Lastning ansees uskikkede
til at gaa tilsøs eller usikkre, samt om
Indskrænkning i Retten til at føre Dæks-
last, ere tildels gjorte ae ogsad
paa fremmede Skibe, der fare fra eller
til engelsk Havn”.
1/, Million i Sjøen! Steinmuren i
Drøbaksund, bygd av ”Sagkyndige”, född
til Verdi av Høgrepartiet, kostar halv-
annan Million, umframt den Skaden han
gjer for Fisket der nede. Men so var
at denne Steinmuren
skulde yverja Innløpet til Landsens Ho-
vudstad. Han skulde stengja for Pan-
serskipi, slaa Hol i Botnen paa dei elder
ialfall halda dei hangande so lengj gje, til
Kanonarne fraa Oskarsborg kunde gjera
det av med dei.
Alt dette var fint uttenkt og klaart
utreknat av vaare "militære Nagkyndige”.
— So kjem det farande ein liten
uskyldig engelsk Bimbaai, heiter ”Rook”,
— kann ikkje faa Lods — og er daa
so ”usagkyndig” og "respektstridig”, at
han renner tvers yver Steinmuren, vert
hengande fast med Aegterenden, men
glid av, naar han fær losat nokot Bal-
last, — og So viser, det seg, at han ikkje
hev taret det mindste vondt, — hev
berre skrapat av seg litt Maaling paa
Undersida!
Den, som hev set vesle, ”Rook”, og
som veit, at den med sitt vesle Skrov
hev stangat Hol paa heile Steinmuren,
— han lyt læ, naar han tenkjer paa,
at vaare ”Sagkyndige” — og ge dei
Høgremennerne — hev innbillt seg, at
ein slik Mur skulde kunna staa mot
desse Dagars Herskip med deira svære
Jar nklædning: ar.
Men — Norig er rikt. p
i Sjøen, kva gjer vel det?” Hovudsaki
er, at dei ”Sagkyndige” hev fengje sin
Vilje fram, og at Riksens Pengar —
rullar.
Aschehoug som Sparar. 1 Ordskiftet
um Fengselsverket vart det sagt, at
det kunde gjerast nokot meir til Hjelp
og Berjing for dei stakkars Ungdo-
marne, som var komne paa dei Vegjerne
som förer til Tugthuset. — Det vart og
nemnt, at sjølve Fengselsverket var syr-
gjeleg laakt, so Fangehusi var reine
Brotsmannskular aa rekna fyre, so det
14/, Million
kunde vera dess meir naudtrengt, at
nokot var gjort.
Aschehoug meinte nok og, at det
kunde vera godt, um me fekk eit betre
Fengselsv orke; men, sagde ban, han vilde
minna um, at ei Umbot kom til aa —
kosta Pengar!
Det er i slike Tilfelle,
tenkjer paa dei Pengarne,
at Høgre
som gjeng
med. Naar det gjeld Fatikfolk og for-
komne Stakkarar, som Staten lyt setja
fast, fordi dei hev forbrotet seg, men
som kanskje kundé bergast — bergast
baade timeleg og aandelev, hjelpast upp
av den Søkkja av Armod, Faavit og
Synd, som dei liøg i, hjelpast fram til
Folk, — daa bugsar Aschehoug, at det
”vil kosta Pengar”. Men gjeld det visse
andre Ting, — Ting, som kanskje ikkje
altid er naudsynlege elder vigtige,
Aschehoug røystar altid for den högste
Summen og bryr seg ikkje um, at "det
kostar Pengar.
Dei som hev, skal faa; dei som
ikkje hev, skal Fin taka ifraa! — det
er Grunntanken i Høgreflokkens Finans-
Moral.
yfædrelandet* (og dess Menn?) vrid
seg ifraa Klagemaali mot den ”kriste-
lege” Fatikdomsmoralen ved aa segja,
at G’s Stykkje berre er eit Aaerip paa
— Mannen Heuch.
Til dess større Frygd dømer ”Fædrel.”
for han var frilynd:
G. for aa vera ”Diktar”;
Maalet segja ein. Mann, som ikkje hev
Rett til aa hava Mainingar um prak-
tiske og politiske Ting. Det maa hjelpa!
Um sitt eiget Referat segjer Fædrel.,
at det ikkje var nokot Referat
delig Betydning”. Nei, Ein kann forstaa
det, naar Referatet var slikt, at f. Ex.
G. fekk Inntrykk av ”Økseskaft”, naar
Hr. Hench berre hadde sagt ”Goddag!”
Og det er feire, som hev fengje same
Inntrykket.
Den vyske Keisaren vart i hel skoten
med Sprengbombor no om Sundagen.
Han livde berre halvannan Time. Dei fæle
Mordfreistnadarne vann daa endeleg fram !
Omstöyts-Nemndi bey skrive til byske
Blad, at han var dömd til Dauden den 7
Septbr. 1879. Vil ikkje Etterfylgjaren
hans, Alexander 5, gjeva Folket större
Fridom, so vil det ganga likeins med
honom, legg ho til. * Me vonar han gjer
det, ikkje Te for si eigi Skuld, men for
det Folket si Skuld som han er sett til
aa styra. Han er meir folkeleg en Fa-
deren, som var tyskvenleg. ;
det vil i Høgre-
”Lalmin-
Kong Øskar hev Lungesot. Det er sent
Bod baade paa Dronningi og Kronprinsen
at dei skal koma heim. Den fyrste hev i
Vinter vore i Holland og England for
Helsebot. Kronprinsen hev vore i Tysk-
land, Baden, og fengje seg ein Kjærast,
V a De tter-dotter +il den tyske
Keisaren.
Daane. Advokat Kildal, Tingmann
fran Kristiania 1857—73: det Bakstræ-
vet som fekk all Mapti i Kristiania fraa
70-Aari vilde ikkje velja honom om att,
hadde røysta for
Jury, ,aarlege Storting, Riksraadsaki,
Mistillitsadressa og: so fr. - Han var
Formann i Statsrevisionen og med i
Styre for Hypotek-Banken. Å. Hölaas.
er fyrste Varamann i Statsrevisionen.
Apotekar Taulow, par Liöveapo-
teket i Kristiania, kjend som Opposi-
tionsmann paa fleire Leider. Han badde
vilt at Liket hans skulde brennast, men
Kona, $om hey sökt om det, hev ikkje
fengje Lov.
Dei som ikkje hev betalt fær
Bladet eig en Maanaden ut.
ikkje
Lysingar
Red River Dalen
er kjend for aa bava den grøderikaste
Jordi i heile Amerika, So dei som søker
seg Land burde slaa seg ’ned der. Der
heve alt teket til med skandinaviske
Nybygder, som trivast vel og hev god
Framgang. Der er enno mykjet utifraa,
godt Land, som ventar paa, at nokon
skal koma og taka det i Bruk, det vil
gjeva rike Frukter for det Arbeidet som
vert lagt paa det. Bin kann taka det
fritt som Regjerings-Land elder kaupa
det billegt og paa lette Vilkor utisv
St. Paul, Minneapolis & Mannitoba Jar:
gen, som gjeng etter Dalen paa /
Sida av Red River i ei Lengd
201 Mil. Dei som vil kann faa Reise-
fylgje med meg radt til Crøøkston og
Warren og dertil all den Rettleiding dei
vil; eg reiser herifraa med Cunard "Lina
den 22de April. Kart og Beskrivelsar
kann ein faa fritt til seg sent.
0. Å Hervin,
Store Strandgata 6,
Kristiania.
av
(D. 8323. — Kr. 6.30.)
Nordmanden
udkommer fra neste Kvartal i
Bladet. kan tinges fra Iste April.
fra denne Tid og
til 30 Juni
,, 31 Desember. >; 3;
Kristiania.
Den koster
. Kr. 0.83.
2,48.
Fredriksstad.
Nikolai Olsens Boktrykkeri.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
