Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
’Steintor var med.
Fedraheimen.
— => >>=>—————
Pris fyr Fjordungaaret Kr. 1.10
med Porto og alt. Betaling fyreaat.
V Kristiania.
| Bladstyret i
Bit Blad aat det norske Folket.
Lysingar kostar 10 Øre Petitlina,
og daa etter Maaten fyr større Bokstavar.
Ekspedisjonen i
Fredriksstad 5. Aarg.
No. 13.
Søgur fraa Island.
(Fritt fortalt etter Øyrbyggjasogaj.
(Fraa No. 12.)
Den Sumaren, fyrr Slaget var 1
Aalftafjorden, var det komet eit Skip
til Dogurdarnes. som fyrr er fortalt,
og der hadde Steintor fraa Øyr kaupt
seg ein Tiæring (Baat med tie Aarar),
men daa han skulde føra heim Baaten.
kom det ein sterk Vestavind, og dei
dreiv inn um Torsnes og sette upp
Baaten i Gruvlunaustet. og derfraa
gjekk dei yver Aasarne til Bakke, og
derfraa fekk dei Baat heim. meu Ti-
æringen vart inkje hentad um Hausten
og stod deriGruvlunaustet. Ein Mor-
-gon strakst fyre Jol stod Steintor upp
tidleg og segjer, at han vil henta Ti-
æringen sin. Brødrarne hans. Bergtor
og Tord Blig, vart med han; daa var
Saaret hans Tord mest attegrodt. so
han var godt vaapenfør. Tvo av Nord-
mennerne paa Skipet som budde hjaa
Ialt var dei 8 Mann
og dei rodde fyrst yver Fjorden til
Seljahovde, og sidan gjekk dei inn til
Bakke og derfraa slo Tormod. Bror
deira, Lag med dei, og han var den
niende, Dertraa gjekk dei paa Isen
til Vigrafjorden, og den hadde lagt
seg heile Vegen. Denne Fjorden er
slik, at han vert reint turr, naar det
er Fjøre Sjø, og daa vert Isen liggjande
paa Leirurne. No var det Fjøre Sjø,
og dei Skjeri som var i Fjorden. stod
upp or Isen, og Isen var fyr det meste
gjengen i sund paa desse Skjeri, og
Isflaki hallad mykje ut fraa Skjeri.
Der laag laus Snø paa Isen, og det
var fælande glatt. Steintor og hine
for til Gruvlunaustet og drog ut Tiæ-
ringen; dei tok baade Aararne og Til-
jurne og sameleids Yverklædi sine og
dei tyngste av Vaapni og lagde etter
der paa Isen, og sidan drog dei Tiæ-
ringen alt ut til Iskanten, og sidan
gjekk dei inn etter Klædi sine og dei
andre Tølerne sine. Men daa dei kom
inn atti Vigrafjorden, saag dei, at det
kom gangande 6 Menner, og at dei
tok Vegen til Helgafell. Steintor og
hime tvilte fyr, at detta var Torbrands-
Sønerne, og at dei ætlad seg til aa
vera paa Helgafell i Joli. Daa for
Steintor og hans Memner fort ut etter
Fjorden etter Klædi og Vaapni sine.
Det var, som Steintor gissad paa, at
detta var Torbrands-Sønerne. Daa
desse saag, at det kom Menner sprin-
gande ut etter Fjorden, kunne dei
skyna kven det maatte vera, og dei
tenkte at Øyrbyggerne nok vilde hava
eit Møte med dei. Daa lagde Tor-
brands-Sønerne og paa Spranget og
tok Vegen til eit Skjer og var meint
verja seg uppe paa Skjeret, og daa for
dei mest beint mot kvarandre, og Tor-
brands-Sønerne kom fyrst til Skjeret.
Men daa Steintor og hine Øyrbygger-
ne sprang fram um Skjeret, daa skaut
Torleiv Kimbe eit Spjot i Flokken deira
og det raakad Bergtor Torlakson paa
Midten, og han vart radt ufør til aa
slaast. Han gjekk inn paa Isen og
lagde seg ner der, men Steintor og
hans Menner gjekk paa Skjeret. og
nokre for etter Vaapni deira. Tor-
brands-Sønerne varde seg godt og man-
neleg. og dei hadde eit godt Forsvars-
Stelle og, av di Isflaki hallad ut fraa
Skjeret og var overlag haale, og det
drygde ei Stund, fyrr nokon vart saa-
rad, til dess dei kom att. som hadde
gjenget etter Vaapni. Sieintor og 5
Mann gjekk paa Skjeret, men Nord-
mennerne gjekk burt paa Isen eit Stykke
paa Skotmaal, Dei hadde Bogar og
skaut: paa dei paa Skjeret og daa kom
Torbrands-Sønerne i Berrhogget. Daa
Torleiv Kimbe saag, at Stemtor drog
Sverdet sagde han: ”Du hev den kvite
Parerplata idag og, Steintor, men eg
veit inkje, um du hev det blaute Bla-
det endaa, som du hadde i Haust i
Aalftafjorden”. Steintor svarad: ”Det
skulde eg lika godt, at du fekk kjenna
fyrr me skilst, um eg hev det blaute
Bladet elder inkje”. Det gjekk seint
med aa taka Skjeret. Daa dei hadde
nappast ei lang Stund, tok Tord Blig|
Rennarsprang mot Skjeret og vilde
stinga Torleiv Kimbe med Spjotet, fyr
di han var jamnleg fremst av sine
Menner. Spjotet raakad Skjolden hans
Torleiv, men daa Tord Blig flaug til
av all si Magt, so gleid Beini undan
han paa det haale Isflaket og han datt
att aa Bak og siglde baklenges ner av
Skjeret. Torleiv Kimbe sprang etter
han og vilde drepa han, fyrr han kom
seg paa Føterne att, og Frøystein Boye
sprang etter. Frøystein var Fosterson
hans Torbrand, og Folk sagde, at han
var Son hans Torbrand med ei Træle-
gjenta; han var ein utifraa sterk Mann.
Han hadde Broddar paa. ’Steintor
sprang til og heldt Skjolden yver Tord,
daa Torleiv vilde hogga til han, og
med den andre Handi hogg han til
Torleiv Kimbe og hogg av han Beinet
nedanfyr Kneet. I det same stakk
Frøystein Bove etter Steintor, og sig-
tad etter Midten paa han. Men daa
Steintor saag det, sprang han upp i
Veeret, og Spjotet kom millom Beini
paa han, og desse tri Ting, som me
no hev fortalt um, gjorde Steintor paa
1881.
ein Gong. Dermed sette Steintor inn
paa Frøystein Bove og hogg han i
Halsen med Sverdet. ”Klembde eg til
deg no, Bove”, sagde han. ”Det er
visst, at du klembde til meg”, sagde
Frøystein Bove, men du klembde inkje
so faarleg til meg. som du trudde, for
eg er inkje saarad”. Frøystein hadde
ei Ull-Hetta paa seg, og Hette-Flaki
laag dubbelt under Hoka, og der hadde
Steintor raakad. Dermed drog Frøy-
stein seg uppatt paa Skjeret. Stein-
tor bad, at han skulde inkje undan
røma, naar han inkje var saarad. Daa
snudde Frøystein Bove seg um, og daa
gjekk dei hardt mot kvarandre, og
Steintor hadde vondt fyr aa standa
paa Føterne daa Isflaki baade vår
haale og hallad, men Frøystein Boye
stod fast paa Broddarne sine og hogg
baade hardt og tidt. Men Enden paa
Slaastingi vart, at Steintor fekk lagt
til han med Sverdet ovanfyr Mjød-
marne og hogg han av paa Midten.
Dermed gjekk dei upp paa Skjeret og
stoggad inkje fyrr alle Torbrands-Sø-
nerne var fallne. Daa sagde Tord
Blig. at dei skulde ganga millom Krop-
pen og Hovudet paa alle Torbrands-
Sønerne, men Steitnor sagde, at han
vilde inkje slaast med Menner, som
laag. Daa gjekk dei ner av Skjeret
og der, som Bergtor laag; daa var
han maallaus, og dei tok han med seg
ut til Tiæringen og rodde ut til Bakke
um Kvelden.
Saudegjætaren hans Snorre Gode
hadde voret paa Øksnabrekkurne um
Dagen, og derfraa hadde han set, at
det bar ihop i Vigrafjorden. Han for
radt heim og sagde det til Snorre Gode
at det hadde voret eit Møte paa Vigra-
fjorden, og at det hadde inkje voret
vidare kjærlegt. Snorre og hans Men-
ner tok Vaapni sine og for inn til
Vigrafjorden, 9 Mann sterke, og daa
dei kom der, var Steintor og hine
burte og var komne inn av Fjordisen.
Snorre Gode og hans Menner saag etter
Saari, og ingen hadde døytt der, so
nær som Frøystein Bove, men alle var
dei saarad mest til Ulivs. Torleiv
Kimbe bad Snorre Gode fara etter
Steintor og hine og inkje lata nokon
av dei koma seg undan. Sidan gjekk
Snorre Gode dit, som Bergtor hadde
leget, og saag der ein stor Blodflekk.
Han tok upp alt ihop, baade Blodet
og Snøen, i Handi og kreistad og stakk
det i Munnen paa seg og spurde, kven
det var, som hadde blødt der. Tor-
leiv Kimbe sagde, at det var Bergtor.
Snorre Gode sagde, at det var Innvolls-
Blod. ”Det er trulegt” sagde Torleiv,
AA ET STENE SLT
ETT TETT TTS
”for det var av eit Spjot”. ”Eg tenkjer
det,” sagde Snorre, ”at detta er feig
Manns Blod, og me vil inkje fara etter
det”. Dette sagde Snorre, fyr di han
totte, at detta var Hemn nok, at Berg-
tor døydde. Sidan hadde dei Tor-
brands-Sønerne heim til Helgafell og
batt um Saari deira. Torodd Tor-
brandsson hadde so stort Saar bak
paa Halsen at han kunne inkje halda
Hovudet uppe. Han gjekk i Sokkebrok
(ei Brok som gjekki eit med Sokkarne),
og heile Broki vart vaat av Blod. Ein
av Mennerne hans Snorre Gode skulde
klæda av han, men daa han skulde
kippa Broki av han, kunne han inkje
faa ho av. Daa sagde han: ”Det er
inkje Lygn um dykk Torbrands-Sø-
nerne, at de er svære til aa klæda
dykk paa høgste Moten, for de hev so
tronge Klæde, at det er inkje Raad
til aa faa dei av dykk”. Torodd sagde:
”Du hev vel inkje teket hardt nok 1".
Daa spente Mannen med Føterne
mot Benken og togad av all si Magt,
men Broki gjekkinkje av. Daa gjekk
Snorre Gode til og kjende paa Foten
hans, og daa merkad han, at det sted
eit Spjot gjenom Foten millom Okla
og Leggen og hadde nestat ihop baade
Foten og Broki. Daa sagde Snorre,
at han var ein stor Gap, som inkje:
hadde lagt Merke til slikt. Snorre
Torbrandsson var minst saarad ar
Brødrarne og sat til Bords um Kvel-
den med Snorre Gode, og dei hadde
Skyr og Ost. Snorre Gode merkad,
at Namnen hans tok litet til seg av
Osten, og spurde, kvifyr det gjekk so
seint med han. Snorre Torbrandsson
svarad og sagde, at det gjekk traa-ast
med aa eta fyr Lambi i den fyrste
Tidi, etter dei hadde fenget Kjevle
paa seg. Daa kjende Snorre Gode
etter paa Strupen hans og merkad, at
det stod ei Pil tvert igjenom Halsen
og inn i Tungeroti. Daa tok Snorre
Gode ei Knipetong og knipte ut Pili og
sidan aat han. Snorre Gode lækte alle
Torbrands-Sønerne. Daa Halsen hans
Torodd tok til aa gro att, lutte Hovudet
hans litet Grandet framyver. Daa
sagde Torodd, at Snorre vilde lækja
han, so han vart vanskapad, men Snorre
Gode meinte paa det, at naar Senarne
knytte seg, vilde Hovudet retta seg
upp, men Torodd vilde inkje annat.
enn at han skulde riva upp Saaret att
og setja Hovudet rettare. Men detta
gjekk, som Snorre tenkte, og Hovudet
reiste seg, daa Senarne knytte seg.
men han vart nokot stiv all si Tid.
Torleiv Kimbe gjekk sidan med Trefot.
Daa Steintor paa Øyr og hine kom
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
