Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Fedraheimen.
Pris fyr Fjordungaaret Kr. 1.10
med Porto og alt. Betaling fyreaat.
DODD ODD —m——
k
Bit Blad aat det norske Folket.
Lysingar kostar 10 Øre Petitlina,
og daa etter Maaten fyr større Bokstavar.
No, 46.
Kristiania den 19de November 1881.
Aarg,
ASSER
Gartufje.
Lystspel i 8 Bolkar av
Molidre.
I Umskrift fraa Fransk av J. Belsheim.
(Frambald.)
Orgon.
Min Ven, hev du talt ut ?
Kleante.
Ja; berr’ eit litet Ord...
Orgon.
Eg skulde gaa... |
Kleante.
Det er ein Ting, som um eg fretter,
For Venen min, Valere, for honom høyr” eg etter,
Um ei din Tanke var, han skuld” di Dotter faa?
Orgon.
Jau
Kleante.
Er det avgjort, naar hans Brullaup det skal staa?
Orgon.
Ja, det var avgjort, men...
Kleante.
Kvi vert det daa kje Veitsla?
Orgon.
Eg veit kje det, men eg...
Kleante.
Er nokot nytt i Reidsla?
Orgon.
Kann henda det...
Kleante.
Vil du ifraa din Lovnad gaa?
Orgon.
Det hev eg ikkje sagt...
å Kleante.
Og ingjen Ting bør faa
Ein Heidersmann til det, at fraa sitt Ord han viker.
Orgon.
Det er no det, det skil...
Kleante.
Tru no Valére du sviker?
Valere vil gjerna faa seg greidt og fyndigt Svar.
Orgon.
Ja, Gud skje Lov!
Kleante.
Og det, du no vil svara, var —?
Orgon.
Det, som du likar best...
Kleante.
Kva skal alt detta vera?
Eg maa faa høyra, seg meg det!
UØrgon.
Eg vil no gjera
Det so, scm Himeln vil.
Personarne: Fru POET ’Orfons Mor.
til Elmire. Eimire, Orgons Kona. Damis, Orgons
Son. Mariane, Orgons Dotter. Valére, Kjærasten til
Mariane. Kleante, Bror til Elmire. Tartuffe. Dorine,
Kammergjenta til Mariane. Ein Rettstenar. Ein Po-
lititenar. Tale ’Tenestgjenta til Fru Pernelle.
Or. yon, Mann
EET TNT
Kleante.
Spøk kje med meg! eg ber,
Du ja eld" nei maa senda til min Ven Valere.
Orgon.
Farvæl!
Kleante (aleine).
Eg ottast at til vondt det vil seg venda;
Eg gjeng no til Valere, gjev honom det aa kjenna.
Andre Bolken.
Fyste Mötet.
Orgon.
Mariane.
Orgon.
Høyr Mariane!
Mariane.
Far!
Orgon.
Kom hit, det nokot er,
Som eg vil segja deg.
Mariane
(til Orgon, som ser seg um i Sidekoven).
Kva søkjer du?
Orgoi.
Tru her
No nokon hev seg gjøymt og kann vaar Røda høyra?
Ein kunde lura her og leggja listigt Øyrat.
Nei, her er alting no so stilt, det vera bør,
Naar eg fortel um Ting, som du kje visste før.
So søt og snill, mit Barn, du altid tyktest vera!
Mariane.
Eg burde allstødt væl min kjære Fader æra!
Orgon.
Ja, godt det er, mit Barn, men det trengst ogso til,
At du i eit og alt bert gjere det, eg vil.
Mariane.
Fraa Lydnad imot deg, min Far, eg vil kje vika.
Orgon.
Ja — ja; seg um Tartuffe, um du kann honom lika?
Mariane.
Han? Eg?
Orgon.
Ja, seg meg fritt di Meining um den Mann!
Mariane.
Eg gjerne segja vil, det Far min tekkjast kann.
Andre Mötet.
Orgon. Mariane. Dorine
(som smmyg seg stilt inn og stend attum Ryggen hans Orgon.)
Orgon.
Du talar godt, mitt Barn! Skal me no slikt det
maka,
At denne fagna Mann du vil til Bruggom taka?
Seg meg, hev all hans Dygd og Hug so hjartavarm
Ej vunnet yver deg og fest seg i din Barm?
Seg fram!
Mariane.
Korleis?
Orgon.
Kva no?
Mariane.
Kva er det som eg kjenner?
ARARAT
TATT TL
Orgon.
No Barn!
Mariane.
Kven er det for so sterkt mit Hjarta brenner,
Og Sjæli henger ved, so glad eg verta maa,
Um eg maatt’ denne Mann til Ægtemake faa?
Orgon.
Tartuffe.
Mariane.
Aa nei det vøre Lygn; eg sver og negtar
Med dyrast Fid, den Mann eg aldri tek og ægtar.
Orgon.
Men det vert Sanning det! Tartuffe han verd din
Mam,
Det er min Vilje, den du aldri brigda kann.
Mariane.
Du vil —? ...
Orgon.
Javist, Tartuffe min Maag
skal vera,
Mit Barn, du aldri kann eit betre Gifte gjera.
Soleis det avgjort er, og slik det vera maa.
(Han vert var Dorine.)
Kva skal du gjera her? kor kjeme du ifraa?
Kva 2 Rape
Kva? Stod du her paa Lur og høyrde paa mi
Røda,
So hev du litet Gagn av all di List og Møda.
Dorameg 1
Ja dette Snakket der, daa det vart meg fortalt,
Eg trudde berr um det, at det var Skrønor alt.
Det er so mykjet Folket vaasar um og ravlar,
Ein kann kje Helvti tru av alt det, som dei Meer
Orgon.
Er det utrulegt?
Dorine.
Ja, so vist og sant, at ei
Eg ottast, mot ditt Ja, reint ut aa segjaa nei.
Orgon.
Du vil nog Trui faa, naar du fær sjaa det hender.
Dorine.
Den Trui blæs eg til, og ved mit Ord eg stender.
Orgon.
Det vert kje lengje, fyrr eg alt i Stand skal faa.
Dorine,
Ditt Vaas! ...
Orgon (til Mariano).
Mitt Barn, for Spøk det ei du halda maa!
Dorine «til Mariane).
Ei dette annat kann enn Spøk av Var din vera;
Ver viss paa det!...
Orgon.
Nei vist...
Dorine.
Korleis du so vil gjera,
Trur ingjen det Slags Snakk...
Orgon.
Du fær paa Nasen, du.
Dorine.
Det kann væl henda det, men kven vil endaa tru?
Kor gjeng det til. at du, som daa so klok deg viser
Og er slik een Mann, — din Vyrdnad mange
priser —
At du rett som eit Narr slik fer og ber deg aat?
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
