Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Fedraheimen.
———=>00088O OD E>——mm—
Pris fyr Fjordungaaret Kr. 1.10
Betaling fyreaat.
med Porto og alt.
Kit Blad aat det norske Folket.
Lysingar kostar 10 Øre Petitlinc,
og daa etter Maaten fyr større Bokstavar.
No. 10.
Kristiania den 11te Marts 1882.
VIIIEEEEEARAER
Guten fraa Gladheim.
av Johm Lae.
Fraa No. 9.
Um ei Tid va de som alt visna aa
foloa ihop. Folk vart veike aa saag
gamle ut; inki vart der født eit eina-
ste friskt Baan ti Verde. Dyre gjekk
aa drog seg umkring aa skreik ende
mot Himilen som i Dauds-Vone. Fug-
lane klekte inkje Egg aa song inki.
Grase sto vise og bleikt, Blomane
sprang inki ut, aa Vinden reinska "”ki
Lufte. Alt vart stillt, stillt aa tungt.
Folk vart rædde. Kongen helt seg
lengi hare; men seiste vart han au
rædde. Folke kaam ti Kongen aa
ba um Hjelp og Raad; men han visste
ingjo Hjelp aa Raad.
So spurde han den gamle Mannen,
som ha vakta Livs-Brodden, kos han
skull" bera seg aat. ”Veit du noko
Raad”, sae han.
”Gott ha de vore, um du ha lydt
meg”, sa Gamlen, so hadde visst alt
sta-e væl ti. No veit eg ingjo onno
Raad hell Kongen lyt sende Bod ti
Runsar-Fjelle og prøve aa faa atte
Livs-Brodden.”
Ja, Kongen sende ei heil Hær av
sine beste Riddarsmenn ti Runsar-
Fjelle, — aa langt um lengi kaam dei
endeleg fram. Dei banka paa, aa sae
sitt Ærand. Trolle kaam so vondt aa
stygt, at dei vart livrædde, aå spurde
kos dei tor vaage seg ti aa koma mæ
sodant Ærand! ”Livs-Brodden hev ko-
sta meg so mykje Sylv aa Gull, at den
eig eg fulla mæ Rette!” skreik Trolle so
argt, at Steinen rulla umkring i Fjelle.
”Æ de daa ingjo Raad aa faa ”n
atte?” sa dei djærvaste av dei.
”Aa jau”, fræste Trolle, ”fysst eg
fekk Kongens eldste Dotter.”
Mæ de lout dei reise heimatte
Men Kongen vart liti glad i Bode,
som vente va. Men verre aa verre
vart det i Lande, aa Folk trengde
paa, at Kongen skulde late Trolle
faa eldste Dotter si. Seiste maatte
Kongen ti.
hae vaaga seg ti fygt Prinsessa ti
Runsar-Fjelle. Seist va daa ein ga-
mal Riddare viljuge ti de, aa tok ut
mæ Prinsessa. Daa dei kaam langt
paa Veg, møtte dei ein Hare. Han
sat i Vegen aa slo mæ Framføtanne
som han ville, at Riddaren skuld” stanse.
Riddaren stansa au. ”Or Vegjen !”
$a han og drog Svære sitt.
«Snille, vene Riddare! vi du lova
okkon Dyre noko av Livs-Brodden,
du ska hente, ska eg hjelpe deg so
at du hev like fyr de”, sa Haren.
EEE
| SESSA,
Nære va de, at ingjen
”Eg tenkjer mi treng ’n sjave”, så
Riddaren; ”or Vegjen mæ deg, hel!
so høgg eg deg sund!"
- Haren hoppa or Vegjen aa inn i
Skogjen.
Um ei Stund kaam der ei Svole
aa sette seg paa Sals-Knappen. Rid-
daren slo ho burt mæ Haande, men
ho kaam atte aa kvittra: "Vi du lova
okkon Fuglanne noko av Livsbrodden,
du ska hente, so ska mi hjelpe deg»
so du hev like fyr de.*
”M1i treng ”n sjave”, sae Riddaren,
aa slo ti Svola, so den eine Vengjen
vart skamfaren, aa ho skreik sosynd-
lege, at de gjekk Prinsessa ti Merg
aa Bein. 8
”Dette skuld" du inki ha gjort”,
sa ho.
Daa dei kaam lenger fram, susa
de so rart i Skogjen, som sto der visna
aa halvtjurre. De va plent som de
tala laagt i Skogen. Dei stansa aa
lydde. Der sto ei gamal Eik innmæ
Veggen.
”Vi du lova okkon Tre-e noko av
Livs-Brodden, du ska hente, ska mi
hjelpe deg, so du ska ha like fyr de”,
sa Eike. y
”Mi treng ”n sjave”, sa Riddaren,
aa rei vidare framyve.
Dei kaam fram, aa Riddaren skalv
daa han banka paa. Trolle kaam ut
aa va toleg blidt, daa de saag Prin-
”Kaam so mæ, ska du faa litt
av Livs-Brodden, sa de ti Riddaren.
Dei kaam ti ein liten Aaker, daa bøygde
Trolle seg ne aa tok noko av Livs-
Brodden aa gav Riddaren.
”Fær eg ikki meir?” vaaga han
aa sel-e. V
«D’æ meir hell" nok for denne skarve
Prinsessa. Vi Kongen ha meir, fær
han sende meg den nesteldste Dotter
si au”! sa Trolle aa Ell-Gneistar for
o Åugo paa de. Riddaren vart rædd
aa skunda seg ut.
Han kaam heim, aa Kongen fekk
Livs-Brodden, aa planta ”n der ’n ha
sta-e fyrre. Men han treivst ’ki, de
va bare sovidt Live hekk i ”n. De
muna ”ki stort, aa Folk trengde paa,
at Kongen laut late hi Dotter si au
fara ti Trolle. Kongen va illi faren,
men seiste lout han ti. Men Kongen
vart endaa verre ibeit naa hell” fysste
Gaange, de ville ingen fygje Prinsessa.
Seiste fekk han daa ein Riddare ti,
som va dømd livlaus, for han totte
”ki de va vandare i, han kunn” likso-
gott verte drepen av Troll som av Folk,
aa kanse kunne han berge Live sitt
au. So la dei av Garde. De gjekk
likeins som mæ den fysste, bare at
TI IEREEEREIEEEEE=============
denne Riddaren svara Haren aa Svola
aa Eike endaa harare aa vondsklegare.
Dei kaam fram, Trolle tok imot Prin-
sessa, gav han noko litt Livs-Brodde
aa sa de, at ville Kongen ha meir,
fekk han sende den yngste Dotter si
au. Riddaren sto der og skalv, so
rædde for sit fatike Liv, at han inki
tor mæle eit Ord.
Han kaam heim; Kongen planta
Brodden, men ”n treivst ”ki, aa de vart
verre aa verre mæ alle i Lande. Dei
skyna, at dette vesle Plukke inkje
vilde mune noko, aa Kongen laut seiste
lova aa sende yngste Dotter si au i Veg.
Men hån fann slet ingen, som vaaga
seg ti aa fygje ho.
Der va ein Gut i Kongsgarden, som
hjelpte ti i Kjøkkene mæ aa bera Ved
aa Vatten. Han gjekk seiste ti Kon-
gen.
-"Ette de ingen annen vi fygje Dot-
ter di, so fær eg prøve”, sa han.
Ja, Kongen va gla mæ, aa so la
dei 1 Veg.
og klædde. Prinsessa gret og bar seg
illi, men Guten trøysta ho de besste
han kunne, ”Der vart vel ei Raad”,
meinte han. ”Men sælaste va den, som
kunn” vinne seg ein Heim”, sa han.
Daa det lei um eit Bil, møtte dei Ha-
ren.
”Vi du lova okkon Dyre noko av
Livs-Brodden, du ska hente”, so ska
eg hjelpe deg, so du hev like fyr de”,
sa Haren.
”Ja endaa de kann verte lite nok
ti Folk, ette som de hev gjenge fyrre,
so kann eg fulla trengje Hjelp; du fær
faa uoko av Livs-Brodden, fysst eg
kjem atte”, sa Guten.
Haren vart so gla at han gjore
nokle forfælande lange Hopp kring Gu-
ten, so hoppa han uppaa Salsknap-
pen aa sette seg.
”Skjer meg noko mæ Svære ditt i
Bringa, aa smyr Blo-e paa Klinga, so
vert ho sterk imot Trolle”, sa Haren.
Aa Guten skar Haren, minste han
kunne, aa smurde Svære sitt. So
hoppa Haren burt i Skogen atte.
Um eit Bil kaam der ei Svole fju-
kande, men de gjekk tungt; ho sette
seg paa Salsknappen aa hengde mæ
den eine Vengjen.
”Vi du lova okkon Fuglanne noko
av Livs-Brodden, du ska hente, so ska
eg hjelpe dég, so du hev like fyr de”,
sa Svola.
Ja, liti nok kann de verte, de eg
fær; men Hjelp kan eg fulla trengje,
aa der som æ Hjartelag, vert vel al-
tid ei Raad, so du lyt faa noko.”
Guten vart baade skodde
——————TZ20TTTT TIER
”Takk! Takk!” kvittra Svola.
Men Prinsessa klappa ho aa sa:
”Stakkars Fugle! Kot tru d’æ som
vantar den eine Vengjen hennars?”
Aa Svola svara: de va den fyste
Riddaren som skamslog meg, daa eg
ba han um noko av Livs-Brodden.*
Stakkar! Aa Prinsessa tok Svola
aa saag, at ho ha eit Saar unde
Vengjen. Prinsessa smurde de mæ
noko Honning aa batt eit fint Silke-
band yve.
naa i Bringa, aa smyr Sverde dit mæ
Blode, so vert de sterkt mot alle-
slags Troll.* Guten gjore de so snillt
han kunne, aa tok dei faa Blods-Drop-
anne, som pipla fram, aa smurde Sværde
mæ. So rei dei vidare, aa Svola fygde
dei fraa Tre ti Tre fram gjenom Sko-
gen.
De susa so rart, åa de va som
Folk sukka. Dei stansa aa lydde; daa
sto dei nett framfyre den gamle Eike.
”Vj du lova okkon Tre-e noko av
Livs-Brodden, du ska hente, so ska
eg hjelpe deg, so du hev like fyr de”,
sa Fike:
”De kann verta liti nok, men der
som æ Mat ti fire æ Mat ti fem au,
sei dei, aa noko lyt du faa, for Hjelp
kann eg trengje.”
”Drag Sværde ditt tri Gongur mel-
lom Bork aa Ved paa meg, so vert
de sterkt”, sa Eike.
Guten so gjore.
«Tak so dette Louve av meg, aa
æ der ei Dynn, du vi inn gjenom,
vid Vegg strakst du legge de Louve
yve Lyklehole.* E
”Takk?! sa Guten aa rei avsta.
Han kaam vel fram aa banka paa.
Trolle kaam ut aa va myki blidt. daa
de saag den unge fine Prinsessa.
”Gakk inn ti Systanne dine!” sa
klappe deg”!
”Ja de ska mi"tvo nappast um,
de”, tenkte Guten. So sa Trolli ti
Guten: ”Ver naa mæ meg ska du
faa av Livs-Brodden, aa du ska
faa meir hell hine. Guten fygde,
Trolle lutte seg ne, aa ryskte upp ein
dugeleg Neve mæ Brodde. Mæ sama
gjenom Live paa de. Trolle sette i
eit Skrik, so Guten næri ha sige, aa
de røkte seg upp aa ville taka paa
Guten, men de rulla i de same burt
imot hin Veggjen, aa Blode fløimdeav de
som ei liti Aa. Men Guten saag ”ki
meir ette Trolle, han bare plukka upp
Livs-Brodden, kvor ein han kunne
N
”Takk! Takk!” sa Svola. *Skjer meg
Trolle ti ho; i Kvell ska eg kysse aa.
rende Guten av al si Magt Sværde
aa inki hev Lykjel, so spring ho paa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
