Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
194
Fodraheffmen.
9de Desember 1882.
um det berre var ein Augneblink.
(Gjenta gjeng. Aa, du Verdi! aa, kor kren-
kjande er det ikkje! Eg kjenner ikkje
det halve av desse Umstødur; men den
heile Røda skal koma inn 1 Bladi med
heile Herket og alle Tilburder, for eg
heve fortalt det i minsto i ei Tylvt av
Hus. (Sir Benjamin Baekbite kjem inn). Sir Ben-
jamin, eg trur vist, at du heve
høyrt det — — —
Sir Benj. Um Lady Teazle og
Master Surface — —
Mrs. Cand. Og um Sir Peters
Uppedaging — —
Sir Benj. Ja, det var den løg-
degste Tilburden, eg heve høyrt.
Mrs. Cand. Javist. Eg heve aldri
voret so forundrad i heile mitt Liv.
Det gjerer meg so ilt baade for den
eine og den andre.
: Sir Benj. Nei, eg heve ingi Med-
kjensla med Sir Peter; han hadde al-
tid so mykje imot Master Surface.
Mrs. Cand. Master Surface! Nei
det var med Karl, Lady Teazle var
uppedagad.
Sir Benj. Nei, nei. Eg kann for-
telja, at det var Master Surface, som
var Elskaren.
Mrs. Cand. Der ikkje sannt.
Karl var Elskaren. Men det var Ma-
ster Surface, som hjelpte Sir Peter aa
uppedaga det.
Sir Benj. Ja, men eg heve det
ifraa ein — —
Mrs. Cand. Og han heve det
ifraa ein — —
Sir Benj. Som heve det ifraa ein,
som heve det — —
Mrs. Cand. Som hadde set det
sjølv. — Men her kjem Lady Sneer-
well; kannhende ho veit det alt? «aay
Sneerwell kjem inn).
Lady Sneer. No, mi kjære Miss-
tres Candour! Det er ei leid Sak med
vor kjære Lady Teazle!
Mrs. Cand. Ja, kjære, kven skulde
hava tenkt? — — :
Lady Sneer. Naa, her er væl
ikkje noko vist Prov; men ho syntest
altid vera væl lettlivad.
Mrs. Cand. Ja visseleg. Ho var
altfor fri i si Aatferd; men ho var
so ung — — ;
Lady Sneer. Og der var sanne-
leg mykje godt hjaa henne —
Mrs. Cand. Ja, det var der. Men
heve du høyrt dei andre Umstødur? —
Lady Sneer. Nei, men alle segja,
at Master Surface — —
Sir Benj. Aa, der hev me det!
Rett! Eg sagde, at Master Surface
var Mannen.
Mrs. Cand. Nei, vist ikkje; det
var med Karl, ho hadde Møtet.
Lady Sneer. Med Karl? Kvat er
det du segjer?
Mrs. Cand. Ja, ja, han var El-
skaren. Master Surface var berre
Klagaren.
Sir Benz. Ja, eg vil ikkje trættast
med deg, Misstres Candour; men eg
vonar at Sir Peters Saar ikkje vil — —
Mrs. Cand. - Sir Peters Saar?!
Kvat i al Verdi! Eg heve ikkje høyrt,
at dei hava voret i Tvikamp.
Lady Sneer. Ikkje eg helder,
aldri eit Ord.
Sir Benj. Kvat for nokot? Ikkje
eit Ord um Tvikampen?
Mrs. Cand. Nei, ikkje eit Ord.
Sir Benj. Aa jau, dei tokst, fyrr
dei gjekk utor Romet.
Lady Sneer. Aa, lat oss faa
høyra!
Mrs. Cand. Ja, fortel oss um
Tvikampen!
Sir Benj. ”Sir”, sagde Sir Peter,
daa dei var uppedagad, ”du er den
utakksamaste Skarv” — —
Mrs. Cand. Sagde han det til
Karl?
Sir Benj. Nei, nei — til Master
Surface — ”den utakksamaste Skarv,
og so gamal eg er”, sagde han, ”krev
eg strakst Uppreising.”
Mrs. Cand. Aa, det maatte vera
Karl; for det er ikkje likt seg, at
Master Surface skulde vilja hava Drags-
maal 1 sit eiget Hus.
Sir Benj. Nei, for ei Ulukka daa,
Lady, slet ikkje. ”Du skal gjeva meg
strakst Uppreising.” Og daa, Lady,
so snart Lady Teazle saag, at Sir Pe-
ter var i slik Faare, sprang ho ut or
Romet i Uyvit, og Karl etter henne, og
ropad etter Vatn og Hjortehorns Dro-
par. Og daa, Lady! tok dei til aa
hoggast med Kaare (Crabtree kjem inn).
Crabt. Med Pistolar, Brorson, Pi-
stolar, eg heve det ifraa ei viss Hand.
Mrs. Cand. Aa, Master Crabtree,
so er daa alt sannt!
Crabt. Ja, alt for sant, og Sir
Peter er livsfaarleg saarad — —
Sir Benj. Med eit Hogg i det
andre Taket i vinstre Sida — —
Crabt. Med ei Kula like i Bry-
stet — —
Mrs. Cand. Aa for ei Ulukka, —
du arme Sir Peter.
Crabt. Ja, Lady, alt um Karl
vilde hava agtat seg for det, hadde
han berre kunnat.
Mrs. Cand. Ja, eg viste nog, at
det var Karl.
Sir Benj. Farbror, ser eg, kjen-
ner ikkje til Saki.
Crabt. Men Sir Peter skuldad
han for aa vera mykje utakksam — —
Sir Benj. Det var det, eg sagde,
som du veit — —
Crabt. Lat meg tala, Brorson! —
og kravde Uppreising strakst — —
Sir Benj. Rett, som eg sagde —
Crabt. For Plage, Brorson, du
maa lata andre og hava Lov til aa
vita nokot! — Det laag eit Par Pisto-
lar paa Skrivepulten (for Master Sur-
face var komen heim Kvelden fyrr
ifraa Salthill, der han hadde vitjad
Montemfesten med ein Ven og sidan
voret i Eton), og ulukkelegvis var
Pistolarne ladde.
Sir Benj. Eg heve ikkje høyrt
eit Ord um det.
Crabt. Sir Peter tvingad Karl til
aa taka ein av deim, og dei skaut paa
einannan altfor nær einannan. Karl
raakade, som eg sagde, men Sir Peter
skaut imist. Men underleg nog raa-
kade Skotet paa ein liten Shakespeare
av Massing, som stod paa Omnen,
gjekk daa til Sida og utigjenom Glaset,
og saarade Postbodet, som kom i Døri
med tvo Brev ifraa Northampton.
Sir Benj. Farbror fortel lenger
og drjugare enn eg, det tilstend eg;
men eg trur, at mi Forteljing er den
rette.
Lady Sneer. (avsides. Denne Saki
er vigtig for meg; eg maa faa betre
Vitskap (ho gjeng).
Sir Benj. Lady Sneerwell vart
uroleg; det var lett aa skyna.
Crabt. Javist, dei segja det; men
det er korki her elder der.
Mrs. Cand. Men kor er Sir Pe-
ter no?
Crabt. Aa, dei bar han heim, og
der ligg han; men Tenararne er paa-
lagde aa segja, at han ikkje er heime.
Mrs. Cand, Eg tenkjer, at Lady
Teazle vil gjerne sjaa til honom og
vaka yver honom.
Crabt. Ja, ja, og eg saag ein
Dokter ganga inn her strakst fyre meg.
Sir Benj. Kven er det, som
kjem der?
Crabt. Aa, der er han, Dokteren,
det kann ikkje vera nokon annan.
Mrs. Cand. Javist er det Dokte-
ren! no skal me faa høyra. (sir Oliver
Surface kjem inn).
Crabt.
der Von?
Mrs. Cand. Kjære, Herr Dokter,
koss er det med Sjukingen?
Sir Benj. Høyr, Herr Dokter,
heve han ikkje fengjet Saaret i vinstre
Sida av ein Kaare?
Crabt. Ei Kula i Brystet — eg
vaagar hundrad Pund — —
Sir Oliver. Dokter? — Eit Saar
med ein Kaare? — ei Kula i Bry-
stet? -— Kvat er det for Snakk? —
Er de galne, Godtfolk? — —
Sir Benj. Kanhende, Sir, er du
ingjen Dokter?
Sir Oliver. Bg maa takka deg
for den Æra, um eg er det.
Crabt. Eg tenkjer berre, at du
maa vera ein Ven til Sir Peter. Men,
Sir, heve du daa ikkje høyrt nokot
um, kor det er med honom?
Naa, Herr Doktor, er
Sir Oliver. Nei, ikkje eit Ord.
Crabt. At han er livsfaarleg
saarad?
Sir Oliver. Aa, langt ifraa.
Sir Benz. Stukkeni vinstre Sida.
Crabt. Skoten i Brystet —
- Sir Benj. Av ein Master Surface —
Crabt. Ja, den yngste —
Sir Oliver. For Plaga! Kvat er
dette her? de er so u-eins i Fortel-
jingarne dykkar; men de er eins i
det, at Sir Peter er faarleg saarad.
Sir Benj. Ja, me er eins um det.
Crabt. Ja, der kann vist ingjen
tvila paa det.
Sir Oliver. So er han, paa mit
Ord, ein uvarsam Mann; for der kjem
han gangande, som ingjen Ting var
hendt (Sir Peter Teazle kjem inn). Nei, nei,
Sir Peter! No kjem du her paa rette
Timen; for me hadde ikkje meir Von
um deg!
Sir Benj. (avsides til Crabtree). Det var
daa underlegt, Farbror! kor snart han
er komen seg att!
Sir Oliver. Men for alt i Verdi,
kor torer du staa upp or Sengi, du,
som er stukken med ein Kaare og
skoten i Brystet med ei Kula?
Sir Peter. Kvat? Ein Kaare og
ei Kula?
Sir Oliver. Ja, desse Mennerne
vil hava deg drepen utan Log og Dom.
Og so gjera dei meg til Dokter for|
aa draga meg med inn i Saki.
Sir Peter. Kvat er daa alt dette?
Sir Benj. Me er glade for, at
Røda um Tvikampen ikkje er sann;
og me hava al Medkjensla med
Ulukka di — — —
Sir Peter (avsides). So, det er alt
komet ut yver Byen — —
Crabt. Alt um det var helder
uvarlegt av deg aa gifta deg i din
Alder.
Sir Peter. Eg trur daa ikkje,
det kjem deg ved.
Mrs. Cand. Men daa Sir Peter
er slik ein god Mann, so maa ein
hava Medkjensla med honom.
Sir Peter. Aa Vas med den Med-
kjensla! Eg bed ikkje um den.
Sir Benj. Du maa ikkje verta
vond, Sir Peter, um me vil hava lidt
Skjemt og Løgje ved dette Tilhøve.
Sir Peter. Sir, Sir, eg vil gjerne
vera Herre i mit eiget Hus.
Crabt. Det er ikkje nokot uvan-
legt Tilhøve; det er daa ei Trøyst.
Sir Peter. Eg stend fast paa det,
eg vil vera Herre her. Utan Høgti-
ding, eg bed deg gaa paa Døri strakst.
Mrs. Cand. Ja, ja. No gjeng
me, og du kann vera viss paa det, at
me skal gjera vaart beste til aa setja.
Røda ut mo gjeng).
Sir Peter. Ut or mit Hus!
Crabt. Og fortelja vaare gode
Vener, kor utakksamt dei hava gjort
det med deg — — (han gjeng).
Sir Peter. Forlat mitt Hus!
Sir Benj. Og kor tolugt du ber
det — — tan gjeng).
Sir Peter. Fiendar, Ormar, Rak-
karpakk! Maatte dykkar eigi Forgift.
drepa dykk!
Sir Oliver. Ja, det er sannt, det
er leide Folk. (Rowley kjem inn).
Rowley. Eg høyrde, de var so
høgmælte. Kvat er det, som er
tids, Sir?
Sir Peter. Aa, kvat er det aa
spyrja etter? Kann det ikkje ganga.
ein Dag for meg utan Plagor?
Rowley. No, eg er ikkje forviten.
Sir Oliver. Godt. Eg heve set
baae Brorsønerne mine, so som me
hadde avtalat det.
Sir Peter. Ja, det er eit heider-
legt Par.
Rowley. da, og Sir Oliver er
yvertydd um, at din Dom var den
rette, Sir Peter!
Sir Oliver. Ja,
Josef just er Mannen.
Rowley. Det er, som Sir Peter
segjer, ein Mann av gode Grunnset-
ningar.
Sir Oliver.
Grunnsetningar.
Rowley. Ja, d’er reint til Upp-
byggjing aa høyra han tala.
Sir Oliver. Ja, han er eit Myn-
ster for unge Menn i vaar Tid. —
Men koss er det, Sir Peter? du segjer:
ikkje eit Ord til din Ven Sir Josefs
Ros, som eg hadde ventat?
Sir Peter. Aa, Sir Oliver! Me
liva i ei forbannad vond Verd, og
des færre ein rosar, des betre.
Rowley. So? Segjer du det, Sir
Peter! Du som aldri i ditt Liv heve
teket imist?
Sir Peter. Uff! Plage for dykk
baae tvo! Eg ser nog paa dykkar
eg finner, at
Og som fylgjer sine
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
