Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Oratio de statu scientiarum Historicarum sub finem Seculi decimioctavi
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
hac Cathedra a Collega nostro honoratissimo habita oratio.
Regni Ordines Norcopiam convocati, ad Patriæ felicitatem
promovendam contulisse et multa huc pertinentia saluberrima
cepisse consilia, quantum delectat, quibuscunque Patriæ salus
curæ cordique est! Publicis his lætitiæ causis privatæ se
adjunxerunt ad Rectoratum meum prosperum felicemque
reddendum conferentes rationes. Studia litterarum apud nos
floruere, et docentes et discentes sua quisque curæ habueriunt
negotia, nulla crimina sunt commissa, quæ animum meum
reddidissent tristem, neque ulla damna passa est societas
nostra litteraria. Jure igitur meritissimo gratias Deo summo
ago maximas, qui hoc Gymnasium nostrum elementer est
tuitus, qui studia apud nos jam diu florere, benignissime
permisit. Jam ultimus currit hujus seculi annus: jam ad finem
properat; quod Gymnasii nostri Borgoënsis vidit incunabula,
Seculum Decimum Octavum. Jam sollemnitas hæc
Gymnastica in hoc Seculo ultimum peragitur, postquam per
septuaginta et quinque annos hæc nostra Litterarum Borgoæ viguit
palæstra. Faxit Summus Rerum moderator, ut Seculum
Decimum Nonum, nobis jam propinquum, Reipublicæ huic
Litterariæ felicissimum fiat et faustissimum. Semper apud nos vigeat
veræ Religionis amor, semper litteræ artesque bonæ floreant
magnique habeantur, quo seræ etiam posteritati ea lux
coruscet, cujus radiis lætantur tempora hujus seculi vespertina. In
curis quæ munus Rectoratus comitantur, valde me erexit
Reverendissimi Domini Doctoris et Episcopi erga me favor et
benevolentia, gratissima memoria ad cineres usque
prosequenda, cui quod curis detentus comitialibus domum adhuc
non redierit, publicas agere me non posse gratias, mihi dolet.
Vestra quoque, amplissimi Domini Lectores, Collegæ
mei Honoratissimi, sedula opera adjutus, non potui non in
vestris consiliis, quæ maximi semper habui ab incunabulis
usque, magnum invenire sollicitudinum levamentum. Vestra
me rexerunt consilia, vestra me consolata est benignitas,
vestrorum in me meritorum gratus nunquam obliviscetur animus.
Vos etiam, qui litteris apud nos datis operam, Rectorem
vestrum decedentem audite. Ut mihi semper fuit et erit
dulcissimum, omnem meam operam vestris impendere
commodis promovendis, ita non sine summa animi voluptate vestrum
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
