Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Viggo Ullmann, 1848-1910
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
ferdige mod Ullmann i lange tider, både
pieti-sterne og de renlærige theologer. Og det er denne
uretfærdighed, som for en stor del har gjort ham
til det han er.»
Bruun var elles usamd med Ullmann i mange
spursmål — ikkje minst teologiske, og kom med
sterke åtak på honom. Men han harma seg over
den urettvise framferda 6om serleg pietistane for
med.
I den urolege og politisk vanskelege tida kring
1884 stod dei tvo partia skarpt mot einannan:
høgre—vinstre. På båe sidene freista dei få dei
beste og mest evnerike mennene sine med i
striden. Landet hadde bruk for dei, dei hadde ikkje
lov til å smyga unda. Då presten Heuch (seinare
bisp i Kristiansand) vart vald til tingmann, sa
ein til Johan Sverdrup, at no fekk vinstre ein
fårleg motstandar. Sverdrup svara: «Det har
ingen nød; jeg har allerede bestilt Ullmann til at
behandle ham.»
Heuch og Ullmann stod skarpt mot einannan
både i det reint politiske og i fleire religiøse
spursmål. Men Heuch fekk djup vyrdnad for
Ullmanns ålvor, åndskraft, djupt religiøse
huglynde og overtyding. Han kunde heller ikkje
vera med på den forkjetringa som Ullmann kom
ut for.
I eit selskap hjå Heuch kom samtalen inn på
Ullmanns religiøse syn; «hans udvandede
kristendom», som «Luthersk Ugeskrift» kalla det. Då
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
