Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
14
Moren blev borte inn i stuen for å redde
kaffekjelen som kokte over i gruen.
Envarm duft av kaffe strømmet mot dem fra
den åpne dør.
Og moren kom igjen frem i døren og bød dem
til bords.
De fikk komme inn straks og tan mens ’n
var nykokt, sa hun.
Og de la fra sig det de bar på. Faren tørket
neven på broken, tok skråen ut av munnen, ha*
let en messingdåse op av vestelommen og la
skråen i den, og spyttet langt ut fra sig, bøiet
så sirr lange kropp i bue i den lave døråpning
og skrevet inn over dørstokken.
Stuen var liten og lav. Vegg og gulv og bord
og benker var hvitskuret, og gulvet strødd med
snehvit skjellsand. Alt var skinnende hvitt.
Bare peisen, i det ene hjørne, stod som en svart
skygge, glinsende svart av sot, med den ulmende
glohaug som et uhyre gloende øie på gruen.
Det hvitskurte klaffbord var slått ut, og stod
og gjorde sig bred og mektig i den lille stue.
Kaffekjelen dampet midt på bordet, og der lå
en stabel av flatbrød og hjemmebakte kaker, og
Bergenskringle lå der i små dynger. Og en
smørskål stod der, liten og likesom bortgjemt
mellem all tørrmaten.
Smørskålen, kakene og Bergenskringlene stod
alltid på bordet ved siden av kaffekjelen når
faren kom fra fiske. Men der blev ikke spist
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
