Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
GG
F o 1 kehngx k ale n ■
Grundtvig tykte so vei om Kold, at han lova aa hjelpe
honom med aa faa tak i pengar aa byggje skulen for. „Gaa
hjem,L sa han til Kold. ,.og sæt en begjæring op til
skikkelige folk, hvori De beder dem om at understøtte Dem i dette
foretagende, og bring den saa op til mig, saa skal jeg
underskrive den først, og saa skal vi se. hvad mit navn kan batte.-
Dei pengar som skulde til, kom og inn, og den 1ste
novbr. 1851 kunde ban opne høgskulen sin i Ryslinge paa
Fyn. Aaret etter vart skulen flutt til Dalby, der han og
fekk i gang ein barnefrisk ule. I 1862 flutte han til Dalum,
og der var han til ban døydde 1870.
Læremaaten til Kristen Kold og hans personlege lag
og maate aa ta det paa var noko for seg sjølv. Daa han
døydde, va,r det ingen einskild-mann, som kunde halde fram
med arbeidet hans. Det, slutta med, at Dalum høgskule vart
omskipa til ein landbruksskule. Kristen Kold var som før
nemt i mangt ein raring, men og noko av ein vismann.
,,Danmarks Sokrates" har dei kalla honom. Han liar havt stor
innverknad paa skulestellet først og fremst i Danmark, men og
vidare utover. Han lærde etter kvart aa skyne, at
Grundtvig hadde røtt i dette med alderen paa elevane.
Folkehøgskulen skulde vere ein skule for vaksen ungdom.
Grundtvig kom til aa setje Kold hogt, daa han rett
lærde honom aa kjenne. Paa eit stort møte i Kjøbenhavn
1866 bad Grundtvig honom om aa tale, og daa han gav Kold
ordet, sa ban: .Jeg vil kun føie en begjæring til, som jeg
ellers aldrig gjør til nogen taler, den nemlig, at ban ikke
vil fatte sig for kort; thi denne månd har tiet saa længe,
at han vistnok har en god del at sige os, og vi har, tror
jeg, ogsaa gode stunder at høre.’’
Kok! hæv da bestemt, at først maa ein vekkje livet, før
ein tek til med det eigentlege oply s rungs arbeid. Han sa:
„Naar man vil spørge mig, hvorledes jeg kunde komme til
at oplive først og oplyse sidst eller ialfald oplive og
oplyse paa engang, saa svarer jeg: Det kommer deraf, at jeg.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
