Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
26
I barneheimen
eg til mor mi og sa: »Er det sant, mor, at eg vert ein
stakar? Eg synest daa eg er den likaste paa skulen.» »Du
er god nok for deg, guten min,» svara ho. Men dette var
ei klen trøyst.»
Daa han hadde vore i skomakarlæra ein og ein halv dag,
kom mor hans klokka tri etter middag, og tok han stilt i
handi upp fraa benken som han sat paa, og sa desse ordi:
»Kom, guten min; du skal ikkje vera skomakar lenger.»
Denne dagen kom han i hug fyrti aar etterpaa;
klokkeslettet og alt saman.
For no var det ikkje tale um anna enn han skulde verta
skulemeister.
Endaa skulemeistrarne var dei mest vanvyrde og
nedpaa-sedde menneskje som folk visste aa nemna, fortel han.
«Det er det beste som gagnlause menneskje kann verta
til,» sa dei; »for naar klokkarane vert gamle, so spikrar dei
kaldgraut upp paa veggjerne aat deim med hestskosaum, so
dei kann faa gaa der og sleikja seg mette» . . .
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
