Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
108
Tiggarferd til hovudstaden 108
morgonkjole, og skjenkte deim vin. Men so tok han deim
med ut i arbeidsstova si.
Her sat dei eit par timar og tala. So kom dei inn paa
gudelege ting, men der vart dei ikkje samde. Ingemann vilde
ha det so, at alle menneskje vart sæle til slutt. Det kunde
ikkje Kold gaa med paa. Dei tala seg varme og var nære
paa aa støyta ihop. Daa kom frua og berga deim. Ho var
maalar og bad deim inn i arbeids-romet sitt — dei skulde
sjaa maalarstykki hennar.
Ho var svartklædd, og hadde so mildt og godt eit andlit.
Og alt dei saag og høyrde i dette huset, det fortalde um fred
og hyggje. Berre den maaten dei tala til tenarane paa —
det var so blidt og kjærlegt, reint som til snilde born.
Hjaa Peter Kristian Kierkegaard kom dei paa tale um
kyrkja og kristendomen. Og mest straks rauk dei i strid.
Men her fann Kold yvermannen sin. Alt i eitt naar dei tala
mot kvarandre, vart Kold siegen. Alt i eitt maatte han segja:
»Det kann eg ikkje nekta.»
»Ja, der kann De sjaa» — sa Kierkegaard.
Det gjekk i venskap. For Kold saag so upp til
Kierkegaard. Han sa jamt sidan, at Kierkegaard var ein av dei faae
han sette pris paa aa ha ein samtale med. Daa Kierkegaard
seinare vart biskop i Aalborg, maatte Kold all tid inn til
bispen, naar han kom paa dei kantar av landet.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
