Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
CLXXVllI
G. Cederschiöld.
mér, ef ek kem framm sendiferotinni." Ok þat fór framm e. Att E här har det
riktiga, synes framgå genom jämförelse med 67S3T och 6740’1 69"’4 Hann
— þat at a, Konradr svarar: "Små eru tidendi" e-, denna läsart synes vara den
rätta; jfr raderna 16, 17 69"-4 eski — hon a, til eskis, er stöd hjá henni, gylt
alt; tók hon þar upp or gud vefjarpoku ok þar ór e 70"" þeir — snáldi a, þeir
munu vaka ok leika at steini e; likaså vid 75" 41 (þeir — ávalt a): þessir eini r ormar
vöktu i höllinni. f>eir köstudu steini milli sin ok hendu med snäldinum e (dock
motsvaras de spärrade orden tämligen af önga — þessa a 75"") 70" berr
a, kann bera, fyrr enn þú kemr aptr á midjan steinbogann e (jfr 77’1 ’)
71,0-J Enn — vænst a, Sjá þú vid nú, fóstri! ef ek læt hanann gala e (8amma
tilltalsord, som Konrad här använder till läjonet, brukar Gunnarr till sin hund
Sámr i Njála, kap. 77) 7240 E tillägger: ok einn lidr nidri vid hofh varf
(= 6950"1 i A~). Hann undirstód, at ekki mundi hann liggja mega, ok þetta
mundi hann náttból hafa at hallaz at eikum þessum, ok hann mundi ekki upp
mega standa, ef hann félli (i någon mån motsvaras detta af 69"’* i A:
ok er þat ákafliga stirt) 73* ok — einhverju a, nökkurum sinnum, ok sidan halladiz
hann á eikrnar þadan, sem þær váru ádr lotnar e 73"1’ ok skýtr — narann a,
Hann skaut til iilsins fyrir aptan bóginn, þar var snöggr fiekkr á honum, ok þar at
eins þótti Eonradi vist, at järn mundu bita hann, bádi sakir þykkleika skinnsins ok
hard-leika hársins (jfr 72s3—73a). Hann skaut ok sva hart til, at þegar gékk spjótit
k hol ok rendi framm til hjartans e 73"-’ tekr — þorna a, tók ór leggina ok skóf ok
aetti til þerris ok öll hinn ágætustu bein ok skinn hans e, likaså heter det vid 7744
Hann tók ok leggi filsins ok öll hinu ágætustu bein hans ok skinn e 73"" Enn —
råda a, Hvitsunnudag, Bem sol var ór austri, herklæddiz Konradr. Hann lét þar eptir
hest sinn ok dýr ok öll önnur föng, ok þótti dýrinu mikit fyrir at skilja vid hann.
Konradr mælti: "I>ú, fóstri minn! (jfr strax här ofvan anm. till 71J01) skalt hér
geyma þinga minna ok bida min til kvelds; enn ef ek kem þá eigi til þin, þá skaltu leita
fyrir þér." Enn dýrit feldi tär aem madr e (de sista orden kunna vara en
reminiscens från 67*) 75"-’ þeir — smidvél a, þeir, sem járndragar heita, mundu settir
vera bádi í hallargólfit ok] ræfrit ok út i veggina, ok mundi hverr þeirra til sin heim ta,
ok med þessum hætti fastr vera e 75*’-’ váru fyrir pallinum á hallargólfinu e
(jfr dock 75s0’4 i A) 76® " eller skildringen, huru Konrad tog tre etenar
från de två små ormarna, är något.fylligare i E: Så Konradr, at ekki nádi
hann ateininum nema á lopti. Hann brá þá sverdi sinu ok freistadi at henda fyrir
þeim steininn, ok þat vard, at hann gat nät steininum, ok misti hinn hviti ormrinu.
Hann leit þ& ófrynliga — —. Konradr stakk þá stein ór bordskutlinum ok lét båda
koma i pung »inn. f því kom upp hinn hviti •— —. Þeir köstudu þeim steini nú, ok
hálfu tídara enn fyrr, fcá freistar Konradr þeirra enn, ok am sidir fær hann nåt
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
