- Project Runeberg -  Minnesteckningar öfver utmärkte svenske statsmän, hjeltar, lärde, konstnärer och skalder /
II:18

(1848-1860) Author: Frans Michael Franzén
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Andreas Rydelius

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

18

af nedslagenhet overksamme. Ungdomen fortfor
att lemna sig tygellöst åt vilda utsväfningar.
»I

tus erat, animo, öre et oratione, corporisquc habitu,
a capite ad calcem vetulus. Gladiuin militarem in
toga num-quam sibi stringendum, togae, saltem senior,
numquam al-ligavit. Ut animi, ita vestitus formam
in graviori retate numquam mutavit. Nihil alieni,
nihil peregrini mutuatus est commendando corpori:
ut cerebro, ita crine suo semper usus, nec eo
farinae copia, sed annorura albescente. Pedes etiam
suos libentius, quam alienos, ad motum adhibuit,
ad fulciendam senectutera contentus baculo. Membra,
ut nata erant, ita stabant et movebantur, nec situ
nec gestti gallice composito. Fröns erat plane sua et
naturalis. Ser-mo sonis et articulatione Gothicus,
sensu et significatione coelestis. Sola enim mente
naturam suam superaverat. Hac perquam formosus
et amabilis: hac proportionis et elegan-tiae
observantissimus; hac splendidus, hac comtus,
concin-nus, modulatus: hac et cantavit, et saltavit
mirabiliter. - Qui obsoletam corporis et vestium
figuram intuebantur, non videntes, nec notam habentes
anirni illam et ingenii absolutissimam venustatem,
sub his irivolucris latentem, his sane primo concursu
adspectuque non parum viluit: sed quam primum
loqui inciperet, ut recte videri posset* si aures
adessent vel tantillum eruditre, statim illa ipsa
corporis vilitas hominis vilitatem sustulit. Haec
enim a tem-pore suo deficiens morum vetustas, haec
canities riullis ju-venum cincinnis dissimulata, tum
vultus ille Socraticus vel Diogeneus, altissimarum
cogitationum plenus, et sermoni Stobaeano perfecte
similis, novis spectatoribus admirationem potius, quam
contemtum attulit. Jocus erat frequens, sed numquam
scurrilis, numquam sine signilicatione ingenii, semper
urbanus, semper iiovus et variato acumine. Historias
certe leviores, et rusticorum tuguriis nätas referebat
saepenumero; sed judicii subtilitate adeo perpolitas,
adeoque feliciter aptatas fatis publicis et privatis,
ut ex ipso Ori-ente, figurarum architecto, huc allatae
viderentur. Eadem solertia ad nostros casus Groecorum
accommodavit fabulas, Eomanorumque historias, quarum
immensam semper copiam in promtu habuit. JEsopus et
Terentius, quos ex omni antiquitate plurimum dilexit,
vivere in Stobseo videbantur; et cum nostro seculo
non sine prudentiae fructu jocari.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 03:03:16 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/fransmin/b0022.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free