Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
60 Av laak ÆH.
lett for aa snakka, dei. Dei visste so lite, kor-
leis Verdi saag ut for mindre Folk. Det kunde
ikkje nytta aa snakka med Presten; ein vart
berre mistydd. So leet han det vera. Men sjølv
kunde han ikkje greida Floken. Han prøvde
aa sleppa fraa det paa den Maaten, at han gav
tie Dalar til dei fatige. Men daa dei lyste
tridje Gongen for Knut og Alvhild, gav han
fem Dalar til. »Du er visst ein betre Mann
enn Folk trur, du Aasbjørn<, sagde Presten.
Det Ordet totte Aasbjørn han hadde godt av,
og det var ikkje fritt han tok seg Voner av det.
Leiv hadde ei hard Reis. Hauststormarne
dreiv dei att og fram; sometider visste dei kor
dei var, sometider ikkje. Tvo Gonger tottest
dei vera visse paa Feigdi si. Men dei slapp fraa
det. Langt um lengje naadde dei England.
Leiv gjekk strakst med eit annat Skip til Norig.
Daa var det alt langt paa Hausten.
Han steig i Land paa same Bryggja, der
han hadde skilst med Far sin. Han torde ikkje
tenkja paa det. Fekk seg inn paa eit Gjeste-
hus so snøgt han kunde og var glad, for ingen
kjende han. »Det var eg, som vilde koma
heimatt Storkarl« lo han for seg sjølv.
Han hadde vortet skrinn; Augo laag djup-
are enn fyrr, Andlitet var skarpt og yvergrodt
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
