Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Seld til den Vonde. 163
han forset seg? var han i Naud? ... Hans
Mikkelsen trudde, Frua ikkje var vitug.
»Maa eg faa Stunder til aa snakka,< sagde
han, »so skal eg fortelja Dykk det.« Gunhild
fann at Mannen hadde Rett og prøvde aa tvinga
seg. »Men ein Ting maa du segja meg strakst:
kor er han? og kjem han snart? og kvifor fylgde
han ikkje —?« No lo Hans Mikkelsen, »Det
er best De gjev Dykk Tid og læt meg fortelja
det som det kjem til<, sagde han. »Ja men
fort, fortl« bad Gunhild. Ho stod som paa
Gløder.
Naa ja, Baard var ikkje so langt av Leid,
han helder. Han hadde lagt seg etter i Granne-
byen, og det kom seg av, at den Skjelmen —
haa, haa! ja det var ein forsvoren Kropp, reint
ein Villstyring! den verste Uburen, som kunde
spyla eit Dekk! — ja, noksagt, men han hadde
funnet seg fat paa eit Kvinfolk, ein Gjentunge
aa kalla fyre .. . naa ja, det var hellest eit
skikkelegt Ting, som alt Folk flaug galne etter;
for ho var ven, det Trollet, overlag ven, so det
var utan Maate og Maal, sagde Folk; og der
var nokot i det; men Fanden so stolt! uri-
meleg stolt! hadde sagt Nei til kvar einaste ein,
ikkje eit godt Ord aa faa, ikkje eit Smil! nei,
det var Satan til plent Kvinfolk. Men hellest
i alle Maatar framifraa. Det hadde mange fine
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
