Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
17 8 Seld til den Vonde.
Ting. Presten? Skulde ho segja det til Presten,
og lata Presten segja det til Baard? — Nei;
det vilde" lite hjelpa. Slikt maatte segjast uen-
deleg mildt og mjukt; Presten kunde ikkje det,
paa den Maaten. Han kom til aa vitskræma
Guten.
Ljuga —? Skulde ho ljuga? Segja nokot,
men ikkje alt? — Ja! Det vilde ho. Ho vilde
segja at ho hadde drøymt. Drøymt at han
skulde døy, og at ho altid hadde voret sann-
drøymd. Ja! det vilde ho gjera! Men naar so
Baard kom til Presten? Presten visste meir, han.
Ho hadde sagt Presten for mykje. Og dersom
ikkje Baard fekk vita Sanningi, so kunde kan-
skje Presten ingenting gjera.
Nei; ho maatte segja alt. Det fanst ikkje
Raad. Men ikkje i Dag. Ho var for veik i
Dag. I Morgo, i Overmorgo. Ein av Dagarne.
"Det var tie Dagar att enno, det hastad daa ikkje
so. Det var best for Guten og aa venta. Kvi
skulde han gaa i den Rædsla lenger enn Naud
var? So slog ho seg seint umsider til Ro.
Ho bad Anna gaa og leggja seg. »Eg er
betre no; i Nott kann Gjenta vakac. Anna var
mest klar av Svevnløysa og Trøyttleik; ho gjorde
som Gunhild bad.
Det kom ein Dag etter den Notti; Gunhild
var endaa for veik. Baard kom inn til henne
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
