Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Ungdom. 235
vera ung og fri i nokre Aar, fyrr-ho batt seg.
Ung var ein berre ein Gong; forlova seg kunde
ein altid.
Anne Malene lo naar ho tenkte paa, kor
mykje Moro ho skulde hava fraa no og til ho
var tjuge Aar. Her var mange snaale Gutar
aa dansa med uppgjenom Tlidi, og ho kunde
dansa med dei trygt, tenkte ho; for alle visste,
at det var han Per som skulde hava henne.
Heime stod Maten og ventad, god Mat,
sterk Mat, og der var tvo Mostrar og ein Far-
bror, og gamle Mattis heldt Brennevin, og der
vart Gaman og Gleda. Ut paa Kvelden kom
han Per. Saman med tvo andre av Gardsgutarne
kom han stimande; Brennevin hadde dei med
seg. Per hadde alt drukket eit Glas elder tvo,
og no skulde dei drikka med han alle. Nei, so
rar som han var, og so mykje Moro han fann
paa, og so fritt som det var aa vera vaksne.
Tilslutt kom han til Anne Malene med Glaset;
»du skal ha sist, som er den minste,« sagde
han. »Dei minste skal ikkje hava Brennevin,
meinte Anne Malene. »Jau Pinedø,: sa Per,
»no skal du drikka, for det er fyrste Gongen
eg skjenkjer deg, og den siste vert det ikkje!
Hei su aa du, aassaa su aassaa du,« song han,
»drikk no! Er du vigtig*« Nei det var ho
ikkje. >Er du bheilag daa? »Aahlc Alle
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
