Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Stor Foredragsrejse. 14
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
mere, véd kun, jeg udtalte, at det var mig kært,
naar de store Literaturer optog mine Skrifter, men
at intet bevægede mig som hvis Polakkerne undte mig
en Plads blandt deres egne.
Mange Aar efter, i 1903, gav Koscielski mig en Dag
i Karlsbad Udkastet til hans "Tale ved det store
Festmaaltid i 1885", som han havde fundet blandt
sine Papirer; dens Slutning var desværre kommet ham
af Hænde*).
*) Begyndelsen lød: Des mihi veniam, vir ornatissime,
rem breviter agendi, ut tibi vota nostra faustissima
paucis verbis devoveam.
Fuerunt tempora, in quibus latino præcipue sermone
utebantur omnes cives magnæ reipublicæ litterariæ,
et hodie etiam, quamvis inclyta lingva Ciceronis
semper parciores habet discipulos, non dubito quin
sit optima in occasionibus, in quibus de solemniis
viri classico tamquam ingenio adornati agitur.
Nuper ad nos venisti, advena rerum nostrarum inscius,
tamen non ignotus, nam gloria nominis tui jam diu
in hoc terrarum angulo viget atque splendet, et
elegantissima ingenii tui suavitas jam diu omnes nos
maxima implevit adoratione. Per totum orbem terrarum,
quocunque venisti, januæ et corda aperiebantur, sed
nunquam et nusquam, crede mihi, ornatissime vir, tam
vehementer, tam sincere amplexus es communi consensu
quam apud nos, miserrimam gentem omnium terrarum et
temporum.
Mortem nostram decreverunt tyrannni, perversos nos
esse et vitæ indignos statuunt clientes eorum atque
sycophantæ; delendam esse etiam memoriam nominis
nostri clamant hostes veræ libertatis, sæpe, ut nuper,
togis doctorum et professorum induti - tamen, ut
saxum in pelago turbido, incolumes sumus et integri,
quia inest nobis vis illa, quæ omnia frangit: vis
animi semper prorsus spectantis, semper superius
ascendentis. Salutamus te, unum ex proceribus
ingenii, nos corpore servi, indole liberi, non plebs,
sed populus, non helotæ, sed cives, non morituri,
sed veræ vitæ atque veræ libertatis propugnatores
impavidi.
Non dubito quin tibi nota sit elegantissima illa
Horatii, poetarum longe principis, sententia:
- - - nunc adbibe puro
pectore verba puer, nunc te melioribus offer!
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
