Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Trønnes, Niels Halvorsen - Tvede, Elise A. - Tvedt, Jens
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
818 Trønnes—^ve^t
Navnene Norge og Normcrnd, Uddrag af et sterre Arbejde om de syd°ssterdslske, so<
lsrfle og odslfle Dialekter^. — I^. (1850), S. 200—202, 313—16. 397—400- Norsk
Bibliographi. (Meddeelt.)
Han har ydet sproglig Bistand ved Udgivelsen al A. E. Vang’s «Gamla Reglo
og Rispo ifraa Valdris» (Chra. 1850).
Tvede, Elise A., se E. A. Wærenskjold
Tvedt, Jens, er født paa Tvedt i Aamvikedalen i Kvindherred,
Søndhordland, 14 Juni 1857. Hans Farfader, Furer ved Søndhordlandske
Kompani Johannes T. (f 1833), kavde elter at være udkomraanderet til
Østlandet i 18 14 ægtet Marta Larsdatter Rigeseira (f 1825) fra Hobøl,
og deres eneste Søn, nuværende Sparebankrevisor Johannes T. *) (f. 11
April 181 7), der tjente som Fanejunker ved Hardanger Bataljon 1848—
82 og i sin Hjembygd betroedes flere kommunale Uverv, ægtede 1841
Anna Olsdatter Skeie (fra Xvin6nerre6) omtrent samtidig med, at han
bygslede et Jordstykke under Gaarden Tvedt. Efter at have født sin
Mand 3 Børn, kvoraf et døde kort efler Fødselen, omkom hun sammen
med det ældste af Børnene 11 August 1848 ved et Jord- og Stenskred,
som ødelagde for ham Hus og Gaard, og derefter ægtede han 1850 Enken
Kristi Jensdatler Lund (f. paa øje 30 Maj 1819, f 20 Oktbr. 1885),
med hvem han havde 3 Lsrn, kvoraf Jens er det næstyngste. Om sin
Barndom fortæller han i Brev til nærværende Udgiver :
«Daa eg voks upp, hadde eg ord fyr aa vera ein sinnetagg, som
baade trong og fekk mykje juling. Eg hadde ikkje hug til aa gjera gagn ;
men reka i urd og elv og vera høgt og laagt, der dei vaksne totte eg
ingen ting hadde aa gjera, det var mi lvBt. Eg bygde meg «hus» og
rudde meg «jord» daa6e her og der uppi utmarki og heldt til der heile
dagarne. Eventyr fekk eg høyra av ei vaksi halvsyster, segner av gamle
Nils [Faderens Farbroder] og far. Og slikt var gildt. Læra lesa hadde
eg ikkje hug til, men rita og skriva det var gildare. Abc-boki hadde eg
skrive av, fyrr eg kunde «stava og leggja i hop». Eg skreiv med store
latinske bokstavar. Men daa eg endeleg skjemdest av aa høyra tale vm,
at eg ikkje kunde stava, naar yngre kjenningar kunde reinlesa baade
katekisma og «forklaring», 30 varde det ikkje lenge, fyrr eg ogso las reint.
Men eg totte ikkje anten katekisma eller forklaringi var gilde bøker. Daa
var Grøgaards-boki [0 : I^NBedog for Børn] mykje likare. Og «Almue
vennen» med tilleggsbøkerne. Bibelen stod det ogso mykje løgje i, og
eg var ikkje gamall, fyrr eg hadde fare han igjenom itraa perm til perm.
Og Jacob Aalls kongesogor var helder ikkje reint illa.»
?aa 3kolen var der ikke 3tort at IZere andet end Religion og 3kriv
ning. lvlen i Kanß Njem var der Lsger, 3om kunde tilfred33tille kan»
I.N3elv3t, og til eget og Xameraterne3 Lrug satte kan 3elv Bammen en
Oeograk (efter 3toud ?latou) og en (etter I^ave og 3norre).
*) Hans Portræt med Biografi af Alexander Søholt i Underofficersbladet 111. 121 — 25.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
