Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Haraldz saga ins hárfagra
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
dóttur Hrólfs nefju; synir þeira váru þeir Hrólfr ok Þórir.
Rǫgnvaldr jarl átti ok frillusonu; hét einn Hallaðr, annarr
Einarr, inn iii. Hrollaugr; þeir váru rosknir, þá er inir skírbornu
brœðr þeira váru bǫrn. Hrólfr var víkingr mikill; hann var svá
mikill maðr vexti, at engi hestr mátti bera hann, ok gekk hann,
hvargi sem hann fór; hann var kallaðr Gǫngu-Hrólfr. Hann
herjaði mjǫk í Austrvegu. Á einu sumri, er hann kom ór
víking austan í Víkina, þá hjó hann þar strandhǫgg. Haraldr
konungr var í Víkinni; hann varð mjǫk reiðr, þá er hann
spurði þetta, þvíat hann hafði mikit bann á lagt at ræna innan
landz. Konungr lýsti því á þingi, at hann gerði Hrólf útlaga
af Nóregi. En er þat spurði Hildr, móðir Hrólfs, þá fór hon
á fund konungs ok bað friðar Hrólfi; konungr var svá reiðr,
at henni týði ekki, at biðja; þá kvað Hildr þetta:
58. Hafnið Nefju nafna,
nú rekið gand ór landi,
horskan hǫlða barma,
hví bellið því stillir?
ilt ’s við ulf at ylfask,
Yggr valbríkar, slíkan;
muna við hilmis hjarðir
hœgr, ef rennr til skógar.
| K. 25. Frá Svása jǫtni. |
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
