- Project Runeberg -  Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur /
62

(1911) [MARC] Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Haraldz saga ins hárfagra

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

verðr fyrir sjónum þeira, þá fellr dautt niðr. Nú meguð þér
fyrir engan mun verða á veg þeira, nema ek fela yðr hér í
gammanum; skuluð þér þá freista, ef vér fáim drepit þá«. Þeir
þekðusk þetta, at hon fal þá. Hon tók línsekk einn, ok hugðu
þeir, at aska væri í; hon tók þar í hendi sinni ok søri því um
gammann útan ok innan. Lítlu síðarr koma finnar heim; þeir
spyrja, hvat þar er komit; hon segir, at þar er ekki komit;
finnum þykkir þat undarligt, er þeir hǫfðu rakit spor alt at
gammanum, en síðan finna þeir ekki. Þá gera þeir sér eld ok
matbúa, en er þeir váru mettir, þá býr Gunnhildr rekkju sína;
en svá hafði áðr farit iii. nætr, at Gunnhildr hefir sofit, en hvárr
þeira hefir vakat yfir ǫðrum fyrir afbrýðis sakir. Þá mælti hon:
»farið nú hegat ok liggi á sína hlið mér hvárr ykkarr«: þeir
urðu þessu fegnir ok gerðu svá; hon helt sinni hendi um háls
hvárum þeira. Þeir sofna þegar, en hon vekr þá, ok enn brálliga
sofna þeir, ok svá fast, at hon fær varliga vakit þá, ok enn sofna
þeir, ok fær hon þá fyrir engan mun vakit þá, ok þá setr hon
þá upp ok enn sofa þeir; hon tekr þá selbelgi tvá mikla ok
steypir yfir hǫfuð þeim ok bindr at sterkliga fyrir neðan
hendrnar; þá gerir hon bending konungsmǫnnum, hlaupa þeir
þá fram ok bera vápn á finna ok fá hlaðit þeim, draga þá út ór
gammanum. Um nóttina eptir váru reiðarþrumur svá stórar,
at þeir máttu hvergi fara, en at morni fóru þeir til skips ok
hǫfðu Gunnhildi með sér ok færðu Eiríki. Fóru þeir Eiríkr þá
suðr til Hálogalandz. Hann stefndi þá til sín Ǫzuri tóta; Eiríkr
segir, at hann vill fá dóttur hans; Ǫzurr játir því, fær þá Eiríkr
Gunnhildar ok hefir hana með sér suðr í land.

K. 34. Frá sonum Haraldz.

Haraldr konungr var þá l. at aldri, er synir hans váru
margir rosknir, en sumir dauðir. Þeir gerðusk margir
ofstopamenn miklir innan landz ok váru sjálfir ósáttir; þeir ráku af
eignum jarla konungs, en suma drápu þeir. Haraldr konungr
stefndi þá þing fjǫlment austr í landi ok bauð til Uplendingum.
Þá gaf hann sonum sínum konunganǫfn ok setti þat í lǫgum,
at hans ættmenn skyldi hverr konungdóm taka eptir sinn fǫður,
en jarldóm sá, er kvensifr væri af hans ætt kominn. Hann skipti
landi með þeim, lét hafa Vingulmǫrk, Raumaríki ok Vestfold,
Þelamǫrk, þat gaf hann Óláfi, Birni, Sigtryggvi, Fróða, Þorgísli,
en Heiðmǫrk ok Guðbrandzdali, þat gaf hann Dag ok Hring

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 06:24:58 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/heimskring/0072.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free