Heimskringla. Nóregs Konunga Sogur / 99 (1911) Author: Snorri Sturluson With: Finnur Jónsson Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
	Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sagan af Haraldi konungi gráfeld

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

vildi feld kaupa, at eigi fengu hálfir, þeir er hafa vildu. Síðan
var hann kallaðr Haraldr gráfeldr.

K. 8. Fœddr Eiríkr jarl.

Hákon jarl fór einn vetr til Uplanda ok á nǫkkura gisting
ok lagðisk með konu einni, ok var sú lítillar ættar. En þá er
þaðan liðu stundir, gekk sú kona með barni, en er barn þat
var alit, var þat sveinn, ok var vatni ausinn ok hét Eiríkr.
Móðirin flutti sveininn til Hákonar jarls ok segir, at hann var
faðirinn. Jarl lét sveininn upp fœðask með manni þeim, er
kallaðr var Þorleifr inn spaki; hann bjó upp í Meðaldal; hann
var ríkr maðr ok auðigr ok vin mikill jarls; var Eiríkr brátt
mannvænn, inn fríðasti sýnum, mikill ok sterkr snimma. Jarl
lét fátt um til hans. Hákon jarl var ok allra manna fríðastr
sýnum, ekki hár maðr, vel sterkr ok íþróttamaðr mikill, spakr
at viti ok hermaðr inn mesti.

K. 9. Dráp Tryggva konungs.

Þat var á einu hausti, at Hákon jarl fór til Uplanda, en
er hann kom út á Heiðmǫrk, þá kømr þar í móti honum Tryggvi
konungr Óláfsson ok Guðrøðr konungr Bjarnarson; þar kom ok
Dala-Guðbrandr. Þeir áttu stefnulag með sér ok sátu lengi á
einmæli, en þat kom upp, at hverr þeira skyldi vera vin annars,
ok skiljask síðan. Fór hverr heim til síns ríkis. Þetta spyrr
Gunnhildr ok synir hennar, ok er þeim grunr á, at þeir myni
hafa gǫrt landráð nǫkkur við konungana. Tala þau optliga þetta
sín á milli. En er váraði, þá lýsa þeir Haraldr konungr ok
Guðrøðr konungr, bróðir hans, at þeir munu fara um sumarit
í víking vestr um haf eða í Austrveg, sem þeir váru vanir. Þá
draga þeir lið at sér ok hrinda skipum á vatn ok búask. En er
þeir drukku brotferðarǫl sitt, þá váru drykkjur miklar ok mart
mælt við drykkinn; þá kom þar, er mannjǫfnuðr varð ok þá
var rœtt um konunga sjálfa, mælti maðr, at Haraldr konungr
væri framast þeira brœðra at ǫllum hlutum. Því reiddisk
Guðrøðr mjǫk, segir svá, at hann skal í engu hafa minna hlut
en Haraldr, segir ok, at hann er búinn, at þeir reyni þat; var
þá brátt hvártveggi þeira reiðr, svá at hvárr bauð ǫðrum til
vígs ok hljópu til vápna. En þeir, er vitrir váru ok miðr druknir,
stǫðvuðu þá ok hljópu í milli, fóru þá hvárir til skipa sinna,
en engi var ván þá, at þeir mætti allir saman fara; siglði þá

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>