Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sagan af Haraldi konungi gráfeld
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Eyvindr orti drápu um alla Íslendinga, en þeir launuðu svá, at
hverr bóndi gaf honum skattpenning; sá stóð iii. penninga silfrs
vegna ok hvítr í skor. En er silfrit kom fram á alþingi, þá réðu
menn þat af, at fá smiða til at skíra silfrit; síðan var gǫrr af
feldardálkr, en þar af var greitt smíðarkaupit, þá stóð dálkrinn
1. marka; hann sendu þeir Eyvindi, en Eyvindr lét hǫggva í
sundr dálkinn ok keypti sér bú með. Þá kom ok þar um vár við
útver nǫkkurr broddr af síld. Eyvindr skipaði róðrarferju
huskǫrlum sínum ok landzbúum ok røri þannug til, sem síldin
var rekin; hann kvað:
113. Lǫ́tum langra nóta
lǫgsóta verfótum
at spáþernum sporna
sporðfjǫðruðum norðan,
vita ef akrmurur jǫkla,
ǫlgerðr, falar verði,
ítr, þærs upp of róta
unnsvín, vinum mínum.
114. Fengum feldar stinga
fjǫrð- ok galt við -hjǫrðu,
þanns álhimins- útan
oss -lendingar sendu;
mest selda ek mínar
við mæ-ǫrum sævar
— hallæri veldr hvǫ́ru —
hlaupsíldr Egils gaupna.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
