Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Hér hefr upp sǫgu Óláfs konungs Tryggvasonar
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Sunnmœrir ok Raumdœlir. Fór Óláfr konungr þannug með
allmikit fjǫlmenni, er hann hafði haft austan ór landi, ok svá þat lið,
er þá hafði komit til hans á Rogalandi ok Hǫrðalandi. En er
Óláfr konungr kom þar til þings, þá boðaði hann þar kristni setn
í ǫðrum stǫðum. En fyrir því at konungr hafði þar styrk mikinn
fjǫlmennis, ok óttuðusk þeir þat; en at lykðum þess máls, þá bauð
konungr þeim ii. kosti, annathvárt at þeir tœki kristni ok léti
skírask, eða at ǫðrum kosti, at þeir skyldi halda við hann orrostu.
En er bœndr sá eigi fǫng til at berjask við konung, þá var hitt
ráð upp tekit, at alt fólk kristnaðisk. En Óláfr konungr ferr þá
með liði sínu á Norð-Mœri ok kristnar hann þat fylki. Síðan
siglir hann inn á Hlaðir ok lætr brjóta ofan hofit ok taka alt fé
ok alt skraut ór hofinu ok af goðinu; hann tók gullhring mikinn
ór hofshurðunni, er Hákon jarl hafði látit gera. Síðan lét Óláfr
konungr brenna hofit. En er bœndr verða þessa varir, þá láta
þeir fara herǫr um ǫll fylki ok stefna her út ok ætla at konungi.
Óláfr konungr helt þá liði sínu út eptir firði ok stefnir síðan
norðr með landi ok ætlar at fara norðr á Hálogaland ok kristna
þar; en er hann kom norðr í Bjarnaura, þá spyrr hann þat af
Hálogalandi, at þeir hafa þar her úti ok ætla at verja land fyrir
konungi. Eru þeir þar hǫfðingjar fyrir liði Hárekr ór Pjóttu ok
Þórir hjǫrtr ór Vágum, Eyvindr kinnrifa. En er Óláfr konungr
spyrr þetta, þá snýr hann leið sinni ok siglir suðr með landi. En
er hann kom suðr um Stað, þá fór hann alt tómligarr ok kom
þó ǫndverðan vetr austr alt í Víkina.
K. 60. Bónorð Óláfs konungs.
Sigríðr drótning í Svíþjóð, er kǫlluð var in stórráða, sat at
búum sínum. Þann vetr fara menn milli Óláfs konungs ok
Sigríðar drótningar, ok hóf Óláfr konungr þar upp bónorð sitt
við Sigríði drótningu, en hon tók því líkliga, ok var þat mál fest
með einkamálum. Þá sendi Óláfr konungr Sigríði drótningu
gullhring þann inn mikla, er hann hafði tekit ór hofshurðinni á
Hlǫðum, ok þótti þat hǫfuðgersimi. Stefnulag skyldi vera til
þessa mála eptir um várit í Elfinni við landamœri. En er hringr
þessi, er Óláfr konungr hafði sent Sigríði drótningu, var svá
mjǫk lofaðr af ǫllum mǫnnum, þá váru með drótningu smiðar
hennar, brœðr ii. En er þeir hǫfðu hringinn með hǫndum ok
handvéttu ok mæla einmæli milli sín, þá lét drótning kalla þá til
sín ok spyrr, hvat þeir spottaði at hringinum. Þeir dylja þess;
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
